hayat bana caresızlıgı ögrettı caremin bır tek allahın elınde oldugunu ögrendım annemı babamın kıymetını susmayı guclu durmayı ama ıcımde fırtınalar kopsada hep dım dık durmayı daha bı cok sey ...
ahh ahhh hayat bana bana beklemeyi ve bekledikçe olgunlaşmayı,hayata sımsıkı sarılıp ayakta durmayı,iyi ve kötü günde anamdan babamdan başka kimsem olmadığını,en zor anlarımda ALLAHTAN BAŞKA yardımcım olamayacağını,etrafımda dost yüzlü düşmanlarım olduğunu yazayımmı dahaaa..............................bitmez ki..........
hayat bana sabretmeyi öğretti,hemen herkese güvenmemeyi,insanların göründüğü gibi olmadığını,ailemden başka beni kimsenin yanlışımla doğrumla,iyiliğimle kötülüğümle kabul etmeyeceğini,insanların çıkarcı olduklarını,ama daha nelerle karşılaşacaksın dur bakalım hayatının baharındasını öğretti.daha neler görücem bakalım bekliyorum her şeyin yeri ve zamanı vardır bende yeri ve zamanına göre bana öğreteceklerini,karşıma neler çıkaracaklarını bekliyorum...
ve tabiki derdin olduğunda zora düştüğünde Allah a el açmayı O nun yapamayacağı bişey yok..Ailem yanımda oldukça ve elimi Allah a açtıktan sonra her şey yoluna girer nasılsa..
Acı tecrübe ile olsada hayat bana: Ailenin üzerinde başka bir değerin olmadığını, onu korumak için gerekirse canını bile vermen gerektiğini öğretti... Umarım bu tür tecrübelerle sınamaz Yaradan beni bir kez daha.