Alınınca yemeye kıyamadığım elma şekerlerimi
Kurtlanıncaya kadar sakladığımda öğrendim.
Değer vermek saklamak değildi ve "zaman" herşeye iyi gelmezdi.
Artık elime geçen mutlulukları
gelip gelmeyeceğine emin olmadığım
bir "sonra"ya bırakmayacağım.
Tadını çıkaracağım
"an"ın…
Ve an gelip geçerken bir "anı" olarak yer edecek hafızamda.
Ellerim şilepte
dudaklarımın kenarları pembe boyalı
yüzümde kocaman bir gülümsemeyle yaşayacağım hayatı.
Pembe gözlüklerimi bulacağım yeniden
ve barbie bebeklerimi gezintiye çıkaracağım.
Vazgeçtim ben hep çocuk kalacağım 🙂
Son düzenleme: