Bu tavsiyeyi senin daha iyi anlasilabilmem icin yazmistim,aliskanliklar zor degisiyor haklisin,sana boyle kolay geliyor ve okurken zorlanmiyorsun,kendi adima soyleyeyim canim ben biraz zorlandigim icin belirtmek istedim.Sagol.Nisanlina da Allah kavustursun,hayirli tezkereler.
hala kendimi beğenmiyorum. bir de aşırı utangaçlık durumum hala devam ediyor.. napmam lazım hiç bilmiyorum. arkadaşlarıma anneme hep anlatıyorum.anlatınca rahatlıyorum. bana çok utangaçsın ama çok tatlısın diyolar bu sefer ağlayasım geliyo.kurtulamıyorum ya şu utangaçlıktan ilgi odağı olmaktan. kaçıyorum hep ortamdan hele ortamda erkek varsa onların yüzne bile bakamıyorum benle konuşulmasını istemiyorum yanlış cevap vercem diye korkuyorum. dalga geçilcek diye. çok sıkılyorum bu seferde çok sıkıcı hissediyorum kendimi. sanki ben orda yokmuşum gibi.ama konuşmakk istiyorum hani ben .dinlenilmek istiyorum. güldürmek istiyorum karşımdakini. ama yapamıyorum.konuşcak bişey bulamıyorum. kafama çok takıyorum ya çok korkuyorum hala böyle devam ederse ilerde daha da çook mutsuz olcam.
bi kaç ay önce psikiyatriye gittim sosyal anksiteye bozukluğu tanısı koydu.antidepresan verdi bide bu durumum mükemmelliyetçilikten oluyo dedi.konustu. ilacı kullandım bir ay mal gibi hissettim kendimi sersem gibi yaptı ilaç.başka bi etki göremedim. zaten bidahada gitmedim psikiyatrye.aslında gitsem iyi olurdu fakat ailem yüzünden gidemedim..psikyatriyle konusurken bile elim ayağıma dolandı. heyecanlandım. çok kastım kendimi.
kendimi çok kötü hissediyorum yaa yaşıma göre davranamıyorum olgun gibi. çocuk gibiyim aynı. bu yüzden nerdeyse hergün ağlıyorum. çok mutsuzum. kurtulamıyorumm.
özgüvenimi nasıl kazanabilirim lütfen yardım edin.kendimi beğenmiyorum çirkin hissediyorum değersiz hissediyorum. 🙁çok çekingen ve utangacım.erkeklerle konusmaya çekiniyorum cesaret edemiyorum onların gözlerine bakmaya çekiniyorum.sınıfta bazı kızların çevresi geniş erkeklerle rahatça konusabiliyorlar bende onlar gibi olmak istiyorum ama onların arasında kendime yer bulamıyorum hep beni reddederler korkusu var.arkadaşlarımla konusacak bişey bulamıyorum benden sıkılırlar diye korkuyorum hep kendimi sıkıcı buluyorum bu yüzden.hiç sevgilim olmadı ve 16 yasındayım bu haldeyken sevgilimin olmaması normal. erkek arkadaşım bile yok.bu durumdan kurtulmak için çaba sarfediyorum ama hep aynı.şu özgüvenimi kazanabilsem kendimi değerli hissedebilsem keşke ama nasıl kazanıcağımı bilmiyorum. çevremdekilerin düşüncesi o kadar çok önemliki ona göre hareket ediyorum. ya benle dalga geçerlerse gülerlerse diye düşünüorum hep.
nasıl çekingenliğimi yenebilirim? lütfen yardım edin bana kurtulmak istiyorum.değerli hissetmek istiyorum kendimi
.......???????????????
canımmm daha yolun çok başındasın yaşın kaç ki daha 16 herşey zamanla olur kendini üzme bu kadar karamsarda olma görüceksin zamanla gülüceksin şu an düşündüklerine herşey gönlünce olsun inşallah
kendine yatırım yap canım, mesela değişik konularda değişik araştırmalar yap, arkadaşlarınla beraber olduğunda veya sınıfta derste kendi belli ettirecek hareketlerde bulun, ondan sonra herkesin dikkati üzerinde olur zaten
bu yasta illa erkek arkadası olması gerekmez canım yavas yavas farklı ortamlara girmeye baslayacaksın sevgiliyi en sona bırak ünvde en iyisini bulucam diye düsün 🙂 kısmet deee :d
sen simdi okulda sınıf arkadaslarınla fikir alısverisi yap
sıra arkadasınla basla illa muhabbet kur daha sonra arkanda oturanla falan derken sınıftakilri cok yakından tanırsın zamanla olur hersey ama baya değerli hissetmek istiyosan diğer kızlar gibi herkesle konusmak istiyosan fazla abartmamaya calıs 🙂 az insan cok huzur bunuda unutma!
hala kendimi beğenmiyorum. bir de aşırı utangaçlık durumum hala devam ediyor.. napmam lazım hiç bilmiyorum. arkadaşlarıma anneme hep anlatıyorum.anlatınca rahatlıyorum. bana çok utangaçsın ama çok tatlısın diyolar bu sefer ağlayasım geliyo.kurtulamıyorum ya şu utangaçlıktan ilgi odağı olmaktan. kaçıyorum hep ortamdan hele ortamda erkek varsa onların yüzne bile bakamıyorum benle konuşulmasını istemiyorum yanlış cevap vercem diye korkuyorum. dalga geçilcek diye. çok sıkılyorum bu seferde çok sıkıcı hissediyorum kendimi. sanki ben orda yokmuşum gibi.ama konuşmakk istiyorum hani ben .dinlenilmek istiyorum. güldürmek istiyorum karşımdakini. ama yapamıyorum.konuşcak bişey bulamıyorum. kafama çok takıyorum ya çok korkuyorum hala böyle devam ederse ilerde daha da çook mutsuz olcam.
bi kaç ay önce psikiyatriye gittim sosyal anksiteye bozukluğu tanısı koydu.antidepresan verdi bide bu durumum mükemmelliyetçilikten oluyo dedi.konustu. ilacı kullandım bir ay mal gibi hissettim kendimi sersem gibi yaptı ilaç.başka bi etki göremedim. zaten bidahada gitmedim psikiyatrye.aslında gitsem iyi olurdu fakat ailem yüzünden gidemedim..psikyatriyle konusurken bile elim ayağıma dolandı. heyecanlandım. çok kastım kendimi.
kendimi çok kötü hissediyorum yaa yaşıma göre davranamıyorum olgun gibi. çocuk gibiyim aynı. bu yüzden nerdeyse hergün ağlıyorum. çok mutsuzum. kurtulamıyorumm.
ahh kuzum benim yaa bunu kendine dert yapma herşey senin elindee bak gec aynanın karşısınaa ben güzelim dee kendini şımart eminimm sennn çok özel ve güzel bir kızsındırr bendee senin gibiydimm ama bunu dert yapmazdımm bir günnn bunun gececeğini biliyordum gecti de zaten lise ortamına girdim farklı bir kız oldum keşkee hiç girmeseydim ... ahhh kuzum benim yaşın daha 15 tabi kiii cocuk gibi olacaksınnn büyümeyiii bu kadar cok istemee her yaşın ayrı bir güzelliği var bunu sakın unutmaa ben 21 e girecegim hala cocuk gibiyim ve bu benii cokk mutlu ediyor kendin gibi oll bunun için dr yardımı almana gerek yok bencee herşey zamanla düzelecektir ilklimsuu haklıı bu yaşta sevgilii olayınaa girmek fazla isteme bak göreceksinn ölee ortama gireceksin kiii bunlara güleceksinn.... buu dert bile değill yaww güzelimm toparlaa kendinii bölee bir kızz olman daha güzell emin oll bunu anlayacaksın zaten....şimdi etraftakilere özeniyorsunn ama fazla acılmak iii değilidr hiç bir zamanda ii olmazz... herşey gönlünce olsun güzell kardeşimm...
herkes bi insan senin gibi öyle düşün.hepimiz doğduk yaşıyoruz ve öleceğiz bu hayatı tadını çıkararak yaşamak gerek.yaşlanınca niye böyle yaptım diceksin ama iş işten geçmiş olacak rahat ol