Kop Gel Günahlarından..
SÖNDÜ İÇİMİN ATEŞİ BİTTİ, BIKTIM YALANLARINDAN...
Nasıl da deliler gibi sevmiştim seni... Kimbilir acemiliğimdendi belki bilemem ama çok sevdiğimdi bildiğim tek gerçek... Görünüşte sen de çok seviyordun beni ama sonradan anladım ki görünüşteymiş işte... Anlamam geç olsa da sonunda anladım. Evet ben de bıktım şimdi senden, içimde sana ait ne varsa al da git, bırakma bir kırıntı dahi...
ZORLA ELE AVUCA SIĞMAZ AŞK, KOP GEL GÜNAHLARINDAN...
Evet, aşk zorla olmazmış, olmuyor… Ama ben sana beni sev demedim, diyemedim, isteyemedim bunu senden. Benim sana olan sevgim, sana karşılıksız sunduğum küçücük bir armağandı. Ama sen ne kabul ettin armağanımı ne de geri çevirdin… Çıkışını bilmediğim karanlıklara ittin beni… Sen ne benim olabildin ne de benden kopmayı becerebildin…
NAZIN, SİTEMİN BELLİ DEĞİL, BEN SENİN NEYİNİM ANLAYAMADIM…
Kendimi öyle bir bıraktım ki kayboldum sende… Sana, bana dilediğin gibi davranma özgürlüğünü verdim ve buna rağmen senden yine bir şey istemedim. İsteyemedim işte… Aramızdakinin adını koymaya çalıştım defalarca… Abi dedim olmaz dedin… Dost dedim beğenmedin, farkım olsun dedin… Arkadaş dedim ben o kadar mıyım senin için dedin… Şimdi söyle sen benim neyimsin ben anlayamadım…
SEVDA ATEŞİN AYNI DEĞİL, İLK DEFA ÜŞÜYORUM KOLLARINDA…
Sığındığım en sağlam limanlardandın sen benim… Adını koyamasan da kıyamazdın hiç bana… Yağmurların artında yürüdük biz seninle,iliklerimize işleyen ıslaklık etkilemedi beni… Kasımın kuru soğuğunda konuşabilmek uğruna hasta oldum defalarca… Hadi söyle şimdi, nerde senin beni eriten, ağustos güneşinden sıcak yüreğin???
KİM BU GÖZLERİNDEKİ YABANCI YARALAR BENİ YÜREĞİMDEN... HANİ BEN OLCAKTIM YALANCI, BAŞININ TACI...
Sen derdin hep sen teksin diye, senden tatlısını bulamam ben diye… Söyle şimdi, mesafeler açıldıkça fark ettin mi benden daha tatlılarını… Evet, seni gördüm aylar sonra ilk kez… İçimin kıpırtılarını duyma diye uzağından geçtim ben, görmedin yüzümün hala kızardığını… Donuk donuk baktın bana uzaktan, acaba hatırlamış mıydın söylediklerini, kim bilir… Ama işte sen de diğerleri gibisin, farkın yokmuş onlardan…
BUGÜNÜN YARINLARI GÜNAHKAR YAKANI BIRAKMAZ ELLERİM… HANİ BEN OLCAKTIM YALANCI, BAŞININ TACI…
Zaman çığlıklarıma aldırış etmeden akıp gidiyor. Zaman aktıkça sen bir anı oluveriyosun kalbimin derinliklerinde… Gömüyorum yavaş yavaş seni ve senli her şeyi… Üstünü de nefretle kaplıyorum ama eminim ki sen nefretin aslında en büyük sevgi olduğunu da bilmeyeceksin tıpkı aramızdakinin ne olduğunu bilmediğin gibi…
Nasıl da deliler gibi sevmiştim seni... Kimbilir acemiliğimdendi belki bilemem ama çok sevdiğimdi bildiğim tek gerçek... Görünüşte sen de çok seviyordun beni ama sonradan anladım ki görünüşteymiş işte... Anlamam geç olsa da sonunda anladım. Evet ben de bıktım şimdi senden, içimde sana ait ne varsa al da git, bırakma bir kırıntı dahi...
ZORLA ELE AVUCA SIĞMAZ AŞK, KOP GEL GÜNAHLARINDAN...
Evet, aşk zorla olmazmış, olmuyor… Ama ben sana beni sev demedim, diyemedim, isteyemedim bunu senden. Benim sana olan sevgim, sana karşılıksız sunduğum küçücük bir armağandı. Ama sen ne kabul ettin armağanımı ne de geri çevirdin… Çıkışını bilmediğim karanlıklara ittin beni… Sen ne benim olabildin ne de benden kopmayı becerebildin…
NAZIN, SİTEMİN BELLİ DEĞİL, BEN SENİN NEYİNİM ANLAYAMADIM…
Kendimi öyle bir bıraktım ki kayboldum sende… Sana, bana dilediğin gibi davranma özgürlüğünü verdim ve buna rağmen senden yine bir şey istemedim. İsteyemedim işte… Aramızdakinin adını koymaya çalıştım defalarca… Abi dedim olmaz dedin… Dost dedim beğenmedin, farkım olsun dedin… Arkadaş dedim ben o kadar mıyım senin için dedin… Şimdi söyle sen benim neyimsin ben anlayamadım…
SEVDA ATEŞİN AYNI DEĞİL, İLK DEFA ÜŞÜYORUM KOLLARINDA…
Sığındığım en sağlam limanlardandın sen benim… Adını koyamasan da kıyamazdın hiç bana… Yağmurların artında yürüdük biz seninle,iliklerimize işleyen ıslaklık etkilemedi beni… Kasımın kuru soğuğunda konuşabilmek uğruna hasta oldum defalarca… Hadi söyle şimdi, nerde senin beni eriten, ağustos güneşinden sıcak yüreğin???
KİM BU GÖZLERİNDEKİ YABANCI YARALAR BENİ YÜREĞİMDEN... HANİ BEN OLCAKTIM YALANCI, BAŞININ TACI...
Sen derdin hep sen teksin diye, senden tatlısını bulamam ben diye… Söyle şimdi, mesafeler açıldıkça fark ettin mi benden daha tatlılarını… Evet, seni gördüm aylar sonra ilk kez… İçimin kıpırtılarını duyma diye uzağından geçtim ben, görmedin yüzümün hala kızardığını… Donuk donuk baktın bana uzaktan, acaba hatırlamış mıydın söylediklerini, kim bilir… Ama işte sen de diğerleri gibisin, farkın yokmuş onlardan…
BUGÜNÜN YARINLARI GÜNAHKAR YAKANI BIRAKMAZ ELLERİM… HANİ BEN OLCAKTIM YALANCI, BAŞININ TACI…
Zaman çığlıklarıma aldırış etmeden akıp gidiyor. Zaman aktıkça sen bir anı oluveriyosun kalbimin derinliklerinde… Gömüyorum yavaş yavaş seni ve senli her şeyi… Üstünü de nefretle kaplıyorum ama eminim ki sen nefretin aslında en büyük sevgi olduğunu da bilmeyeceksin tıpkı aramızdakinin ne olduğunu bilmediğin gibi…
