Lobus Temporalis Epilepsisi

[*GüMüŞ*]

Bu durum, odaksal kökeni lobus temporalis'de bulunan bütün epileptik nöbet tiplerini kapsar. En karakteristik nöbetler psikomotor (bkz.) tipte olmakla birlikte, bunlara sık sık majör konvülsiyonlar da eşlik eder. Vakaların çoğunluğunda, nöbetlerin odaksal kökeninde patoloji mevcuttur. Bu tip lezyonların yüzde ellisi mesial temporal sklerozdan (bkz.) ileri gelir. Geri kalanındaysa, eşit oranda doğum sonrası travması yahut enfeksiyonları ve etkisiz (indolent) tümörler sözkonusudur. Mesial temporal skleroz, erken çocukluk döneminde yeterli tedavi uygulanmamış status epileptikusu izler. Birçok kronik epilepsi vakası psikomotor aaaahürler gösterir. Yetişkinlerde EEG klasik olarak lobus temporalis üzerinde anti-fazlı keskin «Spike» bulguları verir. Çocuklardaysa klinik özelliklere eşlik eden belirgin psikomotor nöbetler, EEG'de genel anomaliler gösterebilir. «Spike» odağı ancak yavaş bir seyir izleyerek tutarlı bir lokasyona girer. Tedavi yöntemi, psikomotor nöbetlerin antikonvülsanlarla kontrolüdür; ancak, eşlik eden davranış bozukluklarının bu ilaçlarla şiddetlenmemesine dikkat edilmelidir. Barbitüratlar (ve primidon) çok kere çocuklarda şiddetli ruhsal durum bozukluklarına ve hiperkineziye (bkz.) yol açar. Hidantoin türevleri yararlıdır, ama bolizma normal değilse serum hidantoin düzeyleri yükselebilir. Süksinimid gibi karbamazepin de yararlı olabilir, ama çocuklarda hava açlığı ve kilo kaybına yol açabilmektedir. Bu arada benzodiazepin türevlerinin de değişken oranlarda yararlı sanuçlar verdiği bildirilmektedir. Sık sık davranış bozuklukları, kaba ve saldırgan davranış, nevrozlar ve psikotik bozukluklar da eşlik eder. Erken yetişkinlik döneminde başlayan kronik, hallusinasyonlu bir paranoid psikoz, epilepsinin başlamasından sonra değişken sürelerle devam edebilir. Depresyona sık rastlanır ve intihar oranları da yüksektir. Bkz. Epilepsi