Evet arkadaşlar küçükken ne düşündüyseniz şimdi gerçek olmadığını bildiğiniz ama o zaman inandığınız çocukça şeyler.. Onları yazıyosunuz.. Ben başlıyorum
Kuççuken 4 yaşlarında falan iken allahın elinin içinde yaşadagımızı sanıyordum ve o bizi ordan yonettiğini düşünüyodum
fırtına,şiddetli ruzgar çıktııgnda bize doğuru üflediğini düşünüyodum yağmur yağdıgında bize gücenmiş ağaladıgını düşünüyodum Kar yağdığında Allah banyo yapıo köpükleri bize geliyo sanıyodum tövbe tövbe arabaları eliyle yönetiyo sanıyodum
yolda arabayla gidiyorduk bir marketin hemen orda olduğunu belirtmek için tabela vardı ve ok yukarı doğruydu. arabayla her ordan geçtiğimde marketi yukarda arardım bulutların orda. Allah Allah herkes gidiyor bana neden görünmüyor derdim. Hatta sırf bi keresinde babam o yoldan gitmedi diye ağlamıştım dedektiflik peşindeydim çünkü bulacaktım tepede o marketi Allahım yaa
ben kucukken annem carsiya giderken ve yalniz kalirken bana uslu dur ben seni goruyorum derdi ve ben beni dolabin icinden goruyor saniyordum(biliyorum cok sacma ama o zaman inaniyordum iste)
ben küçükken gökyüzünde uçak gördügüm zaman el sallardım dışarıda amcam vardı el sallarken uçak amcama selam söyle derdim uçagın amcamın yanına gittigini düşünürdüm. ne akılla bu düşündüysem işte çoçukluk
ben küçükkenlerim çok ama şu anda aklıma gelenler ve hala anımsadıkça güldüklerim... vapurla karşıya geçerken vapurun çıkardığı köpüklere bakıp nekadar omo dökmüşler derdim yatağın altına girer ve allah beni şimdi göremez derdim televizyonda reklamları izlerken sucuk reklamı çıktığında koklardım ve neden kokusu gelmio derdim radyo ve televizyonların içine insanların nasılda sığdığını çook merakederdim.. aklıma gelenler bunlar....çocukluğuma gittim bir an konun için teşekkürler cnm...+rep