aşkın mevsimi

melegim

Yeni Üye
Üye
aşkın mevsimi




Sonbahar mevsimini beklercesine
Hesap kitap yoktu elimde düşümeksizcesine
Farkına varmadım gerçeklerin o anda
İşte karşımda buldum hayatı
Tutundum ellerim kan ağlarcasına
Bırakmak ıstemedim yüreğim yanarcasına
Hayaller kurdum bu yaşta senın için
Düşlerimde süsledim dünyayı ikimiz için
Korkularımın savaşıydı yüreğimde
Kayıplar sonsuzdu,bitmezcesine
Yalvardım gecemi gündüzüme katıp
Uykuyu terkettim içinde boğulmamak için
Yanan ateşe kurban ettim kendimi
Savaşın acısına dayanamadı,sensizlik ölümü tattı yüreğim
Şimdi göremiyorum önümü herşey belirsizcesine
Şimdi anlayamıyorum hayatı ne beklercesine
Yaranın üzerinde tuz var canımı yaksada
İçimde ateş göstermiyor onu bana.
Yanan yandı kalbimde
Tatmadım ömrümde boyle bir koku
Son olsun istedim herşeyiyle
İlk ve son!
İstememle olmadı içimdeki savaş
Kaybetmeye mahkumcasına
Müebbeti anlamıyor sensizlik
Duvarlara döndüm yine yüzümü
Soğuk,anlamsız, gözyaşlarımın kirini sürdüm
Sensizlik mevsimi başladı
Hiç bitmeyecek bir sonbahar gibi dökülüyor yapraklarım
Yok artık geri dönüşü bunun
Hayatın bütün güzelliğini kavrayamadan gidiyorum belki
Elini tutmak istediğim dikenli hayat!
Çok şey istemedim senden bügune kadar
Doğdum ağladım ve yine ağlıyorum bu mısralarda
Var içimde o sürekli tekrarladığım dualar
Tek dileğim gerçekleşsin onun için
Tek isteğim onun mutluluğu
Geriye bakamıyorum artık
Yanmasın istiyorum yüreğin
Sözlerimin gibi gözlerimin adını taşıyorsun yüreğinde
Beni sen gördün sen bildin
Tek korkum benı başkası görmesi
Sende olan ben,seninle birlikte gitsin mutluluğa
Gerisi benim olsun hayatta herşeyiyle
Tebessüm olsun o nuryüzünde
Bu bana elbette kafidir yüreğim
Şimdi bir kapıdan çıkıyorsun kendin için
Herşeyiyle buütün ışıklar sana yol gösteren
Bütün güzellikleri ayağına seren
Ben kaldım karanlık odada kendimle başbaşa
Şimdi kaybetme zamanı
Kurban oldu yüreğim sensizliğe
 
Moderatör tarafında düzenlendi:
Geri
Üst