Arama sonuçlarınız

Ey rüzgar! Hatırlıyor musun,bir keresinde yemenimin rengini merak ettindi?Senin estiğin yerdir diyerek düştümdü bu okyanus kıyısına.Oysa sen eserken ben dindimdi.Bu yüzden en kalınası zamanında dönüp vazgeçiyorum kumsalın ışığından.Çünkü cok usandım kendi aşkımda değil başkalarının aşkında...

Sevmek.. Özlediğinde üşümekmiş.. Sol yanında bir ateşin içten içe yanmasıymış... Canından can giderken, elinden birşey gelmeden sessizce izlemekmiş sevmek... Sevmek tüm güzelliklerin onun olması için sessizce YARADANA yalvarmakmış...

'Sol'uma çok yüklendim, bundandır dengesizliğim.

Nefes alıyorsan umut var demektir; ama nokta koyulduktan sonra 'belki' demek umut değil, çaresizliktir.

N'olmuş her fırsatta kendimle konuşuyorsam? Bakma sen yanlış söylemiş eskiler, Kendi kendine konuşana deli değil, yalnız derler.

Dün sensiz nefes alamam diyenler, bugün başka bir kucakta nefes nefeseler.

Benimle oynadın, bir tur yükseldin; aferin! Şimdi git onunla oyna. Ama yanarsan yine benden başlama..

Her zaman hep sana yöneldi duygularım. Aklımın dur dediği yerlerde duramadım...

Sevgilime sarılmak istiyorum, hem uzak hem de aramız kötü :(

Gelme..! Küçülüyorsun...Öyle büyük bir acıyla gittin ki,bıraktığın boşluğa küçük geliyorsun...Solumu dolduramıyorsun..!

Bunu beğendim.:raila:

gel bir pazarlık yapalım seninle... paylaşalım herşeyi... sulardan başlayalım önce. okyanuslar,masmavi denizler, derin göller senin olsun. bana sadece gözlerini ver. ben bilmem öyle süslü kelimeler seviyorsam bunu başka türlü söyleyemem. bana lazım değil anlaşılmaz sözcükler... bana ''seni...

Sana dair bir şeyler yazmak istedim İlham bekledim... Gelmedi… Gönlüme tek kelime inmedi... Zorladım kendimi yokladım zihnimi Bana mısın demedi! “Sevgi” dedim devamını getiremedim “Hasret” dedim çok sıkıldım boş verdim Durdum kapattım gözlerimi Sitem ettim gönlüme; “bu kadar mı?” dedim.. Gönlüm...

Sen benim;Yaradan’dan ötürü yaradılanı sevişim, bir adım gelene on adım gidişimsin. Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin. Sen benim; bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim, azla yetinişim, çoğa göz dikmeyişimsin, ve kapanmayan avuç içimsin... Mevlana

Hayat bizi resmen dört işlemle sınar.. gerçeklerle çarpar, ayrılıklarla böler, insanlıktan çikarir ve sonunda topla kendini der.

Gerçek aşk nedir?' diye sormuş birisi.Kafam karıştı..Gerçeğini soruyorsa insan , bunun sahtesi de var demek ki.

Bir hayat çizdim kendime, hapsettim kendimi içine. Sessizdi hayata haykırışlarım oysa, bu gürültü niye?

Kırgınlığım lunaparkta unutulmuş bir çocuğun nefreti kadar. Sorun atlı karıncalar değil, arkamdan dönüp duran dönme dolaplar ...

Çok beğendim bunu.

Arkadaşımdan ödünÇALDIM :)