çok şey öğrendim
Çok şey öğrendim son zamanlarda...
Belkide bir insanın çok ama çok uzun zamanda öğrenebileceği birçok şeyi birkaç ay içinde öğrendim sayende...
Önce sensizliği sensizliği öğrenmekle başladım herşeye ki; ruhum için ağır bir darbeydi bu...
Senden öncede yaşamıştım ayrılıklar, aşklar, aldatışlar ama hiçbiri senin ayrılığın kadar koymadı, hayata küstürmedi beni...
Önce sensizliği öğrenmekle başladım herşeye, önce yokluğunun yarattığı boşluğu hissettim,
sonra bir baktım ki ben o boşlukta düşüyorum ve tutunmak için çabalamıyorum bile...
Tutunmak için bir sebep aradım bulamadım!!!
Sonra o boşlukta yaşamaya karar verdim, ölecek kadar cesaretim yoktu çünkü ve herşeyden herkesten habersiz bir hayat yaşamaya başladım...
Artık ne çevremde olanlar nede beni seven insanlar beni ilgilendirmiyordu,
sen sevmiyordun ya beni kimse sevmesede olurdu...
Sonra bir zaman sonra baktım ki sen hayatımdaydın ama ben sensizdim,
aslında bu yaşadığım senli sensizlikti...
Boşlukta yaşayarak gün dolduruyordum bu hayatta...
Sen ne mi yapıyordun bu sırada?
"Seni seviyorum ama senin sevginin büyüklüğündede eziliyorum" diyordun...
Sen bu cümleyi her kurduğunda ben paramparça öluyordum, öyleyse çık git hayatımdan beni tamamen sensiz bırak diyemiyordum
korkuyordum sensizlikten hazır değildim.
Çünkü sen farketmeden ben sensizliği çok denemiştim, bana ulaşmanı engelleyerek çok denemiştim hayatımdan çıkarmayı seni.
Ama en fazla 3 gün dayanabilmiştim en uzun ve senli sensiz hayatı tek çaremmiş gibi kabul ettim durdum..
Tam böyle dört ay yaşadık seninle...
Beni sen varken sensiz bırakan hayatı tam dört ay yaşadım...Ben ki hiçbirşeye ve hiçkimseye aldırmayan asi vurdum duymaz ben sana boyun eğmiştim hayatımda ilk defa ve tüm yaşattıklarına rağmen herşeye rağmen hala seni seviyorum diyebiliyordum...
Ama bir süre sonra senli sensiz hayat zor gelmeye başladı sen yanımdayken sensiz kalmak tam ağır gelmeye başlamışken, senden gelen tek bir cümleyle bitirdim senli sensizliğimi...
Son üç haftadır ben tamamen sensizim ve alışmaya başladım galiba...
hala özlüyorum seni be canımın canı ama buda biter...
Bende önce sen sonra senli sensizlik bittiyse özlemde biter...
Aşk mı?
O hep bende saklı kalır ben sana Canımın Canı demişim bi kere insan hayatından vazgeçip unutur mu?
Bu aşk bir bana yakıştı zaten...
alıntı..........
Belkide bir insanın çok ama çok uzun zamanda öğrenebileceği birçok şeyi birkaç ay içinde öğrendim sayende...
Önce sensizliği sensizliği öğrenmekle başladım herşeye ki; ruhum için ağır bir darbeydi bu...
Senden öncede yaşamıştım ayrılıklar, aşklar, aldatışlar ama hiçbiri senin ayrılığın kadar koymadı, hayata küstürmedi beni...
Önce sensizliği öğrenmekle başladım herşeye, önce yokluğunun yarattığı boşluğu hissettim,
sonra bir baktım ki ben o boşlukta düşüyorum ve tutunmak için çabalamıyorum bile...
Tutunmak için bir sebep aradım bulamadım!!!
Sonra o boşlukta yaşamaya karar verdim, ölecek kadar cesaretim yoktu çünkü ve herşeyden herkesten habersiz bir hayat yaşamaya başladım...
Artık ne çevremde olanlar nede beni seven insanlar beni ilgilendirmiyordu,
sen sevmiyordun ya beni kimse sevmesede olurdu...
Sonra bir zaman sonra baktım ki sen hayatımdaydın ama ben sensizdim,
aslında bu yaşadığım senli sensizlikti...
Boşlukta yaşayarak gün dolduruyordum bu hayatta...
Sen ne mi yapıyordun bu sırada?
"Seni seviyorum ama senin sevginin büyüklüğündede eziliyorum" diyordun...
Sen bu cümleyi her kurduğunda ben paramparça öluyordum, öyleyse çık git hayatımdan beni tamamen sensiz bırak diyemiyordum
korkuyordum sensizlikten hazır değildim.
Çünkü sen farketmeden ben sensizliği çok denemiştim, bana ulaşmanı engelleyerek çok denemiştim hayatımdan çıkarmayı seni.
Ama en fazla 3 gün dayanabilmiştim en uzun ve senli sensiz hayatı tek çaremmiş gibi kabul ettim durdum..
Tam böyle dört ay yaşadık seninle...
Beni sen varken sensiz bırakan hayatı tam dört ay yaşadım...Ben ki hiçbirşeye ve hiçkimseye aldırmayan asi vurdum duymaz ben sana boyun eğmiştim hayatımda ilk defa ve tüm yaşattıklarına rağmen herşeye rağmen hala seni seviyorum diyebiliyordum...
Ama bir süre sonra senli sensiz hayat zor gelmeye başladı sen yanımdayken sensiz kalmak tam ağır gelmeye başlamışken, senden gelen tek bir cümleyle bitirdim senli sensizliğimi...
Son üç haftadır ben tamamen sensizim ve alışmaya başladım galiba...
hala özlüyorum seni be canımın canı ama buda biter...
Bende önce sen sonra senli sensizlik bittiyse özlemde biter...
Aşk mı?
O hep bende saklı kalır ben sana Canımın Canı demişim bi kere insan hayatından vazgeçip unutur mu?
Bu aşk bir bana yakıştı zaten...
alıntı..........
