Türkiye ve Uygur Türkçesi
KAGA BİLEN TÜLKE
Uygur Türkçesi
KAGA BİLEN TÜLKE
Künlernin biride bir kağa bir parçe göşni oğrilap kelip, derehke konuptude, emdila yey dep turışiğa eçikap ketken bir tülke kelip, kağidin bu göşni tartiveliş koyiğa çüşüptu.
Kandak kiliş kerek? Hiliger tülke birdinla kağini mahtaska başlaptu:
— Hey kağa dostum, sen, nime digen çiraylik? Kariğina, peyliring tün kara, yene tehi tegi-tegidin yaltirap turidu. Gazninğ mamukliri digen nime u?
Senin peylirinğ unindinmu yumşak, közliriçu? Hiç kim¬de seninkidek Ötkür, kilişken köz yok! Timaklirinğ bürkütninğkidin hergiz kelişmaydu. Uçar kuşlar içide güzel dise, mana seni dise bolidu!. . . Kağa, tülkinin ağzi-ağziğa tegmey mahtaşlirini anliğandin keyin terisiğa patmay ketiptu ve: "Tülke teğhi meninğ sayriğinimni anlap baksa kançe mahtap keter-he? Tohta, men uninğa bit sayrap bereyçu!' dep oylaptu-de, "gak" kilişiğila ağzidiki göş "pokkide" yerge çüşüptu. Tülke derhal goşni elip, birla yalmap yütüvetkendin keyin,:
— Dünyada senindek set, seningdek şom nerse yok. Yalğandin mahtap koysam özence mes bolup, ketip barisende! dep koyup yoliğa revan boptu
Türkiye Türkçesi
KARGA İLE TİLKİ
Günlerin birinde bir karga bir parça eti çalarak ağaca konmuş. Tam yiyeyim diye davranırken acıkmış bir tilki gelip kargadan bu eti almaya niyet etmiş.
Nasıl yapmalı? Hilekâr tilki birden kargayı övmeye başlamış:
—Ey karga dostum! Sen ne kadar güzelsin! Baksana, teleklerin kapkara; hem de alttan alta parlayıp duruyor. Kazın tüyleri dedikleri
ne ki?
Senin teleklerin ondan da yumuşak. Hele gözlerin? Hiç kimsede seninki kadar keskin ve güzel göz yok! Tırnakların kartalınkinden asla
geri kalmıyor. Uçar kuşlar içinde güzel denecekse, seni desinler!... Karga, tilkinin dudağı dudağına değmeden sıraladığı övgüleri işitince derisine sığmamış (kabarmış) ve "tilki bir de benim öttüğümü duyarsa kim bilir ne kadar över? Dur, ben ona bir ötüvereyim” diye düşünmüş. "Gak" der demez ağzındaki et "takkadak" yere düşmüş. Tilki derhal eti alıp bir çırpıda yutuverdikten sonra:
—Dünyada senin kadar çirkin, senin kadar uğursuz bir şey yok. Yalandan övüverince hemen mest olup gidiverdin, deyip yola revan olmuş.
alıntı
Kandak kiliş kerek? Hiliger tülke birdinla kağini mahtaska başlaptu:
— Hey kağa dostum, sen, nime digen çiraylik? Kariğina, peyliring tün kara, yene tehi tegi-tegidin yaltirap turidu. Gazninğ mamukliri digen nime u?
Senin peylirinğ unindinmu yumşak, közliriçu? Hiç kim¬de seninkidek Ötkür, kilişken köz yok! Timaklirinğ bürkütninğkidin hergiz kelişmaydu. Uçar kuşlar içide güzel dise, mana seni dise bolidu!. . . Kağa, tülkinin ağzi-ağziğa tegmey mahtaşlirini anliğandin keyin terisiğa patmay ketiptu ve: "Tülke teğhi meninğ sayriğinimni anlap baksa kançe mahtap keter-he? Tohta, men uninğa bit sayrap bereyçu!' dep oylaptu-de, "gak" kilişiğila ağzidiki göş "pokkide" yerge çüşüptu. Tülke derhal goşni elip, birla yalmap yütüvetkendin keyin,:
— Dünyada senindek set, seningdek şom nerse yok. Yalğandin mahtap koysam özence mes bolup, ketip barisende! dep koyup yoliğa revan boptu
Türkiye Türkçesi
KARGA İLE TİLKİ
Günlerin birinde bir karga bir parça eti çalarak ağaca konmuş. Tam yiyeyim diye davranırken acıkmış bir tilki gelip kargadan bu eti almaya niyet etmiş.
Nasıl yapmalı? Hilekâr tilki birden kargayı övmeye başlamış:
—Ey karga dostum! Sen ne kadar güzelsin! Baksana, teleklerin kapkara; hem de alttan alta parlayıp duruyor. Kazın tüyleri dedikleri
ne ki?
Senin teleklerin ondan da yumuşak. Hele gözlerin? Hiç kimsede seninki kadar keskin ve güzel göz yok! Tırnakların kartalınkinden asla
geri kalmıyor. Uçar kuşlar içinde güzel denecekse, seni desinler!... Karga, tilkinin dudağı dudağına değmeden sıraladığı övgüleri işitince derisine sığmamış (kabarmış) ve "tilki bir de benim öttüğümü duyarsa kim bilir ne kadar över? Dur, ben ona bir ötüvereyim” diye düşünmüş. "Gak" der demez ağzındaki et "takkadak" yere düşmüş. Tilki derhal eti alıp bir çırpıda yutuverdikten sonra:
—Dünyada senin kadar çirkin, senin kadar uğursuz bir şey yok. Yalandan övüverince hemen mest olup gidiverdin, deyip yola revan olmuş.
alıntı
