*MeleK*
♥Ben Aşık Olduğum Adamın Aşık Olduğu Kadınım♥
Sorumluluk Bilinci
islamda sorumluluk bilinci sorumluluk hikayeleri ile ilgili hikayeler
Güçlü sorumluluk duygusuna sahip insanların elinde olmayan her teşebbüs her fikir her ideal her toplum ağır ve yakın ölüm tehlikesi altındadır.
1912 çanakkale Muharebeleri sırasında Nur’ül Bahir gemisinde nöbet tutan İsmail ismindeki bahriye eri gece karanlıgında yakamozlar saçarak gemiye dogru ilerleyen bir nesne fark eder.Bu bir düşman torpidosudur.Gemiye çarpıp batırmasına saniyeler kalmıştır.Peleng-i Derya gemiside bu şekilde batmıştır.Şartlar okadar agırdırki bir zeytin tanesi bile çok degerlidir.Ordunun boşa atılacak tek bir mermiye tahammülü yoktur.Halbuki kaybedilecek olan koca bir gemi ve bir çok askerdir.Torpidoyu suya atlayıp vücuduyla karşılar.Ondan geriye kalan gemiye saçılan parmak parçalarıdır.Kahramanlık denen şey çogu zaman yüksek sorumluluk duygusudur.Bahriye eri İsmail’in hareketi sadece insan ve malzeme kaybının önlenmesi neticesini vermedi.Öyle bir nöbet tutuyorduki görevinin sorumlulugu ile feda ettigi hayatı milletin ruhu oldu.Milletler ,dayanma gücüne,görev ahlakına,şeref ve haysiyete bir gemiden daha çok muhtaçdır.Bahriye eri İsmail milletine bunu vermişti.
Hayatınıza verdiginiz anlam bir nöbettir.Bütün nöbetler bu kahramanın nöbeti gibi tutulmalıdır.Suya atlayıp torpido ile gögüse geldigi an,hayatının kalbine ulaştıgı andı.Onun suya atlayışı,ardından koca bir milleti sürükleyen bir yürüyüştü.
İsmail’i olmayan bir ordunun sahip oldugu hiçbir şeyin kıymeti yoktur.
Bundan yüzlerce yıl öncede İsmail,babası ibrahim’in bıçagı altında kendi anlamının sorumluluguna,pak inancına,hayatı pahasına teslim olmuştuda gökten nimet nimet yagmış,yardım erişmişti.İbrahim,ancak İsmail ile ibrahimdir.İsmail’in oldugu her yerde nimet vardır,zafer vardır,ferahlık vardır.İşte bunun için ismail’e sahip olmayanlar başka hiçbir şeye tam degeri ile sahip olamazlar.
Yıldızlardan oluşmuş bir ekipte bile eger müsabakanın sorumlulugunu duyan bir kişi yoksa maglubiyet kaçınılmaz olacaktır.
Güçlü sorumluluk duygusuna sahip insanların elinde olmayan her teşebbüs her fikir her ideal her toplum ağır ve yakın ölüm tehlikesi altındadır.
1912 çanakkale Muharebeleri sırasında Nur’ül Bahir gemisinde nöbet tutan İsmail ismindeki bahriye eri gece karanlıgında yakamozlar saçarak gemiye dogru ilerleyen bir nesne fark eder.Bu bir düşman torpidosudur.Gemiye çarpıp batırmasına saniyeler kalmıştır.Peleng-i Derya gemiside bu şekilde batmıştır.Şartlar okadar agırdırki bir zeytin tanesi bile çok degerlidir.Ordunun boşa atılacak tek bir mermiye tahammülü yoktur.Halbuki kaybedilecek olan koca bir gemi ve bir çok askerdir.Torpidoyu suya atlayıp vücuduyla karşılar.Ondan geriye kalan gemiye saçılan parmak parçalarıdır.Kahramanlık denen şey çogu zaman yüksek sorumluluk duygusudur.Bahriye eri İsmail’in hareketi sadece insan ve malzeme kaybının önlenmesi neticesini vermedi.Öyle bir nöbet tutuyorduki görevinin sorumlulugu ile feda ettigi hayatı milletin ruhu oldu.Milletler ,dayanma gücüne,görev ahlakına,şeref ve haysiyete bir gemiden daha çok muhtaçdır.Bahriye eri İsmail milletine bunu vermişti.
Hayatınıza verdiginiz anlam bir nöbettir.Bütün nöbetler bu kahramanın nöbeti gibi tutulmalıdır.Suya atlayıp torpido ile gögüse geldigi an,hayatının kalbine ulaştıgı andı.Onun suya atlayışı,ardından koca bir milleti sürükleyen bir yürüyüştü.
İsmail’i olmayan bir ordunun sahip oldugu hiçbir şeyin kıymeti yoktur.
Bundan yüzlerce yıl öncede İsmail,babası ibrahim’in bıçagı altında kendi anlamının sorumluluguna,pak inancına,hayatı pahasına teslim olmuştuda gökten nimet nimet yagmış,yardım erişmişti.İbrahim,ancak İsmail ile ibrahimdir.İsmail’in oldugu her yerde nimet vardır,zafer vardır,ferahlık vardır.İşte bunun için ismail’e sahip olmayanlar başka hiçbir şeye tam degeri ile sahip olamazlar.
Yıldızlardan oluşmuş bir ekipte bile eger müsabakanın sorumlulugunu duyan bir kişi yoksa maglubiyet kaçınılmaz olacaktır.
