şemsiyeler neden siyahtır
Şemsiyeler ilk olarak 3400 yıl önce Mezopotamya'da, bir rütbenin, bir
ayrıcalığın sembolü olarak kullanılmaya başlandı. Bu ilk şemsiyeler
Mezopotamyalıları yağmurdan değil, yakıcı güneşten korumak için
kullanılıyordu.
Şemsiyeler yüzyıllar boyu hep güneşten korunmak için kullanıldı. Bugün bile
bazı Afrika kabilelerinde şefin arkasında yürüyen bir şemsiye taşıyıcısı
görülmektedir. Hatta İngilizce'de şemsiye anlamındaki 'umbrella' kelimesi,
Latince gölge anlamına gelen 'umbra' kelimesinden türemiştir.
Milattan önce 1200 yıllarına gelindiğinde şemsiye Mısırlılarda biraz dini
bir anlam kazandı. Gökyüzünün Tanrının vücudundan yapılmış, dünyayı koruyan
bir şemsiye olduğuna inanıyorlardı ve başlarının üzerinde taşıdıkları
şemsiye yüksek ahlak sembolü idi.
Romalılar şemsiye kültürünü Mısırlılardan aldılar ama onu hep kadınsı bir
sembol olarak gördüler ve erkekler tarafından hiç kullanılmadı. Yağlı
kağıttan yapılan şemsiyelerin yağmuru da geçirmediği görülünce, kadınlar
tarafından yağmurda da kullanılmaya başlandı. Artık antik tiyatrolarda,
yağmurda kadınlar şemsiyeler altında rahat rahat otururlarken, erkekler
sırıl sıklam ıslanıyorlardı.
Avrupa'da şemsiyelerin yaygın olarak kullanılmasına 1700'lü yıllarda
başlanmıştır. Bu yıllarda şemsiyelerin yünlü kumaşlarının üstü bir çeşit yağ
ile sıvanıyordu. Bu yağ kumaşa su geçirmez bir özellik kazandırıyor ve siyah
bir renk veriyordu. Siyah renkli bu şemsiyeler erkekler tarafından da
benimsendi ve güneş için olan beyaz şemsiyeler kadınların, yağmur için olan
siyahlar ise erkeklerin vazgeçilmez aksesuarları oldu.
Bir çeşit yağ ile sıvanan siyah şemsiyeler gerçekten yağmuru hiç
geçirmiyorlardı ama ömürleri de pek uzun sürmüyordu. Zamanla daha kaliteli
şemsiyeler üretildi, ancak siyah renk su geçirmezliğin bir garantisiymiş
gibi algılanmaya devam edildi. Günümüzde yazın şemsiye kullanma adeti pek
kalmadı ama yağmurda erkekler siyah şemsiye taşımada hala ısrarlı. Kadınlar
ise cıvıl cıvıl renklerdeki şemsiyelerle dolaşıyorlar.
alıntıdır
ayrıcalığın sembolü olarak kullanılmaya başlandı. Bu ilk şemsiyeler
Mezopotamyalıları yağmurdan değil, yakıcı güneşten korumak için
kullanılıyordu.
Şemsiyeler yüzyıllar boyu hep güneşten korunmak için kullanıldı. Bugün bile
bazı Afrika kabilelerinde şefin arkasında yürüyen bir şemsiye taşıyıcısı
görülmektedir. Hatta İngilizce'de şemsiye anlamındaki 'umbrella' kelimesi,
Latince gölge anlamına gelen 'umbra' kelimesinden türemiştir.
Milattan önce 1200 yıllarına gelindiğinde şemsiye Mısırlılarda biraz dini
bir anlam kazandı. Gökyüzünün Tanrının vücudundan yapılmış, dünyayı koruyan
bir şemsiye olduğuna inanıyorlardı ve başlarının üzerinde taşıdıkları
şemsiye yüksek ahlak sembolü idi.
Romalılar şemsiye kültürünü Mısırlılardan aldılar ama onu hep kadınsı bir
sembol olarak gördüler ve erkekler tarafından hiç kullanılmadı. Yağlı
kağıttan yapılan şemsiyelerin yağmuru da geçirmediği görülünce, kadınlar
tarafından yağmurda da kullanılmaya başlandı. Artık antik tiyatrolarda,
yağmurda kadınlar şemsiyeler altında rahat rahat otururlarken, erkekler
sırıl sıklam ıslanıyorlardı.
Avrupa'da şemsiyelerin yaygın olarak kullanılmasına 1700'lü yıllarda
başlanmıştır. Bu yıllarda şemsiyelerin yünlü kumaşlarının üstü bir çeşit yağ
ile sıvanıyordu. Bu yağ kumaşa su geçirmez bir özellik kazandırıyor ve siyah
bir renk veriyordu. Siyah renkli bu şemsiyeler erkekler tarafından da
benimsendi ve güneş için olan beyaz şemsiyeler kadınların, yağmur için olan
siyahlar ise erkeklerin vazgeçilmez aksesuarları oldu.
Bir çeşit yağ ile sıvanan siyah şemsiyeler gerçekten yağmuru hiç
geçirmiyorlardı ama ömürleri de pek uzun sürmüyordu. Zamanla daha kaliteli
şemsiyeler üretildi, ancak siyah renk su geçirmezliğin bir garantisiymiş
gibi algılanmaya devam edildi. Günümüzde yazın şemsiye kullanma adeti pek
kalmadı ama yağmurda erkekler siyah şemsiye taşımada hala ısrarlı. Kadınlar
ise cıvıl cıvıl renklerdeki şemsiyelerle dolaşıyorlar.
alıntıdır
Ellerine sağlık canım bilgi için.
