Pelinsu'nun köşesi
- Konbuyu başlatan PeLiNiM
- Başlangıç tarihi
Evinden kitaplarından uzakta mısın
Aradabir Telefon et kendine
Kendine mektuplar yaz yanıt beklemeden
Kartlar göder kendine her gittiğin uzaklardan
Sevgilim diye başlayıp öperim diye biten
Senin senden başka kimin var ki arasın
inince trenden yada uçaktan yalnızlığın
Sevinçle karşıla yalnızlığını garlarda havaalanlarında
Ayrılışlarda da sarılıp öpüş yalnızlığınla
Uğurla kendikendini döüşsüz yolculuklara
Bekle kendini uzak yolculuklardan döersin diye
Senin senden başka kimin var ki beklesin
içki Masasında bir başına mısın
Kendinleysen yetmelisin kendine
çoğaltıp yalnızlığını konuş biçok kendinle
Kaldır içki bardağını kendi şerefine
Ağlaşarak gülüşerek tartışarak kendinle
Senin senden başka kimin var ki bulasın
Düşmanların saldırılarından yuvarlandıkça yerlere
Tutup kendi saçlarından kaldır kendini
Seni sana bildirecek kimsen yok başka kendinden
ölünce senin bile haberin olmayacak öldüğünden
Haber ver kendine ki öldüğünü bilesin
Kimin var ki senin sana öldüğünü söylesin
Kendikendinin hem konuğu hem evsahibisin
Zamanın varken ağırla kendini sarılıp öperek
Biliyorsun nasıl olsa yakın o gelecek
Kimileri yaa öyle mii ne zaman vahvah diyecek
Daha şimdiden sev kendini sev kendini sev
Kimin var ki seni senden başka sevecek
Aziz NESiN
DERS ALINMIŞ BAŞARISIZLIK EN BÜYÜK BAŞARIDIR
Bir gün, bir çiftçinin eşeği kuyuya düşer.
Adam ne yapacağını düşünürken, hayvan saatlerce anırır.
En sonunda çiftçi, hayvanın yaşlı olduğunu ve kuyunun da zaten kapanması gerektiğini düşünür ve eşeği çıkartmaya değmeyeceğine karar verir.
Bütün komşularını yardıma çağırır.
Herbiri birer kürek alarak kuyuya toprak atmaya başlarlar. Eşek ne olduğunu fark edince, önce daha beter bağırmaya başlar. Sonra, herkesin şaşkınlığına, sesini keser.
Birkaç kürek toprak daha attıktan sonra, çiftçi kuyuya bakar. Gözlerine inanamaz. Eşek, sırtına düşen her kürek toprakla müthiş bir şey yapmakta, toprağı aşağıya silkeleyerek yukarı çıkmasına basamak hazırlamaktadır.
Bir süre sonra, komşular toprak atmaya devam edince, herkesin şaşkınlığı altında eşek, kuyunun kenarından dışarı bir adım atıp, koşarak uzaklasir !
Hayat üzerinize hep toprak atacaktır; her türlü pislik ile.
Kuyudan çıkmanın sırrı, bu pisliği silkeleyip bir adım yükselmektir.
Sıkıntılarımızın herbiri bir adımdır.
En derin kuyulardan bile yılmayarak, usanmayarak çıkabiliriz.
Silkelenin ve biraz yukarı çıkın.
Mutlulugun 5 basit kuralını unutmayın :
1. Kalbinizi nefretten arındırın - Affedin.
2. Düşüncelerinizi endişelerinizden arındırın - Çoğu zaten hiç gerçekleşmez.
3. Basit yaşayın ve elinizdekilerin kıymetini bilin.
4. Daha çok verin.
5. Daha az bekleyin.
Bir gün, bir çiftçinin eşeği kuyuya düşer.
Adam ne yapacağını düşünürken, hayvan saatlerce anırır.
En sonunda çiftçi, hayvanın yaşlı olduğunu ve kuyunun da zaten kapanması gerektiğini düşünür ve eşeği çıkartmaya değmeyeceğine karar verir.
Bütün komşularını yardıma çağırır.
Herbiri birer kürek alarak kuyuya toprak atmaya başlarlar. Eşek ne olduğunu fark edince, önce daha beter bağırmaya başlar. Sonra, herkesin şaşkınlığına, sesini keser.
Birkaç kürek toprak daha attıktan sonra, çiftçi kuyuya bakar. Gözlerine inanamaz. Eşek, sırtına düşen her kürek toprakla müthiş bir şey yapmakta, toprağı aşağıya silkeleyerek yukarı çıkmasına basamak hazırlamaktadır.
Bir süre sonra, komşular toprak atmaya devam edince, herkesin şaşkınlığı altında eşek, kuyunun kenarından dışarı bir adım atıp, koşarak uzaklasir !
Hayat üzerinize hep toprak atacaktır; her türlü pislik ile.
Kuyudan çıkmanın sırrı, bu pisliği silkeleyip bir adım yükselmektir.
Sıkıntılarımızın herbiri bir adımdır.
En derin kuyulardan bile yılmayarak, usanmayarak çıkabiliriz.
Silkelenin ve biraz yukarı çıkın.
Mutlulugun 5 basit kuralını unutmayın :
1. Kalbinizi nefretten arındırın - Affedin.
2. Düşüncelerinizi endişelerinizden arındırın - Çoğu zaten hiç gerçekleşmez.
3. Basit yaşayın ve elinizdekilerin kıymetini bilin.
4. Daha çok verin.
5. Daha az bekleyin.
M
* MuCiZé *
Forum Okuru
Gündüzüm seninle
Gündüzüm seninle gecem seninle
Beyhude geçti bu ömrüm derdinle
Gündüzüm seninle gecem seninle
Beyhude geçti bu ömrüm derdinle
Askimi bir sir gibi
Senelerdir sakladim
Geceleri rüyamda
Hep seni sayikladim
Senelerdir sakladim
Geceleri rüyamda
Hep seni sayikladim
Sevgilim saçlarin zannetme solmaz
Dünyada sevenler bahtiyar olmaz
Dünyada sevenler bahtiyar olmaz
yaşa varolllllllllllllllllllllllGündüzüm seninle
Gündüzüm seninle gecem seninle
Beyhude geçti bu ömrüm derdinle
Askimi bir sir gibi
Senelerdir sakladim
Geceleri rüyamda
Hep seni sayikladim
Sevgilim saçlarin zannetme solmaz
Dünyada sevenler bahtiyar olmaz
duygularıma tercüman olmuşsun arkadaş🙂
Herkes Öldürebilir Sevdiğini
Herkes öldürebilir sevdiğini
Kimi bir bakışıyla yapar bunu
Kimi dalkavukça sözlerle..
Korkaklar öpücük ile öldürür
Yürekliler kılıç darbeleriyle!
Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimileri yaşlı iken öldürür;
Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.
Kimi aşk kısadır kimi uzundur
Kimi satar kimi de satın alır;
Kimi gözyaşı döker öldürürken
Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;
Herkes öldürebilir sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye
genede ölmez insan...
Oscar Wilde
Herkes öldürebilir sevdiğini
Kimi bir bakışıyla yapar bunu
Kimi dalkavukça sözlerle..
Korkaklar öpücük ile öldürür
Yürekliler kılıç darbeleriyle!
Kimi gençken öldürür sevdiğini
Kimileri yaşlı iken öldürür;
Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.
Kimi aşk kısadır kimi uzundur
Kimi satar kimi de satın alır;
Kimi gözyaşı döker öldürürken
Kimi kılı kıpırdamadan öldürür;
Herkes öldürebilir sevdiğini
Ama herkes öldürdü diye
genede ölmez insan...
Oscar Wilde
Sen
Sen Kadar Yaşadık Biz Kadar Öldük
Sen Kadar Yaşadık Biz Kadar Öldük
Kalabalık cümlelerin arasında bir ben…
Tenhalarda beni arayan kocaman yürekli sen…
Bir de kıyısı olmayan sarı sonbahar..
Bir de siyah - beyaz fotoğrafları işgal eden bir türkü…
Sonu hep hüzünlü biten…
Ben kadar yürüdük / sen kadar yaşadık ve “ biz “ kadar “ öldük…
Sen.. Ben.. Bir de... Biz…
Biz ki bu sevdaya başlamadan sonumuzu çizen iki kahramandık
sırtları hiçbir zaman birbirine dayanmayacak..
Biz ki tek umudun peşine takılıp ölümü birbirimizin dudaklarından
içen iki kurşunduk
girse de yüreğimizin en derine…
Kanasa da gövdemiz gözlerimiz hiç acımayacak...
İki yoksulduk biz gözlerimizde sevdamızın varlığıyla zenginleşen..
Tek bir yolduk avuç içlerimizden düşüp uçurum kenarlarında ilerleyen..
Rüzgara denk gelen zamanları gözyaşlarımızda eleyip
mavi bir bilyenin peşinde koşan tek bir cümleydik...
Yüklemi ben öznesi sen olan…
Ve biz birbirimizi hiç sevmedik…
Sadece dua dua yaşadık birbirimizi…
Cümle cümle büyüdük birbirimizde..
En sonunda ben kadar yürüdük sen kadar yaşadık ve biz kadar öldük ….
“ Ben seni hiç sevmedim / sadece harf harf susayıp kana kana yaşadım seni “
"Ben seni kocaman bir yürekle sevdim...
Sessizliğinde büyüttüm yetim kuşları..
Gözyaşlarımı içime akıttım...
Aktığını gördüğünde üzülmeyesin diye..
Yürüdüğüm her yolun sana geldiğini bilerek başladım yolculuklara..
Nice gözü yaşlı isyankar bulutlara yataklık ettim..
Sen geleceksin senden geliyor diye yaşadım kabullendim ve özledim..
Parmak uçlarında dolaşan kan pıhtılarına özendim..
Bazen de saçlarından düşen her saçın düştüğü toprağa niyetlendim..
Tuttuğum her niyet sanaydı..
Umut bulduğum her söz
yüreğimi sürdüğüm her yol senin adınaydı…
Bir ekin tarlasında ki başağın tanesindeki bereketini dudaklarında bildim..
Dilinden sözcük lugatından düşen her sözü bereket bildim..
Nefesini su bildim kana kana içirdim içimin çöl deryalarına..
Gözlerini azık belledim ama bir gün o gözlerine bakmaktan bıkmadım...
Kirpiklerinin gölgelerinden dünyaya bakmaya doymadım doyamadım...
Sahi ben seni hiç sevmedim…
Sevmek sadece bir sözden ibaret..
Oysa ben seni hayat bildim..
Yaşadıkça benle yaşayacak kadar sonsuz..
Nefes aldıkça benle büyüyecek kadar bana elzem…
Sahi ben seni hiç özlemedim..
Sadece biriktirdim seni içimde..
Kovaladım her bulutu..
Ta ki senin özlemin dağlarında umutlar açıncaya kadar.."
Olamadık / Olduramadık / Ölmedik / Ölemedik..
"Vakitlerden ayaz..Yüreğimin en derininde bir sızı..
Sesinin yokluğu vuruyor yüreğimin kıyılarına..
Üşüyor kalemimin ucu..
Düşmüyor akmıyor tek bir satır gözlerinin hayat sığlığında..
Ört beni kendinle..
Yalnızlığın çıplağında düşmekteyim bir yanıma..
Sür yüzünün baharını..
Yoksa bir sonbahar sabahında cümlelerin enkazına devrilecek gövdem..
Kapa gözlerine gözlerimi...Sonra sus…
Sen ve ben aynı safta aynı niyete durmuşken biz olamadık /
seni beni çıkarıp üzerlerimizden bir cümlede kendimizi "" biz "" olduramadık diye yenilecek miyiz ?
Elif’e gebe dudaklarıma bir hece kalamadın diye pes mi edeceğiz ?
Kavuşamadık özlemlerin dal açtığı bir sabahta ölmeliydik boylu boyunca..
Ölmedik.. Ölemedik.. Ölemedik diye bitecek miyiz ?
Unutma;
Bize ölüm ancak biz olduğumuzda müstahak…
Şimdi zaman seni delice yaşamak..
Ne bir nefes kadar yakın ne de ölüm kadar uzak..
Şimdi zaman " seni " içime yazmak..
Ne ben kadar kısa ne de ölüm kadar uzun..
Sadece yaşamak seni öylece…
Özlemin kavuşmaya gebe kaldığı an’ a kadar…
" Yerinden kalkamasa da er geç toprak idrak olacaktır..
Tıpkı sen de bana gelemesen de elbet sen bu cesede bir gün sevda libasını giydireceksin..
Adımın ilintisine en yakın yerdesin çünkü"
Tenhalarda beni arayan kocaman yürekli sen…
Bir de kıyısı olmayan sarı sonbahar..
Bir de siyah - beyaz fotoğrafları işgal eden bir türkü…
Sonu hep hüzünlü biten…
Ben kadar yürüdük / sen kadar yaşadık ve “ biz “ kadar “ öldük…
Sen.. Ben.. Bir de... Biz…
Biz ki bu sevdaya başlamadan sonumuzu çizen iki kahramandık
sırtları hiçbir zaman birbirine dayanmayacak..
Biz ki tek umudun peşine takılıp ölümü birbirimizin dudaklarından
içen iki kurşunduk
girse de yüreğimizin en derine…
Kanasa da gövdemiz gözlerimiz hiç acımayacak...
İki yoksulduk biz gözlerimizde sevdamızın varlığıyla zenginleşen..
Tek bir yolduk avuç içlerimizden düşüp uçurum kenarlarında ilerleyen..
Rüzgara denk gelen zamanları gözyaşlarımızda eleyip
mavi bir bilyenin peşinde koşan tek bir cümleydik...
Yüklemi ben öznesi sen olan…
Ve biz birbirimizi hiç sevmedik…
Sadece dua dua yaşadık birbirimizi…
Cümle cümle büyüdük birbirimizde..
En sonunda ben kadar yürüdük sen kadar yaşadık ve biz kadar öldük ….
“ Ben seni hiç sevmedim / sadece harf harf susayıp kana kana yaşadım seni “
"Ben seni kocaman bir yürekle sevdim...
Sessizliğinde büyüttüm yetim kuşları..
Gözyaşlarımı içime akıttım...
Aktığını gördüğünde üzülmeyesin diye..
Yürüdüğüm her yolun sana geldiğini bilerek başladım yolculuklara..
Nice gözü yaşlı isyankar bulutlara yataklık ettim..
Sen geleceksin senden geliyor diye yaşadım kabullendim ve özledim..
Parmak uçlarında dolaşan kan pıhtılarına özendim..
Bazen de saçlarından düşen her saçın düştüğü toprağa niyetlendim..
Tuttuğum her niyet sanaydı..
Umut bulduğum her söz
yüreğimi sürdüğüm her yol senin adınaydı…
Bir ekin tarlasında ki başağın tanesindeki bereketini dudaklarında bildim..
Dilinden sözcük lugatından düşen her sözü bereket bildim..
Nefesini su bildim kana kana içirdim içimin çöl deryalarına..
Gözlerini azık belledim ama bir gün o gözlerine bakmaktan bıkmadım...
Kirpiklerinin gölgelerinden dünyaya bakmaya doymadım doyamadım...
Sahi ben seni hiç sevmedim…
Sevmek sadece bir sözden ibaret..
Oysa ben seni hayat bildim..
Yaşadıkça benle yaşayacak kadar sonsuz..
Nefes aldıkça benle büyüyecek kadar bana elzem…
Sahi ben seni hiç özlemedim..
Sadece biriktirdim seni içimde..
Kovaladım her bulutu..
Ta ki senin özlemin dağlarında umutlar açıncaya kadar.."
Olamadık / Olduramadık / Ölmedik / Ölemedik..
"Vakitlerden ayaz..Yüreğimin en derininde bir sızı..
Sesinin yokluğu vuruyor yüreğimin kıyılarına..
Üşüyor kalemimin ucu..
Düşmüyor akmıyor tek bir satır gözlerinin hayat sığlığında..
Ört beni kendinle..
Yalnızlığın çıplağında düşmekteyim bir yanıma..
Sür yüzünün baharını..
Yoksa bir sonbahar sabahında cümlelerin enkazına devrilecek gövdem..
Kapa gözlerine gözlerimi...Sonra sus…
Sen ve ben aynı safta aynı niyete durmuşken biz olamadık /
seni beni çıkarıp üzerlerimizden bir cümlede kendimizi "" biz "" olduramadık diye yenilecek miyiz ?
Elif’e gebe dudaklarıma bir hece kalamadın diye pes mi edeceğiz ?
Kavuşamadık özlemlerin dal açtığı bir sabahta ölmeliydik boylu boyunca..
Ölmedik.. Ölemedik.. Ölemedik diye bitecek miyiz ?
Unutma;
Bize ölüm ancak biz olduğumuzda müstahak…
Şimdi zaman seni delice yaşamak..
Ne bir nefes kadar yakın ne de ölüm kadar uzak..
Şimdi zaman " seni " içime yazmak..
Ne ben kadar kısa ne de ölüm kadar uzun..
Sadece yaşamak seni öylece…
Özlemin kavuşmaya gebe kaldığı an’ a kadar…
" Yerinden kalkamasa da er geç toprak idrak olacaktır..
Tıpkı sen de bana gelemesen de elbet sen bu cesede bir gün sevda libasını giydireceksin..
Adımın ilintisine en yakın yerdesin çünkü"
Seninle içtiğim kahvenin tadını özledim
Sana bakarken gülümsemeyi özledim
Gözlerine mühürlenip öylece kalmayı
Soğuk günlerde sımsıkı sarılıp sıcaklığınla ısıtmanı özledim..
Bir nefes gibi derin derin içime çekmeyi
Ömrün son demine dek izle[n]meyi…
Kısaca seni özledim ben
Sana bakarken gülümsemeyi özledim
Gözlerine mühürlenip öylece kalmayı
Soğuk günlerde sımsıkı sarılıp sıcaklığınla ısıtmanı özledim..
Bir nefes gibi derin derin içime çekmeyi
Ömrün son demine dek izle[n]meyi…
Kısaca seni özledim ben
Benim en çok sana sarilasim var
Şu minik dünyamda ki koskocaman sevgiyi canlı canlı hissedebilmeni
Ve sonrasında gözlerinin parladığını görmeyi özledim
Bana olan güvenini sadakatini özledim
İçimde tutsak ettiğim duygularımı yüzüne söylerkenki halimi[zi]
Ve akabinde senin söylediklerinin yanında
Benimkilerin hafif kalışını görmeyi özledim..
Otobüste uyuklamalarımızı özledim.. ve
benden önce uyanıp kulağıma bişeyler fısıldamanı özledim..
Aniden sarılarak korkutmalarını özledim..
Kalp atışlarını duyabilmeyi özledim..
Sonra sonra kokunu da özledim ben
Şu minik dünyamda ki koskocaman sevgiyi canlı canlı hissedebilmeni
Ve sonrasında gözlerinin parladığını görmeyi özledim
Bana olan güvenini sadakatini özledim
İçimde tutsak ettiğim duygularımı yüzüne söylerkenki halimi[zi]
Ve akabinde senin söylediklerinin yanında
Benimkilerin hafif kalışını görmeyi özledim..
Otobüste uyuklamalarımızı özledim.. ve
benden önce uyanıp kulağıma bişeyler fısıldamanı özledim..
Aniden sarılarak korkutmalarını özledim..
Kalp atışlarını duyabilmeyi özledim..
Sonra sonra kokunu da özledim ben
Sımsıkı sarılıp sıcaklığınla ısıtmanı özledim
Takvimlerden rakamlar değil sen düşüyorsun üzerime..
Saatlerin de rakamlarını unuttum ben..
Sen giderken saat kaçtı ki?!.. Hatırlamıyorum hatırlayamıyorum..
Akle yelkovanında özlediğim seni görüyorum hep..
Sebebim'i sebebim geçe.. sebebim'e sebebim kala..
Sebebim.. sebebim..
Sensiz geçen zaman düşman sanki..
Sende sen bende sen.. Herşey de sen.. Hepsi sen..
Yokluğun ateşten bir gömlekmiş sanki her gün
İstemeyerek üzerime giydiğim..
Gözlerimi gözlerine istersen bir ömür mühürlerim..
Hadi durma! Aslını resmet ruhuma sevdiğim..
Kısaca seni özledim sebebim… •ölüme çok az kala seni özledim..
Takvimlerden rakamlar değil sen düşüyorsun üzerime..
Saatlerin de rakamlarını unuttum ben..
Sen giderken saat kaçtı ki?!.. Hatırlamıyorum hatırlayamıyorum..
Akle yelkovanında özlediğim seni görüyorum hep..
Sebebim'i sebebim geçe.. sebebim'e sebebim kala..
Sebebim.. sebebim..
Sensiz geçen zaman düşman sanki..
Sende sen bende sen.. Herşey de sen.. Hepsi sen..
Yokluğun ateşten bir gömlekmiş sanki her gün
İstemeyerek üzerime giydiğim..
Gözlerimi gözlerine istersen bir ömür mühürlerim..
Hadi durma! Aslını resmet ruhuma sevdiğim..
Kısaca seni özledim sebebim… •ölüme çok az kala seni özledim..
OLMUYOR SEN YOKKEN ANLASANA
