canım benim yazdıklarını okudum.sonuna kadar haklısın.bende 2010 eylül ayında bırakmıştım korunmayı tam 12 ay oldu ama her ay hüsran.her türlü yöntemi denedim..olmadı..doktorlar yumurtalıklarımın zayıf olduğunu söylediler.yanlış tedaviler uygulandı menapozun eşiğinden döndüm..zaten düzenli olan adetimi düzene sokacağız diye saçma sapan ilaçlar verdiler.
anlatsam aslında o kadar uzunki..belki başıma gelenleri anlatırım ama içimde kopan fırtınaları,döktüğüm gözyaşlarımı asla!..her ya yaptığım onlarca idrar testinde o ikinci çizgiyi göreceğim diye gözlerimi bozacaktım.sanki hayal meyal orda bir çizgi varmış gibi gelirdi..ama hep kendimi kandırırdım..günlerce testi atmazdım belki o ikinci çizgiyi görürüm diye..
tatile bile çıktım sırf kafamı rahatlatmak için..o ay rahattım ama yine olmadı..artık yapacağım hiç birşey kalmadı..birde çalıştığım serviste yaklaşık kırk hemşireyiz ve en az yirmisi hamile..ve hepsi ilk denemede,hatta bazılarıda habersiz hamile kalınca psikolojimi düşün artık..kimse halimden anlamıyor..sabret acele etme stres yaptığın için,kafana çok taktığın için olmuyor gibi klişeleşmiş tesellilerden yoruldum..
birde kendini bilmez bazı arkadaşlarım bu halimden zevk alırmış gibi dalga geçiyorlar ya dünyadan kopuyorum sanki...sonrada bana niye kafana takıyorsun diyorlar..
arkadaşım öncelikle evladını Rabbim hayırlı etsin.inşallah hayırlısıyla sağ salim kucağınada alırsın..
kusura bakma başını ağrıttım belki,uzun gelirse okumayabilirsin..sadece çok dolmuşum artık içimi dökmek istedim..