Kendinize Değer Verin
Her şeyin bir değeri var. Her değerin de ölçüsü. Kimi değerler madden ölçülebilirken bazıları ölçülemez. Peki sizler kendinize verdiğiniz değeri ölçebiliyor musunuz? Kendinize değer verirken şahsınızı başkasıyla mı ölçüyorsunuz? Eğer öyle bir hataya düşüyorsanız yanlış yapıyorsunuz demektir. Elma alırken nasıl kilogram birimi yerine metre birimini kullanmıyorsanız kendinizi de bir başkasını ölçü birimi alarak değerlendirmeyin. Bu değerlendirmenin çok sağlıklı olduğuna inanmıyorum. Her insan farklı yaratılmıştır. Bu yüzden başkası ile kıyasıya bir ölçüm şekli hatalıdır. Bireylerin ilk olarak kendilerini bugün ile yarın arasında kıyaslamaları gerekir. Attığı adımları dikkatli bir şekilde takip ederek ilerlemesi lazım. Değişen dünyada her an kendisi ile rekabet halinde bulunmalı.
İnsanlar kendilerin toplumda sürekli olarak bazı yönlerden eksik görürler. Bu görüş bazen o kadar ileri gider ki aşağılık kompleksi önü alınamaz hale gelir. Bu kompleksin biraz hafifleştirilmiş hali çoğu insanın genel yapısında var. Ve buna "Çekingenlik" denebilir. Bir nevi kendine değer verememe hastalığı. Ben'cilikten bahsetmiyorum. Kendine değer verme; cesaretin belli seviyeye ulaşmış hali olup bireyin kendisinin ne konumda olduğunun tam farkına varabilmiş halidir. Bu yüksek karakterli insanların başlıca özeliklerinden biridir. Fransızlar döneminde yaşanmış hikaye bunu çok iyi bir şekilde anlatıyor:
Meşhur Fransız hâkimi Pierre Janin, İspanya'ya elçi olarak gönderilmişti. Fakat Janin'in asil olmayışı İspanya'ya karşı bir hareket olarak kabul edilmişti. Onu küçük düşürmek için fırsat kollayan Kral, bir ziyafette herkesin içinde Janin'e sordu :
- Mösyö, siz asil misiniz?
Janin büyük bir gurur içinde,
- Elbette, dedi.
Kral artık taşı gediğine koyabilirdi:
- Ya, peki kimin oğlusunuz?
Janin'in cevabı çoktan hazırdı:
- Kendi gayretlerimin haşmetmehap!
Gerçek asalet herhalde buydu Kral'ın onu sevmekten, ona saygı duymaktan başka çaresi yoktu. O da öyle yapmıştı. Siz kendinize değer verin ki, başkaları da size değer versin. Madem yaşıyorsunuz, bu hayatta ben de varım diyerek, varlığınızı ortaya koyun.
İnsanlar kendilerin toplumda sürekli olarak bazı yönlerden eksik görürler. Bu görüş bazen o kadar ileri gider ki aşağılık kompleksi önü alınamaz hale gelir. Bu kompleksin biraz hafifleştirilmiş hali çoğu insanın genel yapısında var. Ve buna "Çekingenlik" denebilir. Bir nevi kendine değer verememe hastalığı. Ben'cilikten bahsetmiyorum. Kendine değer verme; cesaretin belli seviyeye ulaşmış hali olup bireyin kendisinin ne konumda olduğunun tam farkına varabilmiş halidir. Bu yüksek karakterli insanların başlıca özeliklerinden biridir. Fransızlar döneminde yaşanmış hikaye bunu çok iyi bir şekilde anlatıyor:
Meşhur Fransız hâkimi Pierre Janin, İspanya'ya elçi olarak gönderilmişti. Fakat Janin'in asil olmayışı İspanya'ya karşı bir hareket olarak kabul edilmişti. Onu küçük düşürmek için fırsat kollayan Kral, bir ziyafette herkesin içinde Janin'e sordu :
- Mösyö, siz asil misiniz?
Janin büyük bir gurur içinde,
- Elbette, dedi.
Kral artık taşı gediğine koyabilirdi:
- Ya, peki kimin oğlusunuz?
Janin'in cevabı çoktan hazırdı:
- Kendi gayretlerimin haşmetmehap!
Gerçek asalet herhalde buydu Kral'ın onu sevmekten, ona saygı duymaktan başka çaresi yoktu. O da öyle yapmıştı. Siz kendinize değer verin ki, başkaları da size değer versin. Madem yaşıyorsunuz, bu hayatta ben de varım diyerek, varlığınızı ortaya koyun.
