oysa daha doyamadım sana…kokunu yeterince çekemedim içime…yapacağımız ne çok şey vardı… neler paylaşmıştık… şimdi n’pacagım ben? Nasıl durucam ayakta? “kal” desem kalır mısın yâr? Nasıl istiyorum yalan bile olsa “bu gidiş sadece
zorunlulukta n,bekle beni döneceğim” demeni…
benim aklım sende kalacakkk… sadece aklım değil yüreğimde… bitmezdi bizim aşkımız. Asla terk etmezdim seni. Benliğimi,varlığımı,hayatımı adamıştım bu aşka. Beni tercih etmeni isterdim,benimle yaşamanı isterdim. şimdi kimi ya da neyi seçtiğinin ne önemi var artık? Ağlicam ardından,kahretsinnn ağlyacagımmm!!!
sensiz mutlu olabilir miyim ben yâr? Unutabilir miyim bu kadar kolay? Yaşadığımız onca şeyi silebilir miyim? Mümkün değil,seni içimden çıkartıp atmam mümkün değil! Biliyorum,hiçbir ilaç iyileştirmicek senin açtığın yarayı. Senin yaktığın sevda ateşi hiçbir zaman sönmicek. Senin mutlu olmanı istediğm yalan! Mutlu olma yâr,benim gibi sen de mutlu olma. Belki o zaman,yeniden dönersin bana…
gitme benim güzel sevdalım, gitme ! Beni bu aptal dünyada bi başıma brakpta gitme. Gidipte yüreğimi öldürme. Içim acıyor,kalbim sıkışıyor. Ben asıl sensizliğin yükünü taşıyamam, gitme! N’lur gitme…..