böyle dönemlerden herkes geçiyor ,gerçekten çıkmak zor oluyo. bu aralar bende aynıyım canım hiçbirşey yapmak istemiyor hep bilgisayar başındayım ama bir nokta koyup herşeyi şekillendirmeliyim bunu biliyorum.kuyunun dibindeyim bir ip görüyorum ipin ucunu tutmaya gücüm yok.ama çıkmalıyız yapmalıyız arkadaşım.şöyle düşünmeli galiba bugün geri gelmicek böyle ardarda yaşanan günlerin bize faydası olmıcak yaşın kaç bilmiyorum ama seneler çok hızlı gidiyor.ben kendimi az çok farkettim geçen hafta psikiyatr gittim bişeyin yok dedi ama yinede ilaca başladım galiba bu beni toparlıyacak.kalabalık içinde bende yalnız hissediyorum kendimi ama galiba önemli olan bu yalnızlığı kendi faydamıza geliştirmek değerlendirmek.mutlu günler.