Peygamberlerin masumiyeti meselesi
Peygamberlerin masumiyeti meselesi
Bu konuda söylenmesi gereken söz şu temel düşünce üzerine kurulmuştur; bu temel düşünce şudur:
Peygamberler -Allah'ın salat ve selâmı hepsinin üzerine olsun-, şanı yüce olan Cenâb-ı Hakk'ın katından alarak insanlara sundukları bilgiler ve peygamberliklerini tebliğ hususunda, bütün ümmet imamlarının ittifakı ile masum (günahsız)dırlar.
Bu nedenle Cenâb-ı Hakk'ın aşağıda aktaracağımız âyetlerde buyurduğu gibi, onların, Allah katından getirdiklerinin tümüne iman etmek farz kılınmıştır.
"Allah'a, bize indirilene, İbrahim'e, İsmail'e, İshâk'a,Yâkub'a ve torun kabilelere indirilene, Mûsâ ve İsa'ya verilene ve diğer peygamberlere Rab'leri tarafından verilene inandık; onlar arasında bir ayırım yapmayız; biz Allah'a teslimolanlarız." deyin."
"Eğer onlar da sizin inandığınız gibi inanırlarsa doğru yolu bulmuş olurlar. Ama dönerlerlerse mutlaka anlaşmazlık içine düşerler. Onlara karşı Allah sana yeter; O, işitendir, bilendir." (Bakara, 2/136-137)
"... Asıl ergenlik (birr) o kimsenin ergenliğidir ki, Allah'a âhiret gününe, meleklere, kitaba ve peygamberlere inandı." (Bakara, 2/177)
"Peygamber Rabbinden kendisine indirilene iman etti, mü'minler de hepsi Allah'a, meleklerine, kitablarına ve peygamberlerine inandı. "O'nun elçilerinden hiçbirini diğerinden ayırdetmeyiz." dediler. Ve dediler ki: "İşittik itaat ettik! Rabbimiz, bizi bağışlamanı dileriz. Dönüşümüz Sanadır!" (Bakara, 2/285).
Peygamberlerin dışında kalan insanlar bu durumun tersinedir; çünkü onların hiçbirisi, (evliya olsalar bile) peygamberlerin masum kılındıkları gibi masum kılınmış değildir.
Bundan dolayı kim peygamberlerden herhangi birisine söverse, tüm İslâm hukukçularının ittifakıyla öldürülür; onların dışındaki insanlara küfreden ise öldürülmez.
Peygamberler için sabit olan bu masumiyet olgusu, nübüvvet ve risâlet amacının gerçeklik kazanması için şart kılınmıştır. Zira:
"Nebi", Allah'tan haber veren kimsedir;
"Resul" ise Allah tarafından görevlendirilip, bir şeriatla gönderilen kimsedir.
Bu nedenle her "Resul" "Nebi" dir; ancak her "Nebi", "Resul" değildir.
Masumiyet olgusu, peygamberlerin Allah'tan alarak insanlara tebliğ ettiği bütün hususlarda sabittir; bu noktada, tüm müslümanların ittifakı ile herhangi bir yanılgı olduğu kesinlikle düşünülemez
Peygamberler -Allah'ın salat ve selâmı hepsinin üzerine olsun-, şanı yüce olan Cenâb-ı Hakk'ın katından alarak insanlara sundukları bilgiler ve peygamberliklerini tebliğ hususunda, bütün ümmet imamlarının ittifakı ile masum (günahsız)dırlar.
Bu nedenle Cenâb-ı Hakk'ın aşağıda aktaracağımız âyetlerde buyurduğu gibi, onların, Allah katından getirdiklerinin tümüne iman etmek farz kılınmıştır.
"Allah'a, bize indirilene, İbrahim'e, İsmail'e, İshâk'a,Yâkub'a ve torun kabilelere indirilene, Mûsâ ve İsa'ya verilene ve diğer peygamberlere Rab'leri tarafından verilene inandık; onlar arasında bir ayırım yapmayız; biz Allah'a teslimolanlarız." deyin."
"Eğer onlar da sizin inandığınız gibi inanırlarsa doğru yolu bulmuş olurlar. Ama dönerlerlerse mutlaka anlaşmazlık içine düşerler. Onlara karşı Allah sana yeter; O, işitendir, bilendir." (Bakara, 2/136-137)
"... Asıl ergenlik (birr) o kimsenin ergenliğidir ki, Allah'a âhiret gününe, meleklere, kitaba ve peygamberlere inandı." (Bakara, 2/177)
"Peygamber Rabbinden kendisine indirilene iman etti, mü'minler de hepsi Allah'a, meleklerine, kitablarına ve peygamberlerine inandı. "O'nun elçilerinden hiçbirini diğerinden ayırdetmeyiz." dediler. Ve dediler ki: "İşittik itaat ettik! Rabbimiz, bizi bağışlamanı dileriz. Dönüşümüz Sanadır!" (Bakara, 2/285).
Peygamberlerin dışında kalan insanlar bu durumun tersinedir; çünkü onların hiçbirisi, (evliya olsalar bile) peygamberlerin masum kılındıkları gibi masum kılınmış değildir.
Bundan dolayı kim peygamberlerden herhangi birisine söverse, tüm İslâm hukukçularının ittifakıyla öldürülür; onların dışındaki insanlara küfreden ise öldürülmez.
Peygamberler için sabit olan bu masumiyet olgusu, nübüvvet ve risâlet amacının gerçeklik kazanması için şart kılınmıştır. Zira:
"Nebi", Allah'tan haber veren kimsedir;
"Resul" ise Allah tarafından görevlendirilip, bir şeriatla gönderilen kimsedir.
Bu nedenle her "Resul" "Nebi" dir; ancak her "Nebi", "Resul" değildir.
Masumiyet olgusu, peygamberlerin Allah'tan alarak insanlara tebliğ ettiği bütün hususlarda sabittir; bu noktada, tüm müslümanların ittifakı ile herhangi bir yanılgı olduğu kesinlikle düşünülemez
