♥GönüL defterimin SayfaLarı..♥

[∫åşїиã∫]

beğendiğim şeyleri paylaşmak istedim .. burasıda benim köşemm..

 

[∫åşїиã∫]

Bugün de Seni Sana Yazdım


Seni sana yazmıştım yahani bitirememiştim.


Bugün yine kağıdı kalemi aldım elime


Seni sana yazıyorum özlemimle.




Bugün de bekledimyine gelmedin.




Hüzünlü gidişin adım oldu.


Umutsuz bekleyişimse özlemim


Gelmeyişin hasretim oldu.


Bugün de bekledim yine gelmedin.




Tebessümlü gülüşün hayalim oldu.


Kor alevse yangınım


Anılarımızsa varlığım oldu.




Bugün de bekledim yine gelmedin.




Gündüzüm gecem oldun.


Mutluluğumsa bir gün gelişin


Gözümün akan yaşı oldun


Bugün de bekledim yine gelmedin.


Biliyorum belki de gelmeyeceksin.


Hangi diyar ellerdesin?


Bir haber de mi veremezsin?


Bugün de bekledim yine gelmedin.


Seni sana yazmayı yine bitiremedim....

 

[∫åşїиã∫]

Gel Aşkı YAR Eylediğim...


Gel ‘ben’ bildiğim…

Zaman sensizlik…
Saat; yalnızlığı ‘sen’ geçiyor…

Her hecesi ‘sen’ kokan özlemler biriktiriyorum içimde…
Ve gözlerime sığınmış yüreğimde saklanmış sessizliğin…

Yalnızlık değil çığlığım yokluğun sebebim…


Oysa ben varlığının sesiyim…
Yokluğunun hüznüyüm…
Ve sana adanmış özlemlerin en kuytusuyum…

Ah bu uzaklar…
Sana beni bana seni uzak eyleyen yollar…
Tükenmiyor bu yokluklar…

Ben ki
Yanındayken bile sana özlem dolu…
Yüreğine tutsağım..


Gel ‘aşk-ı yar’ eylediğim…

Sensizliğe alışmak yerine sen’li zamanda kaybolmayı istiyorum…
Şimdiki zamana uyarlamak istiyorum ‘seni’…
Ve özlemin varlığında anlam olsun istiyorum
Seni yaşayan benliğime…

Ve şimdi;
Zaman sensizlik…
Saat; yalnızlığı ‘sen’ geçiyor…

Lakin
Yüreğine uzak düşen yüreğim seni yazıyor zamana…
Zaman ki; sensiz bir asır seninle bir an ‘bana’…

Ve ben yine;Özledim çok özledim…


Gel ömrüme ‘şans’ dediğim…

Özleminin içinde boğuluyorum….

 

[∫åşїиã∫]

Söyler misin
Yaşamak için nefeslendiğim nedenim misin hala
Yoksa
Ölmek için seslendiğim intiharım mı ?

Senin yaralarını kapayan İstanbul’un
Tuz oldu benim açıklarıma …
Yetimliğim büyüdü hep ünlemsiz susuşlarında
Hiç tanımadığım insanlara açık yaralarımı Gösterebildim belki
Ve tanıdığım insanların bende açtığı gizli yaralarımı
Ten rengi cümlelerle boyayabildim …
Ama yine de
Geç kalmamak için gözlerine
Erken yaşanmışlıklarımdan bedelli mazeretler Düştüm ömrüme …
Beşinci peronda bıraktığın ölü tebessümlerinle mi
Dönecektim ben bu kente ! …
Eskiden hep dönmek için gidiyorum derdim
Şimdi gitmek için gidiyorum diyeceğim …
Hüznümü ağlatan cümlelerin yazıldığı bu şehirde
Mutsuzluğumla anılacağım hep biliyorum
Adım kadar önemli olmayacak belki de
Sırtımda taşıdığım ceset ! …
Ya da hiç bilinmeyecek …
Çığlığıma düşmesin sakın suskuların Ki bilirsin ne çok sustuğumu …
İnsan hep kendine susarmış derler
Ben sana susmuştum hep ; sen duymadın …
Suçu dünyaya atıp
Lanetler savurduğumda etrafa
Havada kalan cümlelerimi sahiplenecek kadar Cesursun demek
Yoksa haksızlığın için mi bu duruşun ! …
Keşke bu cesaretin Sevgime de meydan okuyabilseydi yüreğinde
Belki bu kadar yabancısı olmazdık şimdi Nefeslerimizin …

Bir gün ben de giderim
Ve kahraman olurum diyorum kendime
Ya döndüğümde Senin kahramanlığına yenilirsem deyip
Susuyorum yine kendime …
Biliyor musun
Gözlerimdeki kırılgan çocuk bir ağlasa
Belki bütün bir ömrün yasını tutacak …
Ki az ağlatmadım ben onuSözLer yazmak için değil ama ;
Böylesi gülmelerin şerefsizliğinde
Eğdirmemek için yüreğimi ! …
Bana en aşk yanlarımdan kırgınsın biliyorum Üstelik yorgun …
Düştüğüm kaldırımlardaki parke taşları Kadar sahipsizim
Üstüme devrilen aşkların masum çocuk yüzüyüm Bir başıma …
Önümde tek bir dönüş var şimdi Gidişlere kapalı …
Ölüme bir kala vazgeçiyorum Kahraman olmaktan …
Şehrin dar sokaklarından Kalabalık meydanlarından geçip
İnsanların yüzlerindeki kaybolmuş umudu
Onlara hatırlatabilmek adına
Kötü sözcükLer yazmaya devam ederim belki
An gelir
Senin de sarıldığın olur belkiCeketsiz şairliğime kim bilir …
Belki bir gün sen de kendini görürsün
Aynaya bakar gibi bakmadığında cümlelerime …
Haklı sevdaların kahramanından öğrendim ben Utanmadan ağlayabilmeyi …
Dökülen her damla bir çizik daha koysa da alnıma
Evet
Utanmadan ağlayabiliyorum gerçeğime …

Mavisi silinmiş denizlerden umut bekleme kaptan !
Diyorsun …
Ama unutma
Ben ki denize uzak bir kentin şair suskusuyla
Bakıyorum sana !
Sen bunu bilemezsin …
Bir kibrit çak istersen içimdeki maviliklere
Gör bak ;
Denizin rengi bir miymiş umudun rengiyle !…

 

[BİTTERİM]

köşen hayırlı olsun

 

[∫åşїиã∫]

Gülüşünle öyle çelişiyorum ki kendimde
dudakların kapandığında kör karanlık
gidesim geliyor..

Senin hiç için kırıldı mı sevgilimen olmadık zamanda gelip bulandan?
İşte öyle olmadık bir zamanda kayboluyor ki gülüşünvuruluyorum!

İnanmakaşk demek adına ve yakışması her öpücüğün alnına.
Belki gereken;bir kaç iyelik eki yalnızca?

Sen hiç yazdın mı sevgilim?Anı biriktirdin mi cüzdanında?
Yıpranmasın diye adımı yazdığın peçeteyisarıp sarmalayıp sakladığımı bildin mi?Söylemesem anlar mısınanlatamıyorum!

Buzlu zamanları düşünmek
soğuk ıslaklık
ve garip bir titreme...
geliyor mu içine?

Sen hiç bekledin mi sevgilim?Bir tek güzel söz için saatlerce gözlerini dikmek bir çift dudağa?(ha duvara!)Nasıl bir kahır bilemezsinbuna alışmak istemiyorum!

Ne yana dönsem bir sancı
dilimde ağıttan bir türkü..
(d)Uyuyor musun?





Sevgilim;
Desem ki her susuşun bir yara..
Hangi birinde kanamayayım?

 

[∫åşїиã∫]

teşekkürLer BİTTERİM

 

[∫åşїиã∫]

Şimdi gece yarısı
Gözlerim kapalıkalbim uyanık
Ezberlediğim "küskünüm" şarkısını bilmem kaçıncı kez dinliyorum!!
Sıradan bir gece..
Amaçsızumutsuzsevgisizaşka esir bir beden..
Ağlayan hırpalanmış duygular
Ve..
Silinmeyi bekleyen bir çift göz!!
Elimde ise pembe bir kalem
Ama kağıda yazılan yazılarım o renk kadar saf değil!
Siyah ve karamsar;
Belki zaman
Belki kelimelerdir ezeli aşkları söndüren
Kim bilir belki de yenilenen duygulardır ölümsüz aşklara son veren!
Şimdi sensizim..
Şimdi senden ve sevginden yoksunum!
Sensizlik mi yakıp kavuran içimi?
Söyle! Bu aşkı yaşamak hangimizin seçimi?
Neden her şey düşündükçe bomboş ve anlamsız?
Çöller susuz..
Şiirler kalıpsız..
Kim bilir belki bu aşkta pembe kalemimden çıkan siyah yazılar kadar
Zamansız..

 

[∫åşїиã∫]

Susar deniz
Gözyaşlarıma uzandığında ellerin…
Unutulmuş bir bayram yerinde
Cayır cayır yanarken hasretin
Alıp başını hemen gitme
Bir buluta konmak isterken
Kanadını kırasım geliyor şiirlerin
Dalıp giderken ağlayıp inleyen düşlerime
Karşı koyma gözlerime yolun başında
Mücadeleyi bırak uzakların özgesi
Sensin sevgi dolu her cümlemin öznesi
Issız ada’mdaki tek sevdiğim
Duy çığlığını özlemli yüreğimin
Duy ve koş bana ağlamasız…



Susar rüzgar
Hüzünlerime dolandığında sevinçlerin…
Karmakarışık dalgalanırsın saçlarımda
Sahi üşümüyor değil mi ellerin
Ellerin yalnız bana…
Ellerin en güzeli hediyelerin…
Gözlerine gömüldüğünde gözlerim
Dudağımdaki en tatlı sözcüğe
“Nereden geliyorsun” desem… Sen…
Ufuklara dikiyor gözlerini alfabem…
Yakın ederek uzakları sever ya şairler ufukları
Mürekkebine sevda içirdiğin her gün batımı
Düş de olsa sev rutubetli bakışlarımı
Sev ve dudaklarını daya…



Susar mehtap
Yaprak yaprak döküldüğünde ümitlerim…
İfadesi alınmamış bir çift dudak
Sevdiğine seslenir gibi bin bir çiçek
Suskuncadır elbet her yudumda…
Uçamam ya gurbetinin semalarına
Kanatlarım damla damla sızı
Sırf sana yakın olsun sende kalsın diye
Noktasız güllerimin neşesi
Gülümse ve gözlerine al bu fakir kızı…





Susar harflerin cümlesi
Dudağının kıvrımından dökülürken özlemlerin…
Mısra mısra akan özlemli söze
İlmik ilmik köze yazılır sevdam
Geceler boyu susarak haykırırken
Gözlerimin buğusundaki hasreti
Yıllanmış yüreğine kazırım ismimi
Saymayı unuttuğum ışıklar içimde bir bir yanar
Sesin yüreğimde tüter kalpler boyu
Ah derim… Yollar… Yollar… Yollar…


O vakit…
Deniz düşlerinde.
Rüzgar ellerinde.
Mehtap gözlerinde susar…


Sustuğun kadar susarım sana yar
Sen yine konuşkanlığınla kal
Ne olur susma düşürme gözlerini
Sustukça bizi dinliyorlar.


Aynalarda sukutun can verdiği güleç yüzüm
Sanadır durmaksızın çiçek açan her sözüm
Gizlice örgütlenir içimdeki büyüyen özün
Şarapla ıslanırken dellenir en çok hüznüm
Tek kelime beş harfsin ah benim iki gözüm…


Buz gibi bir gecede


“Damarımda akan sen’e inat
Göğsümde ağlayan sensizliği
Gözlerindeki hayatla kurşunlayıp
Öldürmeye karar verdim”


Suskun dudaklarının gölgesinde
Faili meçhul değil bu cinayetin
Bütün suçlarını sahiplendim gecenin.


Ölümle yaşam arasında
Geceye yazsan da beni
Sensizliğin katiliyim sevgili
Ve sen en güzel suçsun gözlerimde
Sukut eden her sözün özünde
Tek kelime
Beş harfsin.


Ey “Sevda”Unutmayasın ki


Sen bendesin…

 

[∫åşїиã∫]

ZAMANSIZDI BU AŞK...


SAHİPSİZ..


YERSİZ YURTSUZ...

MEKANSIZDI...!



UZAKTI SEVMEK...


SEVDA HEP EN UZAKTAYDI...

EN ÇEKİLMEZ GECELERDE AĞLAYIŞLARA TAKILIRDI...




BİTMELİYDİ..


SEN GİTMELİYDİN...

YİNE BENİ GİDİŞLERİN KADAR ÖLDÜRMELİYDİN DEGİLMİ???





SONRA...


SONRASI YOK Kİ İŞTE SENSİZLİĞİN...

BU YIKIMIN TÜKENİŞLERİN SONRASI YOK...!

ARDI ARKASI YOK AĞLAYIŞLARIN...
ARKANDA KALAN KARANLIKLARIN..
YOKLUGUNDA HEP YOK OLMANIN...

...


SEN GİDİYORSUN...


BEN SENİ TANRIYA EMANET EDİYORUM

''..ona iyi bak '' DİYEREK

ARKANDAN DUALAR EDİYORUM...
''hiç bir günün güneşsiz kalmasın..
hiç bir yolun çıkmazlara dönmesin..
mutluluk gidilmez bir ülke olmasın sana
acı cekmek ne bilmeyesin diye
sana ve bana kalanlar diye ayırıyorum yaşananları...
aydınlık sabahlar senin
ömür gibi uzun geceler benim...
yokluk benim...
varlık hep senin...
ağlayışların benim...
sevinçlerim senin...
iyiye güzelliğe mutluluğa dair ne varsatoplayıp birer birer sana veriyorum...
umutlarımı kasırgalara satarak!!
sana verdigim güzelliklerin yerinehep başka başka çirkinlikleri koyarak...


....


SENSEGİDİYORSUN...


HER ADIMINDAHER BAKIŞINDA BENİ BİLİNMEZLERE

SEBEPSİZ AĞLAYIŞLARATÜKENİŞLEREUMUTSUZLUKLARA

EN ÇOKTA YOK OLUŞLARA EMANET EDEREK..



Boşver Beni Git Sen...


Umut çiçekleri açsın yüreğinde...

Düşünme beni..

Yok edişini...
Ölmenin sadece toprağın altına girmek olduğunu varsay yine...
Aldırma sensiz ölüyorum deyişlerime..
Git..Git sen....git...
Al yarınlarımı bugünlerimi ve hatta dünlerimi al da git...
Zaten yoktu benim bugünlerim...
Yarını dünlerimin...


...


Şimdi yine olmayacak sabahları bekliyorum sensiz...


Feryatlarımı gömüyorum silik gecelerime...

Boğuluyorumşehrimin kıyısız denizlerinde...

Bir bir söndürüyorum ışıklarımı...
Karanlıgına hapsediyorum benliğimi...
Çırpına çırpına can veriyorum...
...



AMA YİNEDE BİL Kİ


HEP ÖZLENEN

HEP İSTENEN

HEP GELECEK DİYE BEKLENENSİN..
BOĞULDUKÇA DALGALARINDA
SEN YİNEDE ÖLÜMÜNE SEVİLENSİN..
BENİ SENDE AZALTTIKÇA
SENİ BENDE ÇOGALTACAK ÖZLEMLERİM...
AHIM DEGİL DUAM OLACAK ADIN...
HERŞEYE RAĞMEN SEN YAŞADIKÇA
ACIDA ÇEKSEGÜCÜNÜN YETTİGİ ANA KADAR DUR DEMEDEN ATACAK KALBİM...
ÇÜNKÜ YAŞIYORSAN YAŞIYORUM...
ÇÜNKÜ VARSAN VARIM...
MUTLUYSAN MUTLUYUM...
GELMESENDE TEK BEKLEYENİN BENİM..


....


''git bahar gözlüm...


mutluluk adı olsun o gönlünün...

acılar uzak olsunkıyamam!

gitsende nefesimsinkopamam!''