eskı bır aska....
Hayallerimde Sen, Yanımda "O"..!
Uzat,uzat bana buz tutmuş ellerini
Yüreğimle ısıtayım
Çevirme bebek yüzünü ardına
Eğilmesin başın önüne
Bak,bak son bir kez gözlerime
Bak ki silinmesin,silinmesin suretin benliğimden...
Yıllar sonra,sen hangi ellerde...?
Ben...
Ben mi?
Evlenirim belki,senden başkasına "kocacım" demeye dilim varır mı bilmem,bilmem mutlu olur muyum,onu da senin kadar sever miyim?Olsun bitanem,alışırım zamanla,şefkat bulurum belki,sahipsiz kalmam,sevilirim belki de kimbilir...
Ama,ama senin yerini tutar mı .....'ım...
Kader böyleymiş deyip geçerim,sana benzeyen bir oğlum belki,adı ....olan...
Ya sen?
Ya sen ne yaparsın bitanem?Kızın olur mu senin de bana benzeyen,sana benim gibi bakan,olur mu bitanem...
Keşke...
Keşkeler yok hayatta bilirim,kahrolası imkansızlıklar var bilirim,engelleri aşamayan...
Sahiden .....'ım,aşamaz mıyız engelleri?
Birlikte,elele verdik mi her zorluğu yenemez miyiz bitanem...
Küçücük bir yuvamız olur bizim de,minik bir halı,ufacık koltuk,sen ve ben...
Daha ne isterim aşkım,sen varsınya yanımda.
Birlikte açarız gözlerimizi sabah,birlikte yudumlarız çayımızı ve ben ütülerim gömleğini,ben uğurlarım seni işine...Ardından alel acele evi toplar,ben de koyulurum okuluma.
Sonra...Sonra senden önce gelirim eve,yemeği hazırlamaya başlarım,biliyorum ilk yemekler pek de hoşuna gitmeyecek ama çok çalışır,zamanla en güzellerini sunarım önüne.Sen tv izlemeye dalmışken,daha bir hızlı yıkarım bulaşıkları hemen yanına gelebileyim diye...
Sonra belki babanlara gideriz,yok hayır!O benim de babam artık...Çayları ben yaparım siz sohbet ederken,zor olsa da onlara ilk servisi yapmak,yüzüm kızarır,heyecenlanırım ama ben evin gelini değil miyim artık,çabucak geçer acemiliğim...Babam senin çocukluk anılarından bahseder,hep birlikte güleriz,sen kızarsın belki ama yine de hoşuna gider.Arada mutfağa giderim boşları doldurmak için,annem gelir ardımdan,beni kızı gibi sevdiğini fısıldar kulağıma,seni daha bir severim,daha bir içime alırım...
Aaaahhh .......'ım,hayal işte,hayalde de olsa yaşamak ne güzel,ne güzel seninle yaşayabilmenin hayalini kurmak...
Bitanem,bilirim sevmeyecek seni kimse benim kadar.Ama aç yüreğini karına,izin ver seni sevmesine,sev sen de...
Yaşayamadıklarımızı,hayallerimizi yaşat ona...Tut sımsıkı elini,bırakma onu aşkım...
Ben mi?
Dedim ya...İçimde hep sen,yanımda o olacak...Bir oğlum olacak adı "......" olan,hep sen gibi bakacak,hep sen gibi gülecek,hep sen gibi...
Uzat,uzat bana buz tutmuş ellerini
Yüreğimle ısıtayım
Çevirme bebek yüzünü ardına
Eğilmesin başın önüne
Bak,bak son bir kez gözlerime
Bak ki silinmesin,silinmesin suretin benliğimden...
Yıllar sonra,sen hangi ellerde...?
Ben...
Ben mi?
Evlenirim belki,senden başkasına "kocacım" demeye dilim varır mı bilmem,bilmem mutlu olur muyum,onu da senin kadar sever miyim?Olsun bitanem,alışırım zamanla,şefkat bulurum belki,sahipsiz kalmam,sevilirim belki de kimbilir...
Ama,ama senin yerini tutar mı .....'ım...
Kader böyleymiş deyip geçerim,sana benzeyen bir oğlum belki,adı ....olan...
Ya sen?
Ya sen ne yaparsın bitanem?Kızın olur mu senin de bana benzeyen,sana benim gibi bakan,olur mu bitanem...
Keşke...
Keşkeler yok hayatta bilirim,kahrolası imkansızlıklar var bilirim,engelleri aşamayan...
Sahiden .....'ım,aşamaz mıyız engelleri?
Birlikte,elele verdik mi her zorluğu yenemez miyiz bitanem...
Küçücük bir yuvamız olur bizim de,minik bir halı,ufacık koltuk,sen ve ben...
Daha ne isterim aşkım,sen varsınya yanımda.
Birlikte açarız gözlerimizi sabah,birlikte yudumlarız çayımızı ve ben ütülerim gömleğini,ben uğurlarım seni işine...Ardından alel acele evi toplar,ben de koyulurum okuluma.
Sonra...Sonra senden önce gelirim eve,yemeği hazırlamaya başlarım,biliyorum ilk yemekler pek de hoşuna gitmeyecek ama çok çalışır,zamanla en güzellerini sunarım önüne.Sen tv izlemeye dalmışken,daha bir hızlı yıkarım bulaşıkları hemen yanına gelebileyim diye...
Sonra belki babanlara gideriz,yok hayır!O benim de babam artık...Çayları ben yaparım siz sohbet ederken,zor olsa da onlara ilk servisi yapmak,yüzüm kızarır,heyecenlanırım ama ben evin gelini değil miyim artık,çabucak geçer acemiliğim...Babam senin çocukluk anılarından bahseder,hep birlikte güleriz,sen kızarsın belki ama yine de hoşuna gider.Arada mutfağa giderim boşları doldurmak için,annem gelir ardımdan,beni kızı gibi sevdiğini fısıldar kulağıma,seni daha bir severim,daha bir içime alırım...
Aaaahhh .......'ım,hayal işte,hayalde de olsa yaşamak ne güzel,ne güzel seninle yaşayabilmenin hayalini kurmak...
Bitanem,bilirim sevmeyecek seni kimse benim kadar.Ama aç yüreğini karına,izin ver seni sevmesine,sev sen de...
Yaşayamadıklarımızı,hayallerimizi yaşat ona...Tut sımsıkı elini,bırakma onu aşkım...
Ben mi?
Dedim ya...İçimde hep sen,yanımda o olacak...Bir oğlum olacak adı "......" olan,hep sen gibi bakacak,hep sen gibi gülecek,hep sen gibi...
