bilemediklerim
Bilmediklerim var içim de bilip de yaşayamadıklarım
İnce ince işleyen bir sızı var içimde söküp atamadığım
Gözlerim derin ve buğulu bakıyor gözlerim çok uzaklarda
İçimde ki çocuk çoktan öldü çoktan kaybettim onu yitirdim
Şimdi içimde geç olmuş ama gençliğini yaşayamayan bir ruh var
Kaldırımlar var karşımda boş sokaklar yalancı insanlar var
Ben ağacıyla seviyorum hayatı çiçeğiyle,kuşuyla
Sabahları oluşan o güzel kokuya doğan o güzel güneşe hayranım
Hayat bu kadar anlamlı bu kadar güzelken yaşamasını bilene
Neden ki hep hayata kahrederiz neden hayatın güzelliklerini Göremeyiz sevmeyi bence aldığımız nefesin karşılığı olarak vermeliyiz bence sevgiyi bedenimizdeki yaşama sevinci olarak değerlendirmeliyiz seviyor sevili yorsak varız gerisi yok.....