Pelinsu'nun köşesi

Herkes Öldürebilir Sevdiğini




Herkes öldürebilir sevdiğini
Kimi bir bakışıyla yapar bunu
Kimi dalkavukça sözlerle..
Korkaklar öpücük ile öldürür
Yürekliler kılıç darbeleriyle!

Kimi gençken öldürür sevdiğini..
Kimileri yaşlı iken öldürür;
Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

Kimi aşk kısadır kimi uzundur
Kimi satar kimi de satın alır;
Kimi gözyaşı döker öldürürken
Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;
Herkes öldürebilir sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye
genede ölmez insan...

Oscar Wilde
 
Sen

Sen Kadar Yaşadık Biz Kadar Öldük



Kalabalık cümlelerin arasında bir ben…
Tenhalarda beni arayan kocaman yürekli sen…
Bir de kıyısı olmayan sarı sonbahar..
Bir de siyah - beyaz fotoğrafları işgal eden bir türkü…
Sonu hep hüzünlü biten…

Ben kadar yürüdük / sen kadar yaşadık ve “ biz “ kadar “ öldük…

Sen.. Ben.. Bir de... Biz…
Biz ki bu sevdaya başlamadan sonumuzu çizen iki kahramandık
sırtları hiçbir zaman birbirine dayanmayacak..
Biz ki tek umudun peşine takılıp ölümü birbirimizin dudaklarından
içen iki kurşunduk
girse de yüreğimizin en derine…
Kanasa da gövdemiz gözlerimiz hiç acımayacak...
 
Seni seviyorum...

Nedeni yok seni sevmemin nedensiz seviyorum
ve bilinmez nedensiz yaşıyorum senli günleri
Başını ve sonunu düşünmeden sadece o anı düşünerek
varlığının olduğu zamanı doyasıya yaşıyorum.
ve seni seviyorum...
 
Gel ki;örülmüş kaderin ağlarından sızan ışık huzmesi olasın...




sen....
hiç düşündünmü,susuzluktan dudakları çatlak çatlak olmuş,çorak topraklarda suyun ne kadar hayat demek olduğunu...



Hayatımsın işte...



gönül toprağımın en kuytularında açan çiçeklerime hayat olan....


sen...


hüküm sürerken, dünya dışında ki sonsuzluk ummanında,gel yıldızım ol dünyamda..


Gel ki;örülmüş kaderin ağlarından sızan ışık huzmesi olasın... Süzül ıssız,karanlık ve de acımasız zifir zifir gecelerime...
Işığımsın işte..


Gül dünyamda çiçek çiçek açan umutlarıma ferahlık veren...


Belki biraz olsun hasretim diner bakarım sana ulaşamasamda...O zaman dinermi bağrımdaki yanan volkanlar?...




sen...



her yalnız kalışımda alnıma ateş olup düşerken,kimsesizliğin girdabında kaybolup giderken,dünyada benim üzülmeme kıyamayan,üzerime titreyen


sen...


neden yoksun?


sen...


tatmadığım duyguların dahada ötesinde duyduğum bir hoş sadâsın,
kimselerin anlayamayacağı görülmemiş,duyulmamış bir masalsın...Sadece benim anlayabildiğim...





sen...



ah sen...


neden poyraz yemiş tekne gibi savrulup giderim,bu derya-i gâmda,cevabı yok işte....


bu satırlar sen diye var olurken,sen yoksun...


Ah sen....
ötelerin ötesinde yaşayanım,aya baktığımda yüzünü gördüğüm,bu kavanoz dipli dünyada beni bırakıp,en güzel alemlere hicret eden kara gözlüm,



''beni unutma'' derdin bana,sende

beni unutma...

 


yar..gidiyor musun..?
G
İ
T
M
E
...
oysa öyle çok alışmıştım ki...farketmiyor musun...
kokun iliğime işlemiş..GiTMe...


Yar gidiyor musun?
GiTMe...içimde bir korku var...




bu ayrılık değil demen neye gebe?
ne gelecek bu kara günlerin ardından..?güneşli günler mi...hayır..!
yağmur,çamur,sel bundan sonrası..!
ayrılık değil deme...GiTMe...



ayrılık olur bir adım sonrası...

Biliyor musun?
Böyle baslar ayrılıklar ...

yar..gidiyor musun..?



GiTMe...

bu sefer duy feryatlarımı..
arkanı dönüp rüzgarlar estirme...
bir adım daha atarsan kötü olacak sonum...


GİTME !!



.



Gel biraz; kokunu bırak,
Baharımı al; soguktur oralar ...
http://www.sevgimboard.org/showthread.php?p=245804

hadi vazgeç bu deli sevdandan..!
üşürsün,kırılırsın...
kokun benden başkasına yaramaz
aldanırsın..
ağlatılırsın..



GiTMe...



__________________