M
Misafir
Forum Okuru
sen duymadın ki hiç beni.duysanda anlamadın hiç beni
hiç anlamadın beni beni hiç anlamadın sen ki hic anlamadin
Sen duymadın ki,kendime anlattığım seni.Sen görmedin ki bir ritim bularak kendimi sallayışımı ve çıkan belli belirsiz seste sessizliğe uzaklaşışımı!Sen yaşamadın ki, renkleri görmek için kapatmayı gözünü,
ulaşmak için en uzaklara; oturmayı ve sen düşünmedin ki,yaşamak ama"yaşamak"için arşın arşın ölmeyi!.Sen duymadın ki hiçi,kendime anlattığım seni,sen olurcasına.Sen belki de hiç söylemedin kendine,kendini;söylenecek şarkı bulamadığında!Sen duymadın ki kendime anlattığım seni.Sen.Sen belki de hiç bilmedin ve hiç bilmeyeceksin koskoca bir şehrin arka cephelerinde unutulmayı!Ve sen belki de hiç bilmedin koskoca insan yığınları arasında yalnız kalmayı,karanlığı dost kimsesizliğe alışmış,gecelerin bağrında sabahlamayı, kalemle,kağıtla,kelimelerle yaşamayı.Sen belki de hiç bilmeyeceksin yalnızlığı.Ve kendin tarafından avutulmayı!Sen duymadın ki;kendime anlattığım seni.Sen,anlamadın ki benimde anlamadıklarımı,Ellerim buz gibiyken, Vücudum buz gibiyken ve üşüyorken ama yastığım ıslanıyorken,Neden?Ama neden yalnızca gözlerimin böylesine çok terlediğini!..Neden ıslandığını karanlığın.Anlamadın ki.Sen duymadın ki ve üstelik hiç ağlamadın ki,duyduğunda,kendime anlattığım seni.Sen duymadın ki,ışığım,Her gece.Her gece ama her gece seni bana anlatışımı.Ve sen hiç anlamadın ki Neden?Ama neden yalnızca gözlerimin böylesine çok terlediğini......
Sen duymadın ki,kendime anlattığım seni.Sen görmedin ki bir ritim bularak kendimi sallayışımı ve çıkan belli belirsiz seste sessizliğe uzaklaşışımı!Sen yaşamadın ki, renkleri görmek için kapatmayı gözünü,
ulaşmak için en uzaklara; oturmayı ve sen düşünmedin ki,yaşamak ama"yaşamak"için arşın arşın ölmeyi!.Sen duymadın ki hiçi,kendime anlattığım seni,sen olurcasına.Sen belki de hiç söylemedin kendine,kendini;söylenecek şarkı bulamadığında!Sen duymadın ki kendime anlattığım seni.Sen.Sen belki de hiç bilmedin ve hiç bilmeyeceksin koskoca bir şehrin arka cephelerinde unutulmayı!Ve sen belki de hiç bilmedin koskoca insan yığınları arasında yalnız kalmayı,karanlığı dost kimsesizliğe alışmış,gecelerin bağrında sabahlamayı, kalemle,kağıtla,kelimelerle yaşamayı.Sen belki de hiç bilmeyeceksin yalnızlığı.Ve kendin tarafından avutulmayı!Sen duymadın ki;kendime anlattığım seni.Sen,anlamadın ki benimde anlamadıklarımı,Ellerim buz gibiyken, Vücudum buz gibiyken ve üşüyorken ama yastığım ıslanıyorken,Neden?Ama neden yalnızca gözlerimin böylesine çok terlediğini!..Neden ıslandığını karanlığın.Anlamadın ki.Sen duymadın ki ve üstelik hiç ağlamadın ki,duyduğunda,kendime anlattığım seni.Sen duymadın ki,ışığım,Her gece.Her gece ama her gece seni bana anlatışımı.Ve sen hiç anlamadın ki Neden?Ama neden yalnızca gözlerimin böylesine çok terlediğini......
