Çocuklarınızla oynar mısınız?

Merak ediyorum da kaç tane ebeveyn çocuğu ile gerçek anlamda oyun oynuyor.
Kendi mi anlatacak olursam 2 çocuk annesi olarak 6-7 yaşlarına kadar çocuklarımla daha sık oynadım yaşları ilerledikçe oyunlarımız daha farklı materyallere veya sohbetlere dönüşmeye başladı....

Oyunlarımız daha çok normal oyunlardan çıkartıp daha ufuklarını geliştirmek için fark materyaller sunuyorum bu da çocuklarımızla geçirebileceğimiz kaliteli keyifli zamanlar oluyor. Mesela en son devasa, dev köpük baloncular yaptık….

Çok keyifli bir zamandı..Geçirilecek kaliteli zamanın çocukların gelişimleri için çok önemli olduğu bilimsel bir gerçeklik. Bu tarz eğlenceli farklı malzemeleri biraz araştırma ile bulabilirsiniz. Mesela şans eseri face de dolaşırken "çocuklarla eğlence" gibi bir yeri keşfettim. Eminim biraz daha araştırsam daha neler bulurum…

Neyse çok yazdım ..Siz neler oynuyorsunuz?

Yani günlük olarak üç saat gördüğümüzde sıklıkla oynarız mı deseeek yoksa onlar bizi mi oynatıyor desek karar veremedim. Genelde oynarız yada oynarlar

Zamane çocuklarını teskin etmek ve onlara ayak uydurmak gerçekten güç hemde çok yorucu. Acaba yaşlanmış olabilir miyim. He mawi ne diyon yaşlandım mı ben 😀

Merhaba ,

Link vermeden yönlerdirme bilgilendirme yaptığınız için teşekkür ederiz. Konu için de başka siteye ait link vermek BAN sebebidir..Uyarımızı yaptıktan sonra sorunuza değinelim..

Sizce kaç ebeveyn çocuklarıyla oynuyordur ? Bilinçli bir anneye benziyorsunuz ondan soruyorum.. Her 10 çocuktan 9 nun elin de tablet ve cep telefonu var. Ebeveynler maalesef çocuklarıyla ilgilenmeyi bir tarafa bırakın aman sesi çıkmasın da ne yaparsa yapsın diyerek teknolojiye çocuklarını kurban ediyor..Kaç çocuk bizlerin çocukken oynadığı oyunu biliyor ? Çoğu bilmez fakat en iyi bilgisayar oyunlarını iyi bilirler..Bu durum çocukların gerek sağlığını gerekse gelişimini olumsuz etkiliyor..Göz kuruluğun dan görme bozuklukları gibi rahatsızlıkları küçük çocuklar da görmek mümkün.Bunların dışında çocuğun aldığı radyasonda cabası... Çocuğun yaratıcılığı bile yine bu telefon , tablet bilgisayar yüzün den köreliyor.Çocukların sağlıklı gelişimi için anne ve babalara büyük görev düşüyor . Ağaç yaşken eğilir sözünü unutmayalım.Çocuklarınızın gelişiminde katkımızın büyüklüğünü atlamayalım.Çocuklarınızla kaliteli zaman geçrmeye bakın.

Ya aslında Beyza'cım kaliteli zaman geçiremiyoruz sıkıntı bu. Bir tek hafta sonları iyi oluyor diyebiliriz. İşten güçten ve bu dünyanın çarkına girmişlikten sürekli çalışmak gerekiyor. Malum insanlar yoruluyorda. Böyle olunca vallahi billahi çocuklarla uğraşacak enerji kalmıyor.

Ama deneyeceğim bende onların sevdiği şeyleri yapmayı umarım onlarda mutlu olurlar ben de 😀 Ne yapsam diyorum şu enerji içeceklerinden haftada bi iki alsam belki o zaman aş edebilirim. Malum tek değil 4 tane ve en son numaralar kız erkek ikiz bittik biz bittik bitmiyo istekleri canları sağ olasıcalar 😀

Sevgili sadmin ,istisnai durumları yazdıklarımın dışın da tutuyorum. Çalışan anne ve babalar için durum farklılaşabiliyor. Yalnız şundan emin olun iyi bir anne ve babasınız. Haftasonunuzu çocuklarınıza ayırıp , ilgileniyorsunuz. Allah bağışlasın yeğenlerimi ..Sizleri de başların dan eksik etmesin .

Amin amin cümlemizinkini 😀

Ben doğum yaptığımda 19 yaşındaydım. Açıkçacı çok bilinçli bir anne değildim. O yıllarda henüz kendi kişisel gelişimim bile tamamlanmamıştı; kaldı ki o durumda bir bebek büyütmeye çalışıyordum. Sıkılıyordum, öfke nöbetlerim oluyordu, bıkıyordum…


Artık oğlum kocaman oldu, e tabi ben de olgunlaştım. Okuduğum kitaplar, çevremdeki örnek anneler, kişisel açıdan gelişimimde çok iyi faktör oldular. Oğlumla belki yıllar önce çok fazla içten şekilde ilgilenemedim ama şuan da onunla birçok alanda paylaşım içerisindeyiz. Beraber kitap okuyoruz, puzzle yapıyoruz, bazı günler yürüyüşe çıkıyoruz, bisiklet sürüyoruz, dizi izliyoruz, birlikte yemek yemeye özen gösteriyoruz. Anne ve çocuk iyi anlaşabildiği sürece, anneliğin hiçbir zor yanının olmadığını öğrenmiş oldum.

evet 4 çocuk sahibi olarak belki de bu konuda eksikliklerimiz oluyor. Sonuçta biri 18 diğeri 12 ve diğerleri 6 yaşın da ikiz olmak üzere herbirinin bizden talepleri ayrı oluyor. Çalışan anne baba olarak hepsine yetişmeye çalışıyoruz ama enerjimiz de bir yere kadar oluyor... Hafta sonları hep birlikte zaman geçirmeye özen gösteriyor ve özellikle en küçüklerin onlar oyun çağında olduğu için isteklerine göre hareket etmeye özen gösteriyoruz. Kreşe gittikleri için belkide içimiz biraz daha rahat oluyor sonuçta bizim eksikliklerimiz olan özellikle oyun gibi ortamları orada kendi akranları ile yaşayabiliyorlar. Akşamları ise onlarla daha yakın ortamlar oluşturmaya çalışıyoruz.