M
Misafir
Forum Okuru
mevlid-i şerif şiirleri
mevlid-i ?erif ?iirleri
Mevlid-i ?erif ?iir
Merhaba Sevgili Melek'ler... Bu sayfam?zda Mevlid-i ?erif ?iirleri payla??yoruz sizlerle, ister çocuklar?n?za ö?retin ezberletin, isterseniz kendiniz ezberleyin
Hay?rl? günler...
-107.jpg)
Allah ad?n zikredelim evvela,
Vacib oldu cümle i?te her kula.
Kim ki, Allah ad?n? önce ana,
Her i?i kolay eder Allah ona.
Allah ad? olsa her i?in önü,
Asla ebter olmaz o i?in sonu.
Bir kez Allah dese a?kla lisan?n,
Kalmay?p dökülür bütün günah?n.
Zikri tekrar eyle mütemadiyen!
Her murada eri?ir Allah diyen.
Haram? b?rak?p, helal yemeli,
?ükredip her zaman Allah demeli.
Kerimdir, rahimdir, O ilâh?m?z,
Bize rahmet k?la yüce ?ah?m?z!
Varl???na, birli?ine ?ek yoktur,
Ne yaz?k, üç tanr? diyen pek çoktur.
Varl???na edilse de çok hayret,
Cümle âlem yokken O vard? elbet.
O varken yok idi, insan, cin, melek,
Ar?, dünya, güne?, gezegen ve felek.
Bunlar?n hepsini, O var eyledi,
Birli?ine hepsi ikrar eyledi.
Kudretini göstererek O Celil,
Birli?ine k?ld? bunlar? delil.
Ol dedi bir kere var oldu cihan,
Olma derse, mahvolur hemen o an.
Resulullah’t?r bu varl??a sebep,
Onun r?zas?n?, a?kla et talep!
Resulullah?n nuru
Hak teâlâ yarat?nca Âdem’i,
Âdem’le süsledi bütün âlemi.
Mustafa nurunu aln?na koydu,
Habibimin nuru, bil bu nur dedi.
K?ld? o nur, onun aln?nda karar,
Kald? onun ile nice zamanlar.
Daha sonra Havva aln?na geçti,
Ondan o?lu ?it’e bu nur nakletti.
Erdi ?brahim’e, ?smail’e hem,
Söz uzay?p gider, hepsini dersem.
Do?unca O rahmeten lil-alemin,
Vard? nur onda karar etti hemin.
Do?umu
Âmine hatundur onun annesi,
O sedeften do?du O dürdanesi.
Rebiulevvel ay?n?n nicesi,
On ikinci pazartesi gecesi.
O gece ki do?du, O hayr-ul be?er,
Annesi onda neler gördü neler.
Dedi gördüm, O Habib’in annesi,
Bir acep nur ki, güne? pervanesi.
F?rlay?p evimden ç?kt? nagehan,
Göklere dek nur ile doldu cihan.
Gökler aç?ld?, yok oldu karanl?k,
Üç melek gördüm, elinde üç ???k.
Biri do?u biri bat?da onun,
Biri dam?nda, dikildi Kâbe’nin.
?ndiler göklerden melekler saf saf,
Kâbe gibi k?l?nd? evim tavaf.
Yar?l?p ç?kt? duvardan nagehan,
Geldi üç huri bana oldu ayan.
Bu hususta derler o üç dilberin,
Asiye’ydi biri o mehpeykerin.
Biri Meryem hatun idi a?ikâr,
Birisi hem hurilerden bir nigâr.
Çevre yan?ma gelip oturdular,
Mustafa’y? birbirine mu?tular.
Dediler o?lun gibi hiçbir o?ul,
Yarat?lal? cihan, gelmi? de?il.
Bu senin o?lun gibi kadri cemil,
Bir anaya vermemi?tir O Celil.
Ulu devlet buldun, ey Âmine sen,
Do?acakt?r senden O hulk-i hasen
Bu gelen ilm-i ledün sultan?d?r,
Bu gelen tevhid-i irfan kân?d?r.
Bir ad? Mahmud, bir ad? Ahmed’dir,
Varl??? cümle âleme rahmettir.
Âmine eder vakit oldu tamam,
Ki vücuda gele O hayr-ül enam.
Susad?m gayet hararetten kat?,
Sundular bir cam dolusu ?erbeti.
?erbeti kar??mda tuttu huriler,
Bunu Rabbimiz gönderdi dediler.
Kardan ak idi ve hem so?uk idi,
Lezzeti dahi ?ekerde yok idi.
?çtim onu oldu, cismim nura gark,
Edemedim kendimi ben nurdan fark.
Geldi bir ak ku? kanad?yla revan,
Arkam? s?vad? kuvvetle heman.
Do?du o saatte O sultan-? din,
Nura gark oldu, semavat ü zemin.
Kim olmak isterse ate?ten necat,
A?k ile, ?evk ile etsin salevat!
Essalatü vesselamü aleyke ya Resulallah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Habiballah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Seyyidel-evveline vel-âhirin.
Mahlûkat?n hepsi sevindi o an,
Dirilip âlem yeniden buldu can.
Kâinattaki her ?ey edip seda,
Ça?r??arak dediler ki, merhaba!
Merhaba, ey âl-i sultan merhaba!
Merhaba, ey kân-i irfan merhaba!
Merhaba, ey s?rr-? furkan merhaba!
Merhaba, ey derde derman merhaba!
Merhaba, ey rahmeten lil-âlemin!
Merhaba, sensin ?efial müznibin!
Bütün dertlilerin derman? sensin,
Cümle âlemlerin sultan? sensin.
Çünkü nurun ru?en etti âlemi,
Gül cemalin gül?en etti âlemi.
Âmine hatun artm?? idi hayreti,
Bir zaman akl? gidip geldi geri.
Gördü gitmi? huriler hiç kimse yok,
Görmedi o?lunu yalvar?rd? çok.
Bir an ?öyle dü?ünceye dalm??t?,
Huriler onu götürdü sanm??t?.
Dört tarafa bak?p edince nazar,
Gördü ki bir kö?ede hayrül-be?er.
O ulu, Kâbe’ye kar?? duruyor,
Yüzün yere koymu? secde ediyor.
Secdede diliyle tahmid ediyor,
Kald?rm?? parma??n tevhid ediyor.
Dudaklar k?p?rdard?, söylerdi kelâm
Anlayamazd?m, ne derdi o hümam
Kula??m a?z?na verdim, dinledim,
Söyledi?i sözü o an anlad?m.
Derdi ki, ya Rab yüzüm tuttum sana,
Ya ?lahi ümmetimi ver bana!
Ümmetim dedi sana, O Mustafa,
Ver salevat sen de ona, bul safa.
Essalatü vesselamü aleyke ya Resulallah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Habiballah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Seyyidel-evveline vel-âhirin.
Miraca gitmesi
Dinle mirac?n? o ?ah?n ayan,
Â??ksan a?k ate?ine durma yan!
Pazartesi gecesi gerçek haber,
Leyle-i kadirdi o gece me?er.
O mübarek baht?, o kadri yüce,
Ümmühanin evine vard? gece.
Orda iken nagehan o yüzü ak,
Cebrail Cennete git dedi Hak.
Bir s?rmal? taç ve bir hulle kemer,
Hem dahi al bir burak-? muteber.
Habibime ilet de, ona binsin!
Ar??m? seyreylesin, beni görsün!
Cebrail cennete olunca revan,
Gördü ki, k?rk Burak otluyor o an.
?çlerinden bir Burak a?lar kat?,
Yiyip, içmez, kalmam?? hiç takati.
Gözlerinden ya?lar eylemi? revan,
Ci?erini dertle etmi? peri?an.
Dedi Cebrail, niçin a?l?yorsun?
Hüzünle ci?erini da?l?yorsun?
Arkada?lar?n yiyip içip gezer,
Sen inliyorsun, can?n? ne üzer?
Dedi, k?rk bin y?l vard?r ki ya emin,
A?kt?r bana yemek ve içmek hemin,
Nagehan bir ses i?itti kula??m,
O zamandan bilemem sa?? solum.
Nedense yüksek sesle ba??rd?lar,
Ya Muhammed diyerek ça??rd?lar.
O andan beri bilemem, n’olmu?am,
O ad?n ismine â??k olmu?am.
Yüre?im içinde eridi ya??m,
Â??k oldu görmeden bu kula??m.
Cenneti ba??ma bu a?k, dar eder,
Gece gündüz i?lerimi zâr eder.
Gerçi cennet içinde duruyorum,
Hep cehennem azab? görüyorum.
Hazret-i Cebrail der ki, ey Burak,
A?lama hep, verdi murad?n? Hak.
Bir kimsede, a?k?n ni?an? olur,
Ak?bet ma?uk, er geç onu görür.
Gel beri ma?ukuna götüreyim,
Yarana merhem vurup bitireyim.
Ald? Cebrail Burak’? o zaman,
Resulullaha ula?t?rd? o an.
Hak selam etti sana ey Mustafa,
Ki mübarek hat?r?n bulsun safa.
Buyurdu gelsin misafirim olsun,
Ar??m? seyreylesin, beni görsün!
Bu gece zahir olur esrar-? Hak,
Gösterecektir sana didar-? Hak.
Zemzemle doldu bütün âlem o an,
Ar?a var?r dediler Fahr-i Cihan.
Hem sekiz cennet kap?s? açt?lar,
Âlemin üstüne rahmet saçt?lar.
Gel gidelim Hazrete, ya Mustafa!
?u anda bekliyor eshab-? safa!
Sana cennetten getirdim bir Burak,
Davet-i Rahmand?r edesin idrak.
Çekti o anda Burak’? Cebrail,
Önüne dü?tü ona oldu delil.
Göz aç?p kapamadan Kudüs’e vard?,
Etraf?n? bütün nebiler sard?.
Enbiya ervah? kar?? geldiler,
Mustafa’ya izzet ikram k?ld?lar.
Geçerek mihraba O hayr-ül-enam,
Enbiya ervah?na oldu imam.
Gece durmad? yola oldu revan,
Bütün göklerden geçip etti seyran.
Her birinde türlü hikmetler gördü,
Cebrail’le var?p Sidre’ye erdi.
Cebrail’in dura??d?r o makam,
Yerle gök ta ki tutal?dan nizam.
Gelip Cebrail makam?nda durdu
Rahmeten lil-âlemin ona sordu:
Bilemem, bu yollar? ben nideyim,
Burada garibim, nere gideyim?
Cebrail dedi, sen ki Habibsin,
Sanma bu yerlerde öyle garipsin,
Burada bitti benim seyrangâh?m,
?lerisinden dahi yok âgâh?m.
E?er geçsem zerre kadar ileri,
Yanar?m hemen ey Hakk?n serveri.
Dedi Cebrail’e o ?ah-? cihan:
O halde sen yerinde kal bir zaman.
Söyle?irken Cebrail ile kelam,
Geldi Refref önüne, verdi selam.
Ald? o ?ah-? cihan? o zaman,
Sidre’ye giderek getirdi heman.
Gördü gök ehli ibadette hepsi,
Her biri bir türlü taatte hepsi.
Hep gök ehli cümle kar?? geldiler,
Mustafa’ya izzet ikram k?ld?lar.
Merhaba ya Muhammed dediler,
Ey ?efaat kân-? Ahmed dediler.
Her biri kutlad? mirac?n?,
Dediler giydin saadet tac?n?.
Yürü art?k meydan senin bu gece,
Sultan ile sohbet senin bu gece.
Hepsi ile görü?üp geçti öte,
Var?p eri?ti O ulu hazrete.
Rabbimiz harfsiz, kelimesiz ve sessiz
Konu?tu Mustafa ile ?üphesiz.
Dedi ki mahbub-u matlubun benim,
Sevdi?in can ile mabudun benim.
Gece gündüz durmay?p istiyordun,
Bir kez görsem cemalini diyordun.
Gel Habibim sana â??k oldum ben,
Cümle halk? sana köle k?ld?m ben.
Ne murad?n var ise k?lam reva,
Eyleyem bir derde bin türlü deva.
Mustafa dedi ya Rabbel-âlemin.
Ey aff? ve hediyesi çok kerim,
O zay?f ümmetimin hali ne ola,
Hazretine nice onlar yol bula?
Ya ?lahi hazretinden hacetim,
?u dur ki, ola en makbul ümmetim.
Hak tealadan duyuldu bir nida,
Ya Habibim ben sana k?ld?m atâ.
Ümmetini sana verdim ey Habib,
Cennetimi onlara k?ld?m nasib.
Ey Habibim nedir, o ki diledin,
Bir avuç topra?a minnet eyledin.
Zat?ma ayna edindim zat?n?,
Beraber yazd?m ad?mla ad?n?.
Ya Habibim anl?yorum ben seni,
Görme?e hiç doyamazs?n sen beni.
Tez var?p davet et kullar?m?,
Ta gelip de göreler didar?m?.
Göz aç?p kapamadan Fahri cihan,
Ümmühan?n evine geldi heman.
Her ne gelmi?se Mirac’da ba??na,
Cümlesin haber verdi eshab?na.
Dediler ey k?ble-i ?slam-? din,
Kutlu olsun sana Mirac-? güzin.
Hepimiz kullar?z, sen ise ?ahs?n,
Gönlümüzde daim parlayan mahs?n.
Bize, ümmet olmak devleti yeter,
Müslüman olman?n izzeti yeter.
Süleyman Çelebi
Mevlid-i ?erif ?iir
Merhaba Sevgili Melek'ler... Bu sayfam?zda Mevlid-i ?erif ?iirleri payla??yoruz sizlerle, ister çocuklar?n?za ö?retin ezberletin, isterseniz kendiniz ezberleyin
Hay?rl? günler...
Allah ad?n zikredelim evvela,
Vacib oldu cümle i?te her kula.
Kim ki, Allah ad?n? önce ana,
Her i?i kolay eder Allah ona.
Allah ad? olsa her i?in önü,
Asla ebter olmaz o i?in sonu.
Bir kez Allah dese a?kla lisan?n,
Kalmay?p dökülür bütün günah?n.
Zikri tekrar eyle mütemadiyen!
Her murada eri?ir Allah diyen.
Haram? b?rak?p, helal yemeli,
?ükredip her zaman Allah demeli.
Kerimdir, rahimdir, O ilâh?m?z,
Bize rahmet k?la yüce ?ah?m?z!
Varl???na, birli?ine ?ek yoktur,
Ne yaz?k, üç tanr? diyen pek çoktur.
Varl???na edilse de çok hayret,
Cümle âlem yokken O vard? elbet.
O varken yok idi, insan, cin, melek,
Ar?, dünya, güne?, gezegen ve felek.
Bunlar?n hepsini, O var eyledi,
Birli?ine hepsi ikrar eyledi.
Kudretini göstererek O Celil,
Birli?ine k?ld? bunlar? delil.
Ol dedi bir kere var oldu cihan,
Olma derse, mahvolur hemen o an.
Resulullah’t?r bu varl??a sebep,
Onun r?zas?n?, a?kla et talep!
Resulullah?n nuru
Hak teâlâ yarat?nca Âdem’i,
Âdem’le süsledi bütün âlemi.
Mustafa nurunu aln?na koydu,
Habibimin nuru, bil bu nur dedi.
K?ld? o nur, onun aln?nda karar,
Kald? onun ile nice zamanlar.
Daha sonra Havva aln?na geçti,
Ondan o?lu ?it’e bu nur nakletti.
Erdi ?brahim’e, ?smail’e hem,
Söz uzay?p gider, hepsini dersem.
Do?unca O rahmeten lil-alemin,
Vard? nur onda karar etti hemin.
Do?umu
Âmine hatundur onun annesi,
O sedeften do?du O dürdanesi.
Rebiulevvel ay?n?n nicesi,
On ikinci pazartesi gecesi.
O gece ki do?du, O hayr-ul be?er,
Annesi onda neler gördü neler.
Dedi gördüm, O Habib’in annesi,
Bir acep nur ki, güne? pervanesi.
F?rlay?p evimden ç?kt? nagehan,
Göklere dek nur ile doldu cihan.
Gökler aç?ld?, yok oldu karanl?k,
Üç melek gördüm, elinde üç ???k.
Biri do?u biri bat?da onun,
Biri dam?nda, dikildi Kâbe’nin.
?ndiler göklerden melekler saf saf,
Kâbe gibi k?l?nd? evim tavaf.
Yar?l?p ç?kt? duvardan nagehan,
Geldi üç huri bana oldu ayan.
Bu hususta derler o üç dilberin,
Asiye’ydi biri o mehpeykerin.
Biri Meryem hatun idi a?ikâr,
Birisi hem hurilerden bir nigâr.
Çevre yan?ma gelip oturdular,
Mustafa’y? birbirine mu?tular.
Dediler o?lun gibi hiçbir o?ul,
Yarat?lal? cihan, gelmi? de?il.
Bu senin o?lun gibi kadri cemil,
Bir anaya vermemi?tir O Celil.
Ulu devlet buldun, ey Âmine sen,
Do?acakt?r senden O hulk-i hasen
Bu gelen ilm-i ledün sultan?d?r,
Bu gelen tevhid-i irfan kân?d?r.
Bir ad? Mahmud, bir ad? Ahmed’dir,
Varl??? cümle âleme rahmettir.
Âmine eder vakit oldu tamam,
Ki vücuda gele O hayr-ül enam.
Susad?m gayet hararetten kat?,
Sundular bir cam dolusu ?erbeti.
?erbeti kar??mda tuttu huriler,
Bunu Rabbimiz gönderdi dediler.
Kardan ak idi ve hem so?uk idi,
Lezzeti dahi ?ekerde yok idi.
?çtim onu oldu, cismim nura gark,
Edemedim kendimi ben nurdan fark.
Geldi bir ak ku? kanad?yla revan,
Arkam? s?vad? kuvvetle heman.
Do?du o saatte O sultan-? din,
Nura gark oldu, semavat ü zemin.
Kim olmak isterse ate?ten necat,
A?k ile, ?evk ile etsin salevat!
Essalatü vesselamü aleyke ya Resulallah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Habiballah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Seyyidel-evveline vel-âhirin.
Mahlûkat?n hepsi sevindi o an,
Dirilip âlem yeniden buldu can.
Kâinattaki her ?ey edip seda,
Ça?r??arak dediler ki, merhaba!
Merhaba, ey âl-i sultan merhaba!
Merhaba, ey kân-i irfan merhaba!
Merhaba, ey s?rr-? furkan merhaba!
Merhaba, ey derde derman merhaba!
Merhaba, ey rahmeten lil-âlemin!
Merhaba, sensin ?efial müznibin!
Bütün dertlilerin derman? sensin,
Cümle âlemlerin sultan? sensin.
Çünkü nurun ru?en etti âlemi,
Gül cemalin gül?en etti âlemi.
Âmine hatun artm?? idi hayreti,
Bir zaman akl? gidip geldi geri.
Gördü gitmi? huriler hiç kimse yok,
Görmedi o?lunu yalvar?rd? çok.
Bir an ?öyle dü?ünceye dalm??t?,
Huriler onu götürdü sanm??t?.
Dört tarafa bak?p edince nazar,
Gördü ki bir kö?ede hayrül-be?er.
O ulu, Kâbe’ye kar?? duruyor,
Yüzün yere koymu? secde ediyor.
Secdede diliyle tahmid ediyor,
Kald?rm?? parma??n tevhid ediyor.
Dudaklar k?p?rdard?, söylerdi kelâm
Anlayamazd?m, ne derdi o hümam
Kula??m a?z?na verdim, dinledim,
Söyledi?i sözü o an anlad?m.
Derdi ki, ya Rab yüzüm tuttum sana,
Ya ?lahi ümmetimi ver bana!
Ümmetim dedi sana, O Mustafa,
Ver salevat sen de ona, bul safa.
Essalatü vesselamü aleyke ya Resulallah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Habiballah!
Essalatü vesselamü aleyke ya Seyyidel-evveline vel-âhirin.
Miraca gitmesi
Dinle mirac?n? o ?ah?n ayan,
Â??ksan a?k ate?ine durma yan!
Pazartesi gecesi gerçek haber,
Leyle-i kadirdi o gece me?er.
O mübarek baht?, o kadri yüce,
Ümmühanin evine vard? gece.
Orda iken nagehan o yüzü ak,
Cebrail Cennete git dedi Hak.
Bir s?rmal? taç ve bir hulle kemer,
Hem dahi al bir burak-? muteber.
Habibime ilet de, ona binsin!
Ar??m? seyreylesin, beni görsün!
Cebrail cennete olunca revan,
Gördü ki, k?rk Burak otluyor o an.
?çlerinden bir Burak a?lar kat?,
Yiyip, içmez, kalmam?? hiç takati.
Gözlerinden ya?lar eylemi? revan,
Ci?erini dertle etmi? peri?an.
Dedi Cebrail, niçin a?l?yorsun?
Hüzünle ci?erini da?l?yorsun?
Arkada?lar?n yiyip içip gezer,
Sen inliyorsun, can?n? ne üzer?
Dedi, k?rk bin y?l vard?r ki ya emin,
A?kt?r bana yemek ve içmek hemin,
Nagehan bir ses i?itti kula??m,
O zamandan bilemem sa?? solum.
Nedense yüksek sesle ba??rd?lar,
Ya Muhammed diyerek ça??rd?lar.
O andan beri bilemem, n’olmu?am,
O ad?n ismine â??k olmu?am.
Yüre?im içinde eridi ya??m,
Â??k oldu görmeden bu kula??m.
Cenneti ba??ma bu a?k, dar eder,
Gece gündüz i?lerimi zâr eder.
Gerçi cennet içinde duruyorum,
Hep cehennem azab? görüyorum.
Hazret-i Cebrail der ki, ey Burak,
A?lama hep, verdi murad?n? Hak.
Bir kimsede, a?k?n ni?an? olur,
Ak?bet ma?uk, er geç onu görür.
Gel beri ma?ukuna götüreyim,
Yarana merhem vurup bitireyim.
Ald? Cebrail Burak’? o zaman,
Resulullaha ula?t?rd? o an.
Hak selam etti sana ey Mustafa,
Ki mübarek hat?r?n bulsun safa.
Buyurdu gelsin misafirim olsun,
Ar??m? seyreylesin, beni görsün!
Bu gece zahir olur esrar-? Hak,
Gösterecektir sana didar-? Hak.
Zemzemle doldu bütün âlem o an,
Ar?a var?r dediler Fahr-i Cihan.
Hem sekiz cennet kap?s? açt?lar,
Âlemin üstüne rahmet saçt?lar.
Gel gidelim Hazrete, ya Mustafa!
?u anda bekliyor eshab-? safa!
Sana cennetten getirdim bir Burak,
Davet-i Rahmand?r edesin idrak.
Çekti o anda Burak’? Cebrail,
Önüne dü?tü ona oldu delil.
Göz aç?p kapamadan Kudüs’e vard?,
Etraf?n? bütün nebiler sard?.
Enbiya ervah? kar?? geldiler,
Mustafa’ya izzet ikram k?ld?lar.
Geçerek mihraba O hayr-ül-enam,
Enbiya ervah?na oldu imam.
Gece durmad? yola oldu revan,
Bütün göklerden geçip etti seyran.
Her birinde türlü hikmetler gördü,
Cebrail’le var?p Sidre’ye erdi.
Cebrail’in dura??d?r o makam,
Yerle gök ta ki tutal?dan nizam.
Gelip Cebrail makam?nda durdu
Rahmeten lil-âlemin ona sordu:
Bilemem, bu yollar? ben nideyim,
Burada garibim, nere gideyim?
Cebrail dedi, sen ki Habibsin,
Sanma bu yerlerde öyle garipsin,
Burada bitti benim seyrangâh?m,
?lerisinden dahi yok âgâh?m.
E?er geçsem zerre kadar ileri,
Yanar?m hemen ey Hakk?n serveri.
Dedi Cebrail’e o ?ah-? cihan:
O halde sen yerinde kal bir zaman.
Söyle?irken Cebrail ile kelam,
Geldi Refref önüne, verdi selam.
Ald? o ?ah-? cihan? o zaman,
Sidre’ye giderek getirdi heman.
Gördü gök ehli ibadette hepsi,
Her biri bir türlü taatte hepsi.
Hep gök ehli cümle kar?? geldiler,
Mustafa’ya izzet ikram k?ld?lar.
Merhaba ya Muhammed dediler,
Ey ?efaat kân-? Ahmed dediler.
Her biri kutlad? mirac?n?,
Dediler giydin saadet tac?n?.
Yürü art?k meydan senin bu gece,
Sultan ile sohbet senin bu gece.
Hepsi ile görü?üp geçti öte,
Var?p eri?ti O ulu hazrete.
Rabbimiz harfsiz, kelimesiz ve sessiz
Konu?tu Mustafa ile ?üphesiz.
Dedi ki mahbub-u matlubun benim,
Sevdi?in can ile mabudun benim.
Gece gündüz durmay?p istiyordun,
Bir kez görsem cemalini diyordun.
Gel Habibim sana â??k oldum ben,
Cümle halk? sana köle k?ld?m ben.
Ne murad?n var ise k?lam reva,
Eyleyem bir derde bin türlü deva.
Mustafa dedi ya Rabbel-âlemin.
Ey aff? ve hediyesi çok kerim,
O zay?f ümmetimin hali ne ola,
Hazretine nice onlar yol bula?
Ya ?lahi hazretinden hacetim,
?u dur ki, ola en makbul ümmetim.
Hak tealadan duyuldu bir nida,
Ya Habibim ben sana k?ld?m atâ.
Ümmetini sana verdim ey Habib,
Cennetimi onlara k?ld?m nasib.
Ey Habibim nedir, o ki diledin,
Bir avuç topra?a minnet eyledin.
Zat?ma ayna edindim zat?n?,
Beraber yazd?m ad?mla ad?n?.
Ya Habibim anl?yorum ben seni,
Görme?e hiç doyamazs?n sen beni.
Tez var?p davet et kullar?m?,
Ta gelip de göreler didar?m?.
Göz aç?p kapamadan Fahri cihan,
Ümmühan?n evine geldi heman.
Her ne gelmi?se Mirac’da ba??na,
Cümlesin haber verdi eshab?na.
Dediler ey k?ble-i ?slam-? din,
Kutlu olsun sana Mirac-? güzin.
Hepimiz kullar?z, sen ise ?ahs?n,
Gönlümüzde daim parlayan mahs?n.
Bize, ümmet olmak devleti yeter,
Müslüman olman?n izzeti yeter.
Süleyman Çelebi
