Ates Ve Suyun Aski

[Gül Hanım]

ates birgün suyu görmüs yüce daglar ardında
sevdalanmıs onun deli dalgalarına
yüregindeki durulugu
demiski suya :
gel sevdalım ol,
hayatıma anlam veren mucizem ol......


su dayanamamıs atesin gözlerindeki sıcaklıga
al demis:
yüregım sana armagan....
sarılmıs atesle su birbirlerıne
sıkıca , kopmamacasına......


zamanla su , buhar olmaya
ates kül olmaya baslamıs
ya kendisi yok olacakmıs ya askı..
bastan alınlarına yazılmıs olan kaderide
yuregındekı kaderıde
alıp gitmis uzak diyarlara su.....


ates kızmıs , ates yakmıs ormanları...
aramıs suyu diyarlar boyu
günler boyu , geceler boyu
birgün gelmis suya varmıs yolu
bakmıs o duru gözlerine suyun,
biraz kırgın bıraz hırcın....


ve o an anlamıs :
askın bazen gitmek oldugunu
ama gitmenın yitirmek olmadıginı ....
ates , durmus , susmus sonmus askıyla


iste o zamandan beridirkı:
ates sudan
su atesten kacar olmus...

atesin yüregini sadece su,
suyun yüregini
sadece ates alır olmus