>ederler"
>
>Her giden ardında bir bekleyen bırakır. Bazen ister bekle beni der,
>bazen de bekleme hayatına devam et der. Bu bekleme demenin ardında
>bir beklenme isteği vardır hep...
>
>Ve her kalan yüreğindeki acısıyla bekleyeceğim der. Dönmeyeceğini
>bile bile, gelmeyeceğini bile bile, sevmeyeceğini bile bile. Ve
>bekler...
>
>Yanı başımızdayken fark etmediğimiz bir çok ayrıntı takılır
>hafızalara. Oysa ne güzelmiş yaşanılanlar dersiniz. Meğer ne çok
>sevmişim dersiniz. Ve belki de hiç sevilmediğinizi fark edersiniz.
>En acısı da budur ya zaten. Sevilmeden sevdiğinizi fark ettiğinizde
>beyninizi yer binlerce soru. Başlarsınız cevabı besbelli olan
>sorulara kendinizce cevap aramaya.
>
>Ve sorgulama zamanı gelir kendinizce.. Oysa unutursunuz bir şeyi.
>"Aşk Sorgulanmadan Yaşanmalıdır."
>
>Baktığınız her yer "onda" biter. Gördüğünüz her şey de "onu"
>ararsınız. Aynadaki görüntünüzde bir yansıma, sokaktaki köşe
>başında bir kucaklaşmadır "o". Yağan yağmurdur, denizdeki
>yakamozdur "o", gecelerin ayı, gündüzlerin güneşidir "o"...
>
>Ve son cümleler dökülür artık dilinizden. "O" Mutlu Olsun Yeter.
>Diyebileceğiniz bir şey kalmamıştır çünkü. Tıpkı yüreğinizi sizden
>aldığı gibi giderken cümlelerinizi de götürmüştür yanında.
>
>Sessizlik kalır geriye biten bir sevgiden. Ve Ayrılık Urganı kalır
>boynunuzda "yağlı bir ilmek gibi". Sanki biri ha çekti ha çekecek.
>Durdu sanırsınız dünyayı ha battı ha batacak. Ama ne dünya durur
>nede o ilmek çekilir. Hayat devam ediyordur ve bu çarkın içinde
>sizi de bilmediğiniz başka diyarlara sürüklüyordur.
>
>Bitecek sanırsınız acınızı bitmez. Sadece bir yerlere saklanır
>yüreğinizde.Bir şarkıda, bir şiirin içli mısralarında ve belki de
>bir sözde kanamaya hazır bir yaradır o artık.
>
>"Sessizliğin İçinde Bir Çığlık, Karanlığın İçinde Bir Işık, Yürekte
>Kapanmaz Bir Yaradır Artık O”
