Yalvaris
Yalvariş “Bu giydiğin beyaz bez parçası sana hiç yakışmamış söyleyeyim. Çok çirkin olmuşsun ve onun içinde çok soğuk duruyorsun, çıkart onu... Üstelik güzelde kokmuyor... Hangi parfüm bu toprak kokuyor üstün? ...
Seni en son böyle mi görecektim. Hem niye beni bırakıp gittin ki ANNE? Sana ihtiyacım var. Ne buldun o diyarlarda? Biliyorum seni üzdüm ama 'gençliğime ver be' dön geri ne olur. Hiç olmadığı kadar ihtiyacım var sana. Hem sana bu gün olanları anlatacağım. Sana onu anlatacağım İLK DEFA ANNE ... Hadi gel ve bana akıl ver. Hem ben tek başıma başa çıkamam ki bu hayatla. Hem kim yemek hazırlayacak bana iş dönüşünde? Apar topar yatağımı, eşyalarımı toplamadan evden çıktığım zaman kim toplayacak geride kalanları? Kim bana kızdığında terlik fırlatacak? Kim beni ağladığımda saracak? Kim beni koklayıp ‘saçların mis gibi kokuyor çiçeğim ‘ diyecek? Kim bana ağladığımda derdimi soracak ve ona sarılıp hüngür hüngür ağlayacağım? ...
Hadi annneeee , üstün toprak koktu. Sen yalnız gidemezsin uzaklara, ÜSTELİK BENSİZ... Ya ben geleyim yada sen gitme! ... ANNE sana BEYAZ hiç YAKIŞMAMIŞ. Üstelik çok ucuz! Hiçbir iplik dikilmemiş üzerine. Sen böyle şeyler giymezdin ANNE! Hep yakışanı giyerdin. Ne oldu modacını mı değiştirdin yoksa benden habersiz? Ben sevmedim anne... Hadi aç gözlerini. Offff! Çok soğuksun üstelik, üşüdün mü yoksa? Biraz sobayı yakayım mı ister misin?
Hadiiii, söyle anne oraları sevmedin değil mi? Dön geriye anne, dön ve ne olur bırakma...
Tamam anladım kalkmayacaksın, cevapta vermeyeceksin. Bende geliyorum o zaman BANA NE. Zaten senin sözünü dinlemiyordum değil mi? Tamam şu sandığı açayım “ der genç kız ve sandığı açar. İki dakika sonra soğuk ve ürkütücü bir ses yankılanır. Kızda annesiyle birlikte gitmiştir! ...
Anneninse soğuk bedenindeki , fersiz gözlerinden bir damla yaş süzülür.
ÖLÜM İKİSİNEDE YAKIŞMADI BEE! ...
EBRULİ SÖZ; "Daha dün doğmuştum ve öleceğim... Doğmakla ölmek arasındaki mesafede koskoca bir ömür saklı olduğunu söyleyenler varmış. İNANMIYORUM! ..."
Seni en son böyle mi görecektim. Hem niye beni bırakıp gittin ki ANNE? Sana ihtiyacım var. Ne buldun o diyarlarda? Biliyorum seni üzdüm ama 'gençliğime ver be' dön geri ne olur. Hiç olmadığı kadar ihtiyacım var sana. Hem sana bu gün olanları anlatacağım. Sana onu anlatacağım İLK DEFA ANNE ... Hadi gel ve bana akıl ver. Hem ben tek başıma başa çıkamam ki bu hayatla. Hem kim yemek hazırlayacak bana iş dönüşünde? Apar topar yatağımı, eşyalarımı toplamadan evden çıktığım zaman kim toplayacak geride kalanları? Kim bana kızdığında terlik fırlatacak? Kim beni ağladığımda saracak? Kim beni koklayıp ‘saçların mis gibi kokuyor çiçeğim ‘ diyecek? Kim bana ağladığımda derdimi soracak ve ona sarılıp hüngür hüngür ağlayacağım? ...
Hadi annneeee , üstün toprak koktu. Sen yalnız gidemezsin uzaklara, ÜSTELİK BENSİZ... Ya ben geleyim yada sen gitme! ... ANNE sana BEYAZ hiç YAKIŞMAMIŞ. Üstelik çok ucuz! Hiçbir iplik dikilmemiş üzerine. Sen böyle şeyler giymezdin ANNE! Hep yakışanı giyerdin. Ne oldu modacını mı değiştirdin yoksa benden habersiz? Ben sevmedim anne... Hadi aç gözlerini. Offff! Çok soğuksun üstelik, üşüdün mü yoksa? Biraz sobayı yakayım mı ister misin?
Hadiiii, söyle anne oraları sevmedin değil mi? Dön geriye anne, dön ve ne olur bırakma...
Tamam anladım kalkmayacaksın, cevapta vermeyeceksin. Bende geliyorum o zaman BANA NE. Zaten senin sözünü dinlemiyordum değil mi? Tamam şu sandığı açayım “ der genç kız ve sandığı açar. İki dakika sonra soğuk ve ürkütücü bir ses yankılanır. Kızda annesiyle birlikte gitmiştir! ...
Anneninse soğuk bedenindeki , fersiz gözlerinden bir damla yaş süzülür.
ÖLÜM İKİSİNEDE YAKIŞMADI BEE! ...
EBRULİ SÖZ; "Daha dün doğmuştum ve öleceğim... Doğmakla ölmek arasındaki mesafede koskoca bir ömür saklı olduğunu söyleyenler varmış. İNANMIYORUM! ..."
