Üvey Anne-Baba Olmak O kadar Kötü Değildir....

[LaViNYaM]

Üvey Anne Baba Olmak
Üvey Olmak Nasıldır




İkinci evliliğinizi yaptınız ve eşinizin önceki evliliğinden bir çocuğu var..Bu çocuğa nasıl davranacağınızı ne yapmanız gerektiğini bilmiyorsanız işte sizlere bazı öneriler...Üvey anne-baba olmak aslında zor değil....

Üvey Olmak Her Zaman Kötü Değil!



Uzmanlar, üveyliğin zor olduğunu ama iyi bir aile olmanın imkansız olmadığını söylüyor. Peki ne yapmalı?


Yeni bir aile düzenine geçildiğinde "üvey" olma durumu ortaya çıkar ama olumsuz gibi görünen bu durumu olumluya çevirmek sizin elinizdedir.

Boşanmanın ardından zorluklar yaşansa da insanlar tekrardan aile kurmak isteyebilir. Araştırmalar boşanan kişilerin 3 ile 5 yıl içinde tekrardan evlendiklerini gösteriyor. Kişiler ilk evliliklerinde tecrübesizliklerinden dolayı hata yaptıklarını ve bunlardan ders alarak yeniden evlenmeyi düşündüklerini belirtiyorlar. Yeni bir aile düzenine geçildiğinde de "üveylik" durumu ortaya çıkıyor.

Çocuklar açısından aileye yeni katılan birey "üvey anne" ya da "üvey baba" olacaktır. Kendileri de "üvey çocuk" olacaktır. Bu yeni düzen ve alışkanlıklar ve bunlara uyum sağlamak çocuk için sıkıntılı bir süreçtir. çocuğun yaşayabileceği sıkıntılar, yaşı, mizacı, kişiliği, gelişimi, cinsiyeti ve zihinsel yapısına göre değişiklik gösterir.

Çocuğun huzursuz, öfkeli, kavgacı, içine kapanan bir çocuk olması beklenebilir. Araştırmacı yazar, Fitzburgh Dodson, yapılan yeni evliliklerin başarısının çoğu zaman üvey anne-baba ve çocuk ilişkisinin başarısına bağlı olduğunu belirtiyor. Bunu yüzmeyi sığ sularda öğrenmek yerine derin sularda öğrenmeye benzetiyor. Anne-babaların aile içindeki yeri ve görevi net olurken, üvey anne babalık rolü süreç içinde şekilleniyor.

Yeni kurulan ailede yaşamı kolaylaştıracak öneriler

Üvey anne-baba olmaya hazırlanan ebeveynler, öncelikle yeni ailenin kurallarının, düzeninin farklı olacağını bilmeliler ve kabul etmeliler. Araştırmacı-yazar Dodson, "yeni aile ve üvey anne-baba kavramı toplumda olumsuz bir içerik taşısa da, birçok psikolojik ve sosyolojik yarayı da sarabilmektedir. üvey olmak zor ama başarılı bir üvey anne-baba olmak imkansız değildir." Diyerek, bu konudaki önerilerini belirtiyor.

1. Çocuklarla ilgili konularda yavaş yavaş ilerlemeyi tercih etmeliler. Aceleci müdahaleler huzursuzluk yaratabilir.

2. Üvey çocuğun biyolojik ebeveynleri arasında taraf tutulmamalıdır. Olumsuz eleştiri ve konuşma tarzı çocuğun yabancılaşmasına neden olur.

3. Uygulanacak kurallar hakkında eşlerin daha önceden konuşup karar vermesi ve tüm çocukları gözetmeksizin bu kurallara uyması sağlanmalıdır.

4. Çocuklara sadece onların olabilecek alanlar yaratılmalıdır. Bunu psikolojik etkisi olumlu olacaktır.

5. Aile içindeki sorunları tüm aile bireylerinin katılımıyla çözmek doğru olacaktır.

6. Aile meclisi toplantıları yapmak ve herkesin demokratik bir şekilde istediklerini söylemesi sıcak bir hava yaratacaktır.

7. Aile içinde çocuğa etkin sorumluluk vermek yeni aileye aitlik duygusunu pekiştirecektir.

8. Çeşitli öfke ve kıskançlıklar konuşularak ve her iki tarafı da dinleyerek çözüm yoluna gidilmelidir.

9. Ekonomik imkanlar doğrultusunda yeni bir eve taşınmak uygun olacaktır. Yeni eşyalar üzerinde kimse hak iddia edemeyecek ve ortak alınan kararlar doğrultusunda eve yerleşilecektir.

10. Size "anne" ya da "baba" demesini istemeyin ve zorlamayın. Bu onların vereceği bir karardır. Zamana bırakın.

11. Disiplin konusunda hemen devreye girmeyin. Bu konuda önceliği biyolojik anne-babaya bırakmak en doğrusudur.

12. Üvey anne-baba olarak karşılaştırmalara, kıskançlıklara maruz kalabilirsiniz. Bunu olgunlukla karşılayıp yeni hayatınızda birlikte yapabileceklerinizi konuşarak yön verebilirsiniz.

 

[esgiii]

güzel bir konuya değinmişsin lavinyacım bende eşimin ikinci karısıyım ve bizimle kalan bir kızı var.kolay bir durum değil.normal evliliklere göre biraz daha zor oluyor.eşinizle başbaşa kaldığınız zamanlar sınırlı oluyor.eşiniz belki evliliğin ilk yıllarında evde ilgi odanın sadece kendiniz olmasını isterken eşiniz bu ilgi ve sevgiyi paylaştırmak zorunda kalıyo.ben isteyerek ve severek ve tüm bunları bilerek evlendim.yazılanlar çok mantıklı ve doğru gerçekten.çok hassas ve her hareketinizi iki kere düşünmeniz gerekiyor.tahammül seviyeniz çok yüksek olması gerekiyor.çünkü kendi çocuğunuza belki kızıp hadi odana git diyebilirsiniz ama durum bu şekilde başka oluyo.en önemlisi erkeklerin bu dengeyi çok iyi kurması gerekiyo.ama şunuda söylemeden edemicem bunu yaşayan biri olarak.bazen çocuklarda üvey anne ve babalara karşı acımasız olabiliyolar.boşanma ile ilgili hiçbir alakanız olmasa dahi size bazı durumlarda suçlu hissettirebiliyolar.ve bu konuda ailenin zaafı olduğu için bunu sizin üzerinizden çok güzel kullanabiliyolar.yani dediğim gibi zor bir evlilik oluyor ama asla pişman değilim.şimdi en başa dönsem yine eşimi seçerdim.çünkü insan sevince herşeyi aşabiliyor.

 

[LaViNYaM]

güzel bir konuya değinmişsin lavinyacım bende eşimin ikinci karısıyım ve bizimle kalan bir kızı var.kolay bir durum değil.normal evliliklere göre biraz daha zor oluyor.eşinizle başbaşa kaldığınız zamanlar sınırlı oluyor.eşiniz belki evliliğin ilk yıllarında evde ilgi odanın sadece kendiniz olmasını isterken eşiniz bu ilgi ve sevgiyi paylaştırmak zorunda kalıyo.ben isteyerek ve severek ve tüm bunları bilerek evlendim.yazılanlar çok mantıklı ve doğru gerçekten.çok hassas ve her hareketinizi iki kere düşünmeniz gerekiyor.tahammül seviyeniz çok yüksek olması gerekiyor.çünkü kendi çocuğunuza belki kızıp hadi odana git diyebilirsiniz ama durum bu şekilde başka oluyo.en önemlisi erkeklerin bu dengeyi çok iyi kurması gerekiyo.ama şunuda söylemeden edemicem bunu yaşayan biri olarak.bazen çocuklarda üvey anne ve babalara karşı acımasız olabiliyolar.boşanma ile ilgili hiçbir alakanız olmasa dahi size bazı durumlarda suçlu hissettirebiliyolar.ve bu konuda ailenin zaafı olduğu için bunu sizin üzerinizden çok güzel kullanabiliyolar.yani dediğim gibi zor bir evlilik oluyor ama asla pişman değilim.şimdi en başa dönsem yine eşimi seçerdim.çünkü insan sevince herşeyi aşabiliyor.

evet cnm haklısın yani kimse ayyrılmak için evlenmiyor kesinlinkle ..Kader diyelim cocuklarda bu kaderin bir parcası ve ne atabilirsin ne de satabilirsin mecburen orta yolu bulmak ve sabırlı olmak gerekiyor...Allah kolaylık versin cnmm eşine aşık olduğun için zaten cocuğunuda seversin sen

 

[esgiii]

tabiiki çok seviyorum annesi gibi değil ablası gibiyim onun.öyle bişeyler daha kolay oluyo ve çocukta kolay kabulleniyo bazen sıkıntılarım oluyo ama aşabiliyorum çok şükür.eşim çok genç evlenmiş o yüzden oda bocalıyor bazen eşim henüz 30 lu yaşlarında ve bir genç kızı var.beraberce büyütüyoruz çocukla beraber büyüoruz işte

 

[LaViNYaM]

ne güzel cnm senin adına sevindim tabii eşler böyle birbirlerine destek olmalı o zaman evlilik yerine getirilmiş olur değilmi