mecburdum gurbete
mecburdum gurbete annem seni arkamda bırakmaya;inatçıydım ben anne hiç dinlemezdim seni oysa sen benim hayatımın mimarı ;beni var eden insann o kadar haklıymışsınki . kimse sevmedi senin kadar biliyomusun anne;seni anlamak herseyden ağır geldi bana seni yasıyorum anne annenin kaderi kıza yazılırmış dertlerdi inanmazdım ama ben şimdisenin kaderini yaşıyorum çok yoruluyomuşsun anne hayat ve el oğlu senin gibi sevmiyomuşş şimdi hasta yatağımdayım yanımda olsan ateşime bakar ;çorbamı yapar ben iyileşene kadar bi dakka yanımdan ayrılmazdın .Oysa şimdi yatagımda tek başıma ne halimi soranım ne baş ucumda oturanım var yalnızım anne kimsesiz yalnız ve annemsiz annenizi asla bırakmayın özelliklede bir erkek için::::::
