süperyedili'nin sıkıntısı

ahh ahhh bu gece kurtardınız benden , ya 2 saat uğraştım yazayım diye,meğer sistemden çıkmışım çoktan ,,haberim yok,yazdıklarım boşa gitti.neyse yine dertliydim ama tam yazarken uleyyynnn dememle birlikte aklıma yaban geldi.Allah ım o ne replikler öyle.eminim benim gibi tiryakisi çoktur.face te videolarını tekrar tekrar izliyorum.süper yapmışlar.

bana gelince ezikleri oynuyorum bu aralar.artık kaderci olmaya karar verdim,başıma gelen herşeye kaderim buymuş diyerek razı olacam.ben bu hallere düşecek adam mıydım uleyyynnnnnn .

durup dururken aklıma saçma şeyler geliyor.eğer kızım olursa burcu yay yükseleni aslan olsun isterim.yay burcu kızları güzel sempatik özgürlüklerine düşkün ve zeki oluyor.aslan ise dikkat çekicidir.bence mükemmel bir kombinasyon.en son isteyeceğim ise oğlak olmasıdır.hayatımda gördüğüm en sıkıcı burç.sürekli,an be an yarış halinde ve kendini ispatlama derdinde olan bir burçtur.bunu normal konuşurken bile farkedersiniz.normal konuşamazsınız zaten yine bir şeyleri ispatlama veya kabul ettirme dürtüsü vardır,asla zevkli bir sohbet geçiremezsiniz.şimdi ben bir oğlağım,bu benden bir itiraf.ama burcumun özelliklerini taşımıyorum,keşke taşısaymışım dediğim de olmuştur,çünkü ben neyim hangi burcum ,hiçbir şeye uyduğum yok,ama yine de oğlakları anlayabilecek insan da benim.oğlaklarla benzeyen tek bir şey var bana ait,o da oğlakların çok çetin eğitildiği.nedense hayat bazılarına bütün güzellikleri altın tepside sunarken oğlak bunları elde etmek için çok uğraşır.gerçekten çocukluğu zor ve çetin geçen oğlakların.yayları o yüzden severim,aramızda 1 ay fark olmasına rağmen nasıl da bizden bu kadar farklı olabiliyorlar.hayattan nasıl tat alınacağını biliyorlar anasını satayım.ama bunu oğlaklar bilmez.bir oğlak en küçük şeyi bile gözünde büyütür.nedendir bilmem.ah çocukluğum ah.anlatsam anlamazsınız ki.oğlaklar evet belli yerlere gelirler,sözleri dinlenir insanlar olurlar vs vs.ama sorun bakalım kaç oğlak hayatını yaşamışıtr,bir an olsun hayatın tadını çıkarmıştır.bir yay burcu eğlenirken anlarsınız eğlendiğini ve sizi de eğlendirir ama bir oğlak öyle değildir,güler ama gülüşü de buz gibi.yayı karşına al seyret,hareketleri öyle doğal ve içtendir ki,oğlak istediği kadar içten davransın ,asla içindekileri tam olarak yansıtamaz,hep buz hep soğuk.isterdim yay olmayı.küçüklüğümden beri hep dert etmişimdir nasıl davranacağımı ve davranmam gerektiğini ama yay bunu derrt etmez.o içinden geldiği gibi davranır ama bunu yaparken de yeterince doğal ,güzel ve sevimli görünür.yayları sevmeyen ve onlara hayran olmayan insan yoktur.

bu akşam çenem düştü.anlatmak da anlatmak istiyorum.nedense akşamdan beri duygularım ordan oraya atlıyor,önce sinirlendim,sonra eğlendim,sonra belki kıskandım 🙁 sonra da aklıma kardeşim geldi.düşünüp düşünüp üzülürüm.aklıma ona nasıl davrandığım gelir.bazen çok acımasızca davrandım.onu çocukken en masum zamanlarında hatırlıyorum.offf offfff,olan olmuş ama yine de gerçekten vicdanımın sızladığı tek konudur.Allah tan yaptığım her hata için beni cezalandırmasını diliyorum,acaba azabım diner mi cezalarımı çekersem.bazen keşke ablası olmasaydım diyorum.bazen çok salakça davranırdım.ya dövmezdim ,sadece gereksiz yere sert davrandığım zamanlar olurdu.geçen gün rüyama girdi.ben saçından tutup bir güzel pataklıyorum.o ise aslında o kadar üzgün gözlerle bakıyor ki,(uyandıktan sonra hatta şimdi bile hatırlarım o bakışları,yüreğimi delip geçiyor),gözleri doluyor çok kısa bir süre ama üzüntüsünü gizlemeye çalışıyo, gülüyor.Allah ım.rüyamda nasıl bu kadar rahat hareket edebildim bilmiyorum.uyanınca gecenin bir yarısı düşünmek bile istemiyorum,ama obsesif ben ,düşünmeden edemiyorum ki,o bakışlar,alt tarafı bir rüya ama gerçekte de o bakışları ben gördüm mü diye bir soru aklımdan geçiveriyor,benim yüzümden bile olsa o bakışlar hayatta bir kez olsun gözlerinden geçmişse eğer,Allah beni cehennemin en kuytu köşesine atsın.dünyanın en kötü şeyini de yapsa severim ben keratayı,hem de çok.ama niye gecenin bir yarısı geliyor ki aklıma.yarın işe gitmek zorundayım.uyumam lazım.bence psikiatrislerin,obsesyonun tedavisi için,aklına gelen düşünceyi kovmaya çalışma aksine rahatça düşün önerisine kesinlikle katılmıyorum.çünkü bunu defalarca denemiş biri olarak kesinlikle söyleyebilirim ki işe yaramıyor.ya ben obsesyonlarla iç içe yaşadığım için bunun da bir obsesyon olup olmadığı konusunda bir fikrim yok ama onsesyonlarım bende nasıl bir anksiyete yaratıyorlarsa bu da öyle bi anksiyeteye sebep oluyor.ama tamam kestim düşünmüyorum artık.

OOOO canim,okudukca ben bunaliyorum,neden kendine bu kadar yukleniyorsun anlamiyorum,Herkez insan,hatalar,yanlislar,dogrular,aci,keder,sevinc vs hepsi var,hepside bizim icin.Insan oldugumuz icin varlar.Eger insanlar senin dedigin gibi hatalari icin cezalandirilsalar inanki,kimse bu cezalardan kurtulamaz.Gecenlerde arabamin canimi cocuklar kirmis,otoparkteyken yoneticiyi gordum soyledim,onlar cocuk dedi evet cocuk,isin kisaca ozeti bu,onlar cocuk.Sonrada ekledi bundan iki uc gun once bir arabanin aynisi ,kirilmasin diye kapatirken kirdim dedi,halbuki iyilik yapmaya calismisti.Hersey bizim elimizde degil iste,aynayi kirmak degildi amaci fakat kirildi,ne yapsin simdi? Hersey seninde elinde degil,bazi seyler istesende istemesende olacagi varsa olur.

yine merhaba

uzun zamandır düşünmeye çekindiğim bilinçaltımda saklı tuttuğum şey,dün itibariyle,bunun bilincine vardığımdan beri beni fazlasıyla rahatsız eden ve şuana kadar nasıl olur da farketmediğim için şaşırtan bir düşünce halini alıverdı.farkına varmamı sağlayan şey okuduğum kitaptı : "uçurtma avcısı".

emir le kendimi kıyaslamayacağım.çok farklıyız ama ortak bir noktamız var.ben hep gülümseyen kimseyi kırmayan hep alttan alan halimle alsında iyi bir insan değil iyilik ve sevgi dilenen biriymişim.tıpkı emirin de babasından sevgi ve iyilik dilendiği gibi.evet,şunu söyleyebilirim ki,para için insanlara el uzatan dilenciler gibi ,ben de sevgi ve iyilik için el uzatıyorum.sevgi dilenmek kötü mü ! değil tabi ki ama hoş da değil.hasan nın yaptığı gibi karşılıksız sevgi ve iyiliği unutmuşum,nasıl çıkmış aklımdan ya da ruhumdan !

karar aldım.emir değil hasan gibi olmak için.kitabı okumayanlar için tavsiye ederim.kitapta kış öyle anlatılmış ki,yazı seven ben yaşadığım eski karlı kışları hatırlar ve özler oldum.avuçta hareket ederken eli kanatan uçurtma ipinin verdiği acıya rağmen yaşanılan mutluluk,hasan'ın kendiliği,karşılık beklemeyen hali ve kış mevsimi,bu kadar güzel mi anlatılır,son zamnalarda okuduğum tadına doyulmaz bir kitap.uzun zamandır okurken hayalimde de canlandırabildiğim tek kitap

merhaba

arada bir ağlama duvarım oluyor burası,ağlama duvarı dediğime bakmayın,ağlasam şükredecem ama onu da yapamıyorum.bugün baştan aşağı rezil bir gündü.aslında günlük burç yorumları öyle demiyor ama ama harbi tek bir saniyem de iyi geçmez mi ya.dün bir arkadaşın evinde kaldım.sabah evden çıkıp bir cafede oturduk.ben sigara içmediğim halde kızın sigarasına abanıp arka arkaya yaktım bir kaç tane.ve aslında çok fazla çay kahve içmememe rağmen onları da arka arkaya yuvarladım bir güzel.sigara,kahve ,ççayy ıyyy hepsi midemi bulandırmaya yetti.neyse bugünün iyi tarafı tavla ve adını unuttuğum bir oyun oynamamızdı.arkadaşım bu oyunları bilmememe şaştı,insan nasıl olur da şimdiye kadar oynamaz,üniversitede de mi oynamadın dedi.walla birden bana da garip geldi o çok şaşırınca.

sonra yine obsesyonlarımla başbaşa kaldım.pişmanlıklarrr.uzun süredir yaşamıyordum ama hayatta herşey nötr olmalıdır,yaşamadığın kadar yaşamalısın ya da yaşadığın kadar yaşamamalısın bazı şeyleri.bende de şaşmaz bir şekilde nötrleştiriyor kendini bu durum,kader uzun süre yaşamadığım pişmanlığı önüme çıkarıverdi,pişmanlık suçluluk hata ,hatta hata bu aralar en çok yaptığım şey.hata benim hobim ve fobim oldu.

ama bunlardan yorulduğumu hissediyorum.önceleri dua ederdim ağlaya ağlaya.şimdi neden gözyaşım akmıyor,neden eskisi gibi dua edemiyorum,neden o hatayla pişmanlıkla yaşamaya devam ediyorum.birazcık haykırsam yeter,toparlayacak enerjiyi bulurum ben ama içimi kemire kemire tüketiyor beni sağolsun.bazen kontolden çıkacağını düşünerek korkuyorum

ya bir de bütün bunların üstüne ben bu ruh halindeyken tesadüf eseri internette okuduğum bir şey beni altüst etti.okumaya devam edemedim.tek bildiğim Ya Vedud u zikreden birilerinine 3 harflilerin musallat olduğu,iddiaları ise şu byu ismin başına ya konmamalı.obsesyonlarımın azdığı bir dönem benim böyle bir şey okumam hiç olacak iş değildi.ama okudum işte.üffff var mı aslı bunun.yoktur değil mi.valla bende nasıl bir anksiyeteye sebep olduğunu tahmin bile edemezsiniz.

üffff üfffffffff,neyse bugün hamsi yedim,en azından buna keyfilenmem lazım.ya bir de galiba benim çalılıp yorulmam lazım.2 gündür işe gitmiyorum.geçici görevle görevlendirildiğim yerden geri dönüyorum.bunun için resmi yazıların yazılıp gerekli yerlere gönderilmesi gerekiyor.ben de şimdi çalışacağım sağlık ocağına gelmesini bekliyorum yazının.yarın yazın geldi diye haber gelir gelmez gidecem sağlık ocağıma.en son 4 ay önce ordaydım,özledim.

ben annemi de özledim.ya böyle normal bir hayat sürdürme şansım çok az.bari çok uzatmadan bitse.

hissettiklerini o kadar güzel bibiçimde kelimelere döküosunki,bir roman okuyomuşum gibi okuyuverdim..ayrıca yaşadığın psikolojiyi ta içimde hissettim..bi de sanki birinin günlüğünü okumanın verdiği yasak duygusu oluştu içimde ama sen bize izin veriyosun nasılsa 🙂

merhaba melekler

bu sefer gerçekten çok sıkıntılıyım.çünkü salaklığıma doymuyorum.ağlamak istiyorum ağlayamıyorum.dikkat etmem gereken bir şeye dikkat etmediğimi ama bu dikkatsizliğimin şimdi farkına vardığımı ve birşeyler için geç kalmış olabileceğimi ve vicdanen beni çok büyük bir yük altına sokabileceğini ve bundan ötürü yüreğime büyük bir şeyin oturduğunu ve henüz daha kesin bir cevap alamadığım için içim içimi yediğini söyleyebilirim.bu gece benim için çok zor olacak.

ooo ooo bakıyorum kimse ne derdin var dememiş.ama ben yazmadan geçemeyeceğim.melekler,vicdanım rahatladı,kalbimdeki ağırlık kalktı,bir anda hani insan ağır bir yükü taşıyıp yükü bıraktıktan sonra elleri titrer ya güçsüzlükten ,işte benim yüküm de kalkınca vücudum titredi,yorgunluğum ve güçsüzlüğümden.şükürler olsun.içim ferah.bilemezsiniz uçuyorum sandım.Allah ım,bana öyle bir meslek uygun gördün ki,onu büyük bir yük sanırdım,aslında omuzlarıma gerçekten sırtlanamayacağım bir yük bindirebilirdin ama insana taşıyamayacağı yükler vermezsin ki.şükürler olsun.

neyse ben sıkıntı köşemi kapatıyorum.artık bundan sonra sıkıntı mıkıntı yok.hadi kurtardınız benden 🙂