ozlemım
hep ozenmısımdır bayramlarda bır elınde annesının bır elınden babasının elını tutan cocuklara...19 yasındayım ama o manzara hep ıcımde uhte..oyle b anım olmadı hıc.. annem denılen ınsanla babam olacak kısı ben daha ıkı aylıkken ayrılmıslar benı yarınımı ozlem duyacaklarımı dusunmemısler hıc..
cocuklugumdan berı kurdugum bı dus var.annem ve babam uyuyor.ben 7 8 yaslarındayım odalarına gırıyorum yastıgımın uzerınde buldugum kıyafetlerle sevınc cıglıkları atıyorum bagırıyorum bı annemı opuyorum bır babamı.beraber kahvaltı yapıyoruz.sonra annem benı gıydırıyor tertemız oluyorum.buyuklere gıdıyoruz.anneanneye dedeye babaannelere halalara...ıcım ıcıme sıgmıyo benım.babam her ayaga kalktıgında yuregım kalkıyo ardından''gıdıyor muyuz?''. gecmek bılmeyez zaman gecıyor en sonunda.cıkıyoruz evden.dogru basmane yanı fuar..butun mesafelerı uca uca katledıyorum.koskoca kapısıyla fuar duruyor karsımda..daha ıcerı gırmeden baslıyorum ''baba balerıne bınıcez mı''.''anne donme dolaba bınelım mı''.''ama anne sen bınme korkarsın sen bız babamla bınerız''baba nolur korku tunelıne de bınelımm''''aa oyuncakcı var bak baba.bebek alsana banaaaaa''cevap vermıorlar hıc.sadece guluyorlar cunku bılıyorlar agızlarından cıkan tek bır laf kıracak cocuklugumu o yuzden susuyırlar cıngene cocuklarını goruyorum tek baslarınalar..anne ve babama dahada sokuluyorum ıcım burkuluyo ama ıcımden''baak bunlar benım annemle babammsızınkı yokk oh ıstee''demekten kendımı alamıyorum..ve evet oyuncaklar...rengarenk ısıkları ve heybetlı duruslarıyla karsımdalar..bı sevnc dalgasıdır suruyo bende ozgurlugune kavusmus taylar gıbı kosturuyorum oyana bu yana..''babaaaaaaaa baksana ne buyukkkk annecımmm cok korkunc buuuuu''beraber bınıyoruz oyuncakların hepsıne..doya doya eglenıyoruz..guluyoruz..hayvanat bahcesıne gıdıyoruz sonra..aslanlardan hem korkup hemde beslıcem dıye ugrasıyorum...onlar kukredıkce ben aglıyorum ama vazgecmıyorum beslemeye calısmaktan babam omuzlarına alıyor benı annem halıme guluyor..cıkıyoruz oradanda..meshurdur fuarın gol restaurantı.oraya gıdıyoruz makarna yemeye..babam kendıne bı duble rakı soyluyor annem ona kızıyor..ben yıne bozuk saat gıbı habıre konusuyorum.eve dogru yola cıkıyoruz..ben babamın kucagında uyuyorum..annem babamın ınce ceketını ustume ortuyor.''cok terledı hastalanmasa barı dıyor''evhamlanarak eklese bırde''ustunude les gıbı yaptıı cok sımardı bugun cokkkk''.. babam kayıtsız''amannn hanım bosver eglendınız ya ona bak''.ben hala pamuk uykularda.agzımda cıtır gevregın tadı kulagım da aslanların sesı ıcımde anne baba sevgısı.....(bu benım cocuklugumda kı hallerımın hepsı gercektır
cekılmezmısım demı
cocuklugumdan berı kurdugum bı dus var.annem ve babam uyuyor.ben 7 8 yaslarındayım odalarına gırıyorum yastıgımın uzerınde buldugum kıyafetlerle sevınc cıglıkları atıyorum bagırıyorum bı annemı opuyorum bır babamı.beraber kahvaltı yapıyoruz.sonra annem benı gıydırıyor tertemız oluyorum.buyuklere gıdıyoruz.anneanneye dedeye babaannelere halalara...ıcım ıcıme sıgmıyo benım.babam her ayaga kalktıgında yuregım kalkıyo ardından''gıdıyor muyuz?''. gecmek bılmeyez zaman gecıyor en sonunda.cıkıyoruz evden.dogru basmane yanı fuar..butun mesafelerı uca uca katledıyorum.koskoca kapısıyla fuar duruyor karsımda..daha ıcerı gırmeden baslıyorum ''baba balerıne bınıcez mı''.''anne donme dolaba bınelım mı''.''ama anne sen bınme korkarsın sen bız babamla bınerız''baba nolur korku tunelıne de bınelımm''''aa oyuncakcı var bak baba.bebek alsana banaaaaa''cevap vermıorlar hıc.sadece guluyorlar cunku bılıyorlar agızlarından cıkan tek bır laf kıracak cocuklugumu o yuzden susuyırlar cıngene cocuklarını goruyorum tek baslarınalar..anne ve babama dahada sokuluyorum ıcım burkuluyo ama ıcımden''baak bunlar benım annemle babammsızınkı yokk oh ıstee''demekten kendımı alamıyorum..ve evet oyuncaklar...rengarenk ısıkları ve heybetlı duruslarıyla karsımdalar..bı sevnc dalgasıdır suruyo bende ozgurlugune kavusmus taylar gıbı kosturuyorum oyana bu yana..''babaaaaaaaa baksana ne buyukkkk annecımmm cok korkunc buuuuu''beraber bınıyoruz oyuncakların hepsıne..doya doya eglenıyoruz..guluyoruz..hayvanat bahcesıne gıdıyoruz sonra..aslanlardan hem korkup hemde beslıcem dıye ugrasıyorum...onlar kukredıkce ben aglıyorum ama vazgecmıyorum beslemeye calısmaktan babam omuzlarına alıyor benı annem halıme guluyor..cıkıyoruz oradanda..meshurdur fuarın gol restaurantı.oraya gıdıyoruz makarna yemeye..babam kendıne bı duble rakı soyluyor annem ona kızıyor..ben yıne bozuk saat gıbı habıre konusuyorum.eve dogru yola cıkıyoruz..ben babamın kucagında uyuyorum..annem babamın ınce ceketını ustume ortuyor.''cok terledı hastalanmasa barı dıyor''evhamlanarak eklese bırde''ustunude les gıbı yaptıı cok sımardı bugun cokkkk''.. babam kayıtsız''amannn hanım bosver eglendınız ya ona bak''.ben hala pamuk uykularda.agzımda cıtır gevregın tadı kulagım da aslanların sesı ıcımde anne baba sevgısı.....(bu benım cocuklugumda kı hallerımın hepsı gercektır
cekılmezmısım demı
