sen benim özelim,aldığım nefesimsin Yanımdayken bile özlediğim,herşeyimsin Yüreğimde,sevgiyle büyüyen ,kır çiçeğimsin Uğrunda severek öleceğim,birtanemsin..
Canımdan cansın,umutla beklediğim Sensiz geçen her anıma ,isyan ettiğim Her an düşündüğüm,ulaşmak istediğim hedefim Yüreğimin dermanı,kalbimin sahibi sevdiğim
Anladım ki sen mutluluk, sen sevgisin Her kalp atışında aldığım,nefesimsin İçimi ısıtan mavi gözlerinle,yüreğimdesin Mutlu olduğum,hayat bulduğum güneşimsin
Her gece dua ederim,düşlerime giresin Rüyadan,hayalden sıyrıldım,sen kalbimdesin Gerçek hayattada sen benimsin Alnıma yazılmış kaderimsin...
Senİ SeViYoRuM çünkü!
Her günüm senin sesinle doğuyor,
Seninle sürüyor..
Gecem ise seninle son buluyor..
SeNi SeViYoRuM çünkü!
Kilometrelerce uzakta olsan bile
Buluşma gününü özlemle beklemek
hoşuma gidiyor
SeNi SeViYoRuM çünkü!
Yanımda olmasan bile
Yüreğinin benimle olduğunu biliyor,
her an yanında olduğumu biliyorsun
SeNi SeViYoRuM çünkü!
Bu mesafelere rağmen
Yaşanmamışı yaşatabiliyorsun
Duygularımda var olabiliyorsun
SeNi SeViYoRuM çünkü!
Sesinle dünyama bir anda girip
Süprizlerinle beni kendine,
Tekrar tekrar aşık edebiliyorsun
SeNi SeViYoRuM çünkü!
Yüreğimin tam ortasında var olabiliyorsun
Beni hayallere götürebiliyor,
Umutlarımı,geleceğimi düşündürebiliyorsun
Şiir yazdırıp,şarkılarda hissettirebiliyorsun
SeNi SeViYoRuM çünkü!
İkimize dair bir yaşamı düşündürebiliyorsun
Mutluluğun,aşkın varlığına inandırabiliyorsun
Engellerin aşılacağını,
Mücadelenin hırsını,
Birlikteliğin,tek yürek olmanın ve
Güvenin aşamayacağı hiçbişeyin
olmadığını gösteriyorsun
SeNi SeViYoRuM çünkü!
Sen hayatıma vazgeçilmez bir anlam katıyorsun
SeNi SeViYoRuM çünkü!
Sen benimle bende yaşıyor
Ben seninle sende varoluyorum
Her siirde gözlerin
Her nefeste hasretin var
Her durak senden önce
Her saat sana çalar
Kalbimin en güzel yerindesin
Sen benim herseyimsin
Ayirmasin bizi hiçbir sey
Sevgilim birtanemsim
Her mevsim kalbimde kir çiçegim benim
Dualarim sana gözbebegim benim
Ölsemde vazgeçmem tek dilegim benim
Sen benimsin ben de senin
Sonsuza kadar yemin ederim..
Hiç Bir insani unutmak, bir insandan vazgeçmek, bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda kaldin mi hiç? Hani ölmüs gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagini bilmek gibi, her an kapindan içeri gülümseyerek girecegini bekleyip ama aslinda hiç gelemeyecegini de bilmen gibi. Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek , ama ölmüs gibi ulasilmaz olmasi artik o insanin sana, ne kadar katlanilmaz bir gerçek degil mi sen hala bu kadar sevgili iken? Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemigini yakarcasina özlemek... çok kötü degil mi? Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak, onu isitememek , artik sonunun "Pi" hali degil mi? Biliyorsun degil mi? Ne kadar umutsuz bir arayistir o, kalabalik caddede geçen binlerce yüze bakmak belki bir kez daha görebilmek için o yüzü, belki biraz önce geçti bu kaldirimdan diye düsünmek, belki su an arkamda yürüyen insanlarin içinde bir yerde demek, belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yasamak
ne zordur degil mi? Ne kadar eritir insani farketmeden. Sende biliyorsun degil mi bunlari.? Bir sinema koltugunda sende iki kisi gibi oturdun mu hiç? Hiç iki kisi gibi zevk aldin mi bir konserden yalniz basina. Güzel bir kafe kesfettiginde, güzel bir film seyrettiginde, güzel bir sarki dinlediginde güzellikleri oraninda eksik kaldiklarini hissettin mi paylasamadigin için onunla. Bir barin kalabaliginda hiç yarim vücudunla sallandin mi ortada? Hiç iki kisilik beyninle yarim insan olabildin mi? Baktiginda aynana sadece yüzünün bir yarisini gördügün oldu mu hiç? Sana hayatindaki en büyük yoksunlugu yasatandan nefret edemedigin zamanlar oldu mu hiç? Gözünün içine baka baka kolunu bacagini kesen bir insanin yüzüne sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç? Hayatta inandigin bütün degerlerini altüst eden birisine ask siirleri yazabildin mi? Onu içinde korumanin seni yok etmek oldugu zamanlara feda oldun mu hiç? İçinde aglayan çocuga umut sarkilari söyleyemedigin, özlemini, susuzlugunu, açligini gideremedigin zamanlar oldu mu hiç? Kanayan yarasini gördügün ama merhem olamadigin zamanlar. Gücünün, hani o tanrisal gücünün bir çocugun aglamasini susturamayacak kadar oldugunu gördügün zamanlar oldu mu hiç? Hiiiiiiiç.... Hiiç... hiç... bir hiç..
Ruhum dokunuyor sesime, Çığlıklar kopuyor içimde, Gözlerim intihar kuşları! Sesimin yankıları caddelere uzanıyor, Bir araba altında kalıyor hayallerim.
Sesi titrek bir çocuğun ilk çığlığıyım ben, Sabahlarım artık bir ölü. Bulutlar değiyor gözlerime, Sağanak yağıyorum bu gece!
Hıçkırıklarım vücudumu sarsıyor, Bir hırçın rüzgar değiyor tenime, Buz kesiliyorum. Ayak izlerim sana çıkıyor, Haykırışlarıma gel, Serseri bir kurşun ol yönün bana sapsın.
Çığ düşür sesime,, Hangi yıldızsan kay içime, Yüreğin yüreğime çarpsın, Gözlerim karanlığa değil sana karışsın. Yalnızlık vurmasın, Anlayacağın sessizliğe alışamam,
Ölüm kokar tenim, Nefessiz kalırım, Kalbimde dağılır acılar, Ölümlerden ölümler beğenirim, Tut sesimi! Yoksa çığlıklarım bu şehri yerle bir edecek.