herkesin köşesi varmış bende aldım bi köşe...

Belki bir umut ışığı parlar yeniden doğar güneş
belki de yaşam yeniden başlar yeniden doğar aşkın....
belki bu sonsuz yolculuk biter... Yok olur birer birer engeller..
birlikte koşarız mutluluğa demet demet güllerle...
tüm nefretler içinde ben sana sevgimi veriyorum
seni seviyorum bazen bir şarkı kulaklarımda gelir diye bekliyorum....
seni seviyorum bir umut var ben böyle yaşıyorum. . . . . . . . .

[FONT=Verdana, Arial, Helvetica]

[/FONT]


Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
...Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,