Yine seninle geldi hayat
Içim çok aciyor... sadece bu sözü söylememek için yasayamadigim onca günümü, paylasamadigim tonca acimi görmeden ve her gece yüregimden damlayan ilik sularla yikadigim içimdeki o maviçocugun sessiz çigliklarini duymadan ölmek isterdim... kan damliyor yüregimden ilik ilik.. bu kan yikiyor içimdeki çocugu. yüregimden sizan bu kan yikiyor ask adina umutla ördügüm duvarlarimi... simdi içimden bir söz geçsin istiyorum.yüregimin sarkisi olsun..ugruna ömrümü, yoluna düslerimi, sevgisine sevdami adayacagim! bir söz geçsin istiyorum sesini hiç bir endisenin, hiç bir korkunun kisamadigi..ask adina yasanmis, yasanmamis bütün umutlarimi baglayacagim, hiç bir zaman içinde yolumu bulamadigim bu hayatta yüregimi sere serpe teslim edecegim bir söz geçsin istiyorum... ıçimden tek bir söz yükselmiyor umuda dair sevgili cezmi abi.. dünyevi bütün oyunlardan kurtulup sigindigim bu düs bahçemde bir tek çocuk oynamiyor oyuncagiyla.. bir tek çocuk ates yakmiyor.. bir tek çocuk sevdasina sarilmiyor.. yüregimden sizan bu kan, içimde durmadan kaçarak, üzerine ölü topraklar atarak kapamaya çalistigim o boslugu suluyor, büyütüyor. zordayim.. zor yollardayim.. "yine seninle geldi hayat" demeyi çok arzuladigim bir askim var, ama ask adina bana ufacik bir isik yakmiyor! ve etrafimda bu bir kaç satiri yazmayip ta konusabilecegim bir tek dost yüz, bir tek yol arkadasi bulamiyorum.. bu yüzden affina siginarak yaziyorum bunlari.. yazdikça rahatlamak,içimdeki negatif enerjiyi sana aktarmak degill amacim.. sadece bilmeni istiyorum. bu hayatta yolunu hiçbir zaman bulamayan, içindeki boslugun çigliklarini susturamayan belki benim gibi binler yasiyor.. sadece bilmeni istiyorum.. ıçimden bir tek söz geçiyor sevgili ... ıçim çok aciyor..
