bir zamanlar dünyanın en mutlu insanıydım
dudaklarındaki herfleri hecelerdi dilim..
oysa sen hiç söylemezdim benim duymak için ömrümü harcadıgım
şu iki kelimeyi
SENİ SEVİYORUM..
bu gece yine gözlerin geldi aklıma sonra yine gözlerin yine yine yine gözlerin geldi düşlerime..cebimde taşıdıgım hüznümü çıkardım astım boynuma..sen intihar kokan sevdam bedenimden nefesimi alacak o ince ip oldun..dolandın saatlerce boynumda..bir nefes çektim içerime senden kalan son yadigar olan sigaramdan dolaştın durdun sabaha dek dudaklarımda..çektim içime en içime çektim seni hissettim en derinlerde sonra sen uçup gidn düşlerim gibi belli belirsiz dumanlara karıştın gidişini izledim sonkez..aslında yanan her sigara ben oluyordum sen imkansızlıgına bürünmüş en uçta dururken ben sana ulşamka için her bitan düşten sonra bir sigara daha yakıyordum..
bilemiyorum sana ben kavuşurmuyum
ellerin ellerimde dolaşırmıyım..
son sigaramda bitti gecenin mateminde yine hüzünler doluyor penceremden içeriye..dogan güneş bile aydınlatmaya yetmiyor sensiz karanlıkları..SUSUYORUM..yine hasretler bastı gözlerimi akan her damla yaş niyedir bilmiyorum..ne zaman adını söylemek istese dudaklarım bogazım dügümleniyor söyleyemiyorum yutkunamıyorum..nefesim daralıyor yoklugunda..
uykuyu unuttu sensizligin nöbetini tutan bu gözler..
kabusum oldu kararan her gece..çıglıklar atar sessiz korkularım gelmezsin bilirim..
sen gecelere gözlerini tüm saflıgıyla kaparken
geceler sende uyurken sevdigim ben inim inim inlemekteyim
sensizligin intaharlarında..bu kez ben terk ettim içimdeki seni...
kan kokuyor dört bir yanımı saran özlemin..aslında sen terk et yine
ben beceremiyorum terk edişleri..terk et ama usulca olsun terk edişin
öyle bir şekilde bırakıp gitki beni ne kaldim nede gözlerim anlasın bırakıp gittigini..
26-06-2009,
19:02