Cuma Gününün Adabı
Cuma Namazının adabı
Cuma günü için Edep ve usul
(382) Abdullah bin Busr (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Cuma günü minberin yanında oturuyor idim. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) insanlara hutbe okuyordu. o esnada bir adam insanların omzunu eze eze geldi.
Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ona:
‘Otur! Gerçekten eziyet ettin ve geç kaldın!’ buyurdu.”
İbni Hibban 2790, Ebu Davud 1118, Nesei 1398, İbni Mace 1115, İbni Carut 294, İbni Huzeyme 1811, Ahmed 4/188
(383) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Cuma günü imam hutbe okurken arkadaşına sus desen yine lağv etmiş olursun!’ buyurmuştur.”
Buhari 894, Müslim 851/11, Ebu Davud 1112, Nesei 1400, Tirmizi 512, Darimi 1/364, İbni Mace 1110, İbni Ebi Şeybe 2/33/4, İbni Huzeyme 1805, İbni Hibban 2793, Malik 1/103, Abdurrezzak 5414, Tayalisi 2365, Ebu Yağla 5846, Humeydi 966, Tabarani Mucemu’l-Evsad 9163, Beyhaki 3/218, Ahmed 2/244, 285, Albânî İrva 619
(384) Muaz bin Enes (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Cuma günü imam hutbe okurken Hibve oturuşunu yasakladı.”
Ahmed 15630, Ebu Davud 1110, Tirmizi 514, Hâkim 1069, Albânî Cami 6876
(385) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘...Kim çakıl taşlarıyla oynarsa lağv etmiş olur!’ buyurdu.”
İbni Mace 1025, Müslim 857/27, Tirmizi 498, Begavi 336
(386) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i işittim:
‘Biriniz Cuma günü mescidde uyukladığı vakit oturduğu yeri başka bir yerle değiştirsin!’ buyuruyordu.”
Ebu Davud 1119, Tirmizi 526, İbni Ebi Şeybe 2/29, İbni Huzeyme 1819, İbni Hibban el-Mevarid 571, Hâkim 1/291, Beyhaki 3/237, Ahmed 2/22, Albânî Sahiha 468
(387) Cabir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Nebi(Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
‘Sizden biri Cuma günü sakın kardeşini yerinden kaldırıp sonra onun yerine geçerek oturmasın fakat yer açın genişleyin desin’ buyurdu.”
Müslim 2178/30, Ahmed 342, Albânî Sahiha 1302
(388) Aişe (Radiyallahu Anha) şöyle dedi:
“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Cuma günü insanlara hutbe okudu. Müteakiben onların üzerinde Nimar denen elbiseleri gördü:
‘Biriniz maddi bir genişlik bulduğunda iş elbisesinden hariç Cuma’sı için iki elbise edinse ne olur’ buyurdu.”
İbni Mace 1096, 1897, Ebu Davud 1078, İbni Hibban el-Mevarid 568, Albânî el-Meram 77
(12) Cuma Günü Ezan
(389) Es-Saib bin Yezid (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Cuma günü ezan önceleri Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Ebu Bekir ve Ömer’in zamanlarında imam minbere oturduğu zaman okunurdu. Osman (Radiyallahu Anh)’ın zamanında insanlar çoğaldı. O da Zevrada okunan üçüncü ezanı ziyadeleştirdi.”
Buhari 876, Ebu Davud 1087, Nesei 1391, Tirmizi 516, İbni Mace 1135, İbnu’l-Carud 290, İbni Huzeyme 1773, Beyhaki 3/192, Begavi el-Mesabih 984, Ahmed 3/450
(13) Cuma Günü Hutbe
(390) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Cuma günü minberine yaklaştığı vakit onun yanındaki kimselere selam verir sonra minberin üzerine çıkardı. İnsanlara yüzünü döndüğü vakit onlara selam verir ve otururdu.”
İbnu’l-Münzir el-Evsad 1799, Beyhaki 3/205
(391) Süleyman bin Neşit (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“İbni Zübeyr Cuma günü minbere çıkar, onun üzerinde kaim olunca insanlara selam verir, sonra da otururdu.”
İbnu’l-Münzir el-Evsad 1800, Beyhaki 3/205
(392) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Cuma günü iki hutbe irad eder, aralarında otururdu.”
Buhari 890, Müslim 861/33, Ebu Davud 1092, Nesei 1415, Tirmizi 506, İbni Mace 1103, Darimi 1/366, İbni Huzeyme 3/142, Begavi 4/246, Tayalisi 1858, İbni Ebi Şeybe 2/23, İbnu’l-Carud 295, Beyhaki 3/197, Ahmed 2/35, Albânî İrva 604
(393) Cabir bin Semure (Radiyallahu Anhuma şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ayakta hutbe okurdu. Sonra biraz oturur sonra tekrar kalkardı. Ayetler okur Allah’ı sena ederdi. Hutbesi ve namazı vasad ne uzun ne kısa idi.”
Müslim 866/41, Ebu Davud 1093, Nesei 1417, Tirmizi 507, İbni Mace 1105, 1106, Darimi 1/366, Tayalisi 757, Begavi 4/251, İbnu’l-Carud 296, İbni Ebi Şeybe 2/21, Beyhaki 3/207, Ahmed 5/8788, Albânî İrva 3/71
(394) Ammar bin Yasir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i işittim:
‘Namazın uzunluğu, hutbenin kısa ve özlü oluşu kişinin fıkhındandır. Dolayısıyla namazı uzun, hutbeyi kısa tutun! Şüphesiz ki beyan güzel konuşma da sihirdendir’ buyuruyordu.”
Müslim 869/47, Darimi 1/365, Hâkim 3/393, İbnu’l-Münzir el-Evsad 1797, İbni Ebi Şeybe 2/24/4, Albânî İrva 618, Beyhaki 3/208, Ahmed 4/262
(395) Cabir (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:
“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) insanlara hutbe irad eder, Allah’a layık olduğu hamd ve sena yapardı.
Sonra:
‘İnne’l-Hamde Lillah Nahmeduhu Ve Nesteînuhu. Men Yehdihillahu Fela Mudille Leh. Ve Men Yudlil Fela Hadiye Leh. Eşhedu Ella İlahe İllallahu Vahdehu La Şerike Leh. Ve Eşhedu Enne Muhammeden Abduhu Ve Rasuluh. Emma bağd...’ buyururdu.”
Müslim 867/44, Ebu Davud 2118, Nesei 1403, Ebu Yağla 5233, Tayalisi 338, Tabarani Mucemu’l-Kebir 10079
(396) Binti Harise bin en-Nu’man (Radiyallahu Anha) şöyle dedi:
“Ben, Kâf Suresini sadece Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in ağzından ezberledim. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) her Cuma bu sureyi hutbede okurdu.”
Müslim 873/51, Ebu Davud 1100, Nesei 1410, Ebu Yağla 7/50, İbni Huzeyme 3/144/1786, Beyhaki 3/211, Ahmed 6/463
