Çocukların saldırgan olmasında anne babanın payı
Çocukların saldırgan olmasında anne babanın payı
alıntı
Anne ve babalar sık sık çocuklarının yaramaz olduğundan şikayet ederler. “Bütün gün onu izlemek bile, beni yoruyor” derler. Eğer diğer taraftanda bunu çocuklara soracak olursanız, onlar da anne ve babalarının hareketsiz olduğunu, yani enerjilerinin çok az olduğunu söyleyeceklerdir. Esasında her iki tarafta kendisine göre çok haklı. Bu durumda sadece anne , baba ve çocuk , gelişme dönemlerinin farklı dönemlerindedirler. Bazen, çocuğumuz ile empati yapmadan, kendi doğrularımız uğruna onlara sert yaptırımlarda bulunmuyor muyuz? . Tüm anne ve babalar öğlen uykusunu cazip bulurken, bunu seven çocuğa pek rastlanılmaz. Bu gerekli bir durumdur. Çünkü özellikle küçük çocuklarda, ve bebeklerde growth hormon (büyüme hormonu) , uykuda salınmaktadır. Buda bebek yada çocuğun gelişimini olumlu yönde etkilemektedir. Ama belkide bazılarınızın bile yeni öğrendiği bu durumu çocuğunuz hala bilmiyor , ayrıca bunu, onun bilmeside oyundan vazgeçmesi anlamına gelmeyecektir. Bunun ,onun için cazip bir hale getirilmesi gerekir. Bir çocuk yada ergen, kendisini; anlaşılmamış,yalnız, bastırılmış, sevilmiyor olarak hissediyorsa size karşı olan tepkisini yaramazlık yaparak gösterebilir. Hiçbir duygu bastırarak yok olmaz. Bir gün kat ve kat başka bir şekilde ortaya çıkar. Önemli olan, bu bastırılmış duygu, ortaya çıkarken, kişinin kendisine ve çevresine zarar vermemesi gerekir. Çocuğunuz bu bastırdığı duygusunu, bazen sizinle şakadan kavga ederek, bazen de sizin olmadığınız bir zamanda küçük kardeşini sıkıştırarak, ona zarar vererek ortaya çıkarır. Birde bunu yaramazlık olarak algılıyorsanız bu çocuğunuza nasıl davranırsınız? Yapmayın! Eğer birde onu azarlıyor, hele hele birde dövüyorsanız, çocuğunuz kendisinin daha fazla anlaşılmadığını, kardeşinin daha fazla sevildiğini düşünecektir. Ona karşı olan ilginiz, bu yeni kardeşin gelişi ile azalmıştır. Bunda tek sorumlu olarak yeni kardeşini görür. Artık tüm ailenin ilgi ve dikkati, yeni gelen bu güzel varlığa çevrilmiştir.Eskiden olduğu gibi ,anne ve babasının dikkatini çekemiyordur. Tek çaresi yeni yollar denemek olacaktır. Ya huysuzluk yapacak, ya ders çalışmayacak, ya altını ıslatmaya başlayacak yada aşırı hareketli olacaktır. Sizde, “ son zamanlarda bu çocuğa bir şeyler oldu “diyeceksinizdir. Halbuki bu zavallı çocuk sadece kendisine karşı olan sevginizin yok olacağından korkmaktadır. Bu durum, çocuğun hareketli olmasındaki en sık görülen etkenlerin başında geldiği için bunu açıklamadan geçmek istemedim. Tek sebep elbette bu değil. Burada belirtmek istediğim; farkında olmadan, yaptığımız bazı davranışlar, çocuğumuzdan yakındığımız davranışların nedeni olabilir.
