🙁
bebeğim.. seni fazla sık üzmeye başladım sanıyorum... bu ara fazlaca ağlıyorum... ama babanın beni yalnız bırakması, bana bu zamanda bile hayatımdaki herşey çok normalmiş gibi davranıyor olması beni çok üzüyor...
sanki kasıtlı yapıyormuşum gibi beni suçlaması, içimde sen büyürken bunu farketmeyip bana destek olmaması her geçen gün beni biraz daha mutsuz ediyor...
özür dilerim bebeğim...
sana bunu yaşatmayı hiç istemezdim...
ben ağlarken senin bana "ağlama anne" dediğini duyar gibi oluyorum... hatta dün gece "anne kendine gel" tekmeni hissettim ilk defa...
geleceğim bebeğim... annen hayatında hiç bir değişiklik yokmuş gibi davranmaya çabalayarak seni de mutlu edecek...
Seni Seviyorum...