Selam Nisan,
Öncelikle yusuf oğluşumuzu benim yerime öp lütfen. Aslında bu Yusuf'umuza has birşey değil, hemen hemen tüm çocuklar böyle. Hani hep deriz ya keşke çocuk olsak diye. Aslında bu cümleyi bizler, çocukluğumuzda acılar çekmişte olsak yinede mutlu olduğumuz günlere bağlayarak söyleriz. Keşke hep çocuk olsak ve çocukluğumuzdaki gözlükleri kullansak şu andaki zamanda. Büyüyünce insanlar, dünyanın ne kadar zor bir yer olduğunu anlıyorlar. Belkide biz büyükler öyle düşünüyoruzdur kim bilir ? 🙂
Gelelim senin yaklaşımına... Evet. Bende çocuktum, bende böyle görüyordum dünyayı, ama hiç aklıma büyüdükten sonra bu dünyaya bir çocuğun gözünden bakmak gelmedi. Yaptığın şey çok güzel... Seni tebrik etmek istiyorum. Bende bile eksik kalmış bağzı şeyleri ortaya çıkarttı bu yazın aslında...
Hep, çocuklarımızın gözüyle görmek üzere Dünyayı 🙂
Sevgiler tatlım.