biz esimle birbirimizi severek evlendik. sevgiliyken hic cekinmeden beni sahiplenir korurdu. laf soyletmezdi. nişanlandiktan sonra biraz degisti simdi tamamen degisti. bir bucuk yillik evliyiz. dogru duzgun beni savundugunu gormedim. tartismalarimizda cok agir konusuyoruz birbirimize... bazen haftalarca konusmuyoruz ve bazen kndiai yatagi terkediyo haftalarca. artik oyle vi hale geldikki hic cekinmiyoruz birbirimize agir konusurken. birbirimizi nasil kirsak yarişina girdik. aramiz iyi olsa bile bi rekabet halindeyiz. lutgen yardimci olun. farkli davranmam gerektigini biliyorum ama nasil davranacagimi bilmiyorum. ben bi bayanim bu arada....selamlar...
Merhaba ;Evlilik sabır saygı sevgi üzerine inşa edilmiş bir kurumdur..Bir evde iki farklı şekilde düşünen beyinler,bunun sonucu olan anlaşmazlıklar,fikir çatışmaları olması olağan bir durum.Düşüncelere müdahale edemediğimize göre orta yolu bulmak adına karşılıklı konuşmak lazım.Eşinizle birlikte sorunlarınızı beklentilerinizi karşılıklı oturup konuşun.İletişim bozukluğu ilerde mutsuz ve sağlıksız bir evlilik yaşamanıza sebep olur..Altından kalamadığınız sorunlarınıza bir yaşam koçuna giderek çözüm bulabilirsiniz.Evliliğinizi ayakta tutmak için elinizden geleni yapın..Sevgiler..
Tesekkur ederim yorumunuz icin..
eminimki oturup karsilikli konusmaya ve beklentilerimizi birbirimize soylemeye basladigimizda her ikimizde kabullenmeyecegiz veya karsi tarafin soylediginin tersi icin onu ikna etmeye calisacagiz. Ben bu yazdiginizin uzerine onu dinleyip soylediklerini kabullenip sussam bile eminimki o bu soylediklerimi yapacak..... offf...
acaba benim eşimde hatasını kabul edip nasıl davranacağını araştırıyor mu? çok saygıdeğer hanımefendiler kocalarınıza az biraz huzur verin bakın benim hiç huzurum yok ve bende çoğunuz gibi oğlum için katlanıyorum şu anda 4 yaşında oğlum var o olmasaydı boşanır kafamı dinlerdim ne lanet şirret bir kadına denk geldim Tanrım ben ne günah işledim de bana bunu çektiriyorsun
acaba benim eşimde hatasını kabul edip nasıl davranacağını araştırıyor mu? çok saygıdeğer hanımefendiler kocalarınıza az biraz huzur verin bakın benim hiç huzurum yok ve bende çoğunuz gibi oğlum için katlanıyorum şu anda 4 yaşında oğlum var o olmasaydı boşanır kafamı dinlerdim ne lanet şirret bir kadına denk geldim Tanrım ben ne günah işledim de bana bunu çektiriyorsun
Geçimsizliğin cinsiyeti yok malesef, 11 yıldır evliyim sevildigimi hissetmeden yaşadım hep, değersiz, ilgisiz, muhabbetsiz... insan eşini özler, sarılır, konuşurken gözünün içine bakar sevdiğinin.. önceden daha iyiydi aramız ama 4 yıldır kızım için katlaniyorum. Evde ben yokmusum gibi, sorumsuz davraniyor her insan ilgi bekler eşinden hele ki kadinlar... 3 aydır tamamen koptu benden... çok dua ediyorum düzelsin diye ama şunu anladım ki ısmarla olmuyormuş, bir insan once kendisi için isteyecekmiş.. Gücümde, sabrimda bitmek üzere..
acaba benim eşimde hatasını kabul edip nasıl davranacağını araştırıyor mu? çok saygıdeğer hanımefendiler kocalarınıza az biraz huzur verin bakın benim hiç huzurum yok ve bende çoğunuz gibi oğlum için katlanıyorum şu anda 4 yaşında oğlum var o olmasaydı boşanır kafamı dinlerdim ne lanet şirret bir kadına denk geldim Tanrım ben ne günah işledim de bana bunu çektiriyorsun
Kocalarınıza huzur verin derken, kendi karına ne kadar huzur verdin hiç düşündün mü? Ben evlenmeden önce çok sakin bir insandım.evlendiğim günden itibaren adım adım sinir hastası olma yolunda ilerledim ve şimdi malesef sinir hastasıyım.sebep eşim ve ailesi.her şeye burnunu sokan ve her gördüğünde 3 yaşında ki çocuğu azarlar gibi azarlayan bir kayınvalide(3yaşında ki çocuk da saygıyı hakeder azarlamak dövmek çok yanlış) burnu havada her şeyi ben bilirim diyen görümceler ve hiç birine cevap verme fırsatı vermeyen bir koca var hayatımda.gecelerce ağladım yıllardır.sustum oturdum.içime attım.sonunda sinir hastası oldum.şimdi de ağzıma geleni söylüyorum.bunun adı dırdırsa evet yapıyorum ama bu hale gelmeme sebep olanları allah kahretsin.ben de sevmiyorum artık kendimi.insanın kimyasını bozuyor bazı erkekler.biraz kadınınızı sahiplenin. Biz de bir annenin evladıyıź.sokak köpeği değiliz.
Kocalarınıza huzur verin derken, kendi karına ne kadar huzur verdin hiç düşündün mü? Ben evlenmeden önce çok sakin bir insandım.evlendiğim günden itibaren adım adım sinir hastası olma yolunda ilerledim ve şimdi malesef sinir hastasıyım.sebep eşim ve ailesi.her şeye burnunu sokan ve her gördüğünde 3 yaşında ki çocuğu azarlar gibi azarlayan bir kayınvalide(3yaşında ki çocuk da saygıyı hakeder azarlamak dövmek çok yanlış) burnu havada her şeyi ben bilirim diyen görümceler ve hiç birine cevap verme fırsatı vermeyen bir koca var hayatımda.gecelerce ağladım yıllardır.sustum oturdum.içime attım.sonunda sinir hastası oldum.şimdi de ağzıma geleni söylüyorum.bunun adı dırdırsa evet yapıyorum ama bu hale gelmeme sebep olanları allah kahretsin.ben de sevmiyorum artık kendimi.insanın kimyasını bozuyor bazı erkekler.biraz kadınınızı sahiplenin. Biz de bir annenin evladıyıź.sokak köpeği değiliz.
Kesinlikle katılıyorum size.Gerçekten insanın kimyasını bozuyorlar.13seneden beri evliyim ama gelin bide bana sorun.Tam anlamıyla dengesiz karaktersiz vs....uzar gider.Ama malesef gittiği yere kadar Allah rızası için sabrediyorum Rabbim biliyor ne kadar ağlattigini incittiğini maddi manevi zülmettiğini zor bir süreç Rabbim kimseye böyle dışı başka içi başka insanları karşılarına çıkarmasın.Bazı evliliklerde kadın çok geçimsiz bazılarında ise erkek çok geçimsiz ve huysuzdur.