ben en çok rahmetli dedmle anneannemi özlüyorum onlarla geçen çocukluğumu özlüyorum herşey çok güzeldi sanki hiç dert tasa yoktu onlarla herşey güzeldi. ve de çok sevdiğim ama karşılık bulamdığım bir insanı sevdiğim insanı özlüyorum onunla eski güzel anılarımızı konuşmalarımızı özlüyorum
ben babamı özlüyorum hemde çokk resmine bakmaya cesaret edemiyorum bidaha asla göremicem ama çok özlüyorum işte yüzünü unuttum bazı geceler sessiz kaldığında ortalık sesini duyuyorm sanki beni çağırıyo keşeke bikere daha görsem
Bende babamı özlüyorum bazen yokluğunu unutuyorum arkamı dönüyorum baba diye seslenicem ama birden babamın öldüğünü hatırlıyorum bunu hergün yaşıyorum canımın parçası bizi bıraktı gitti kızıma her baktığımda babam olsa torunu ile nasıl oynardı şimdi diye düşünüyorum sürekli Allah mekanlarını cennet eylesin
Aslinda o kadar cok sey varki !!! Suan cok memnunum hayatimdan , halimden ama insan illaki gecmisini özlüyo. Belkide özlemek kim oldugumuzu ve gecmisimizi unutmamak icin besledigimiz bi duygudur