Şimdi Söyle Vazgeçen Kim...

[kaprisli]

Bugün sekizinci gün....Umrunda omadığımı anlayışımın sekinci kara günü...Ama niye bu kadar canım yanıyor anlamıyorum. Zaten bunu kabullenişim değilmiydi bu adı konmamış ilişkinin son noktası...Zaten değer verdiğim kim benim için değerliyken önemsemişti beni. Yada sen bana ne vermiştinki ben yokluğun canımı acıtacak kadar kapılmıştım sana.Her 'seni seviyorum' diyebildiğim çekip gidebilmişken, ezip geçebilmişken, yakıp yıkabilmişken 'seni seviyorum bile diyemediğim senmi dönüp bakacaktın ardına...Kızgın değilim sana kırgın hiç değil...Kızgınlığım sadece kendime ne ezip geçenler kaldı aklımda, ne pişman olup dönmek isteyenler umrumda...Sadece seni düşünüyorum ve kızıyorum kendime.Herşeye göz yummalı yanımda olmanın, sesini duymanın keyfini çıkarmaya mı çalışmalıydım diyorum.Sonra yine kızıyorum kendime bunu düşünebildiğim, böyle söyleyebildiğim için... Acizsin diyorum, zayıfsın, basitsin diyorum. Her seferinde kendinden bu kadar kolay vazgeçebildiğin için hep kaybeden, hep vazgeçilen sen oldun diyorum.Sonra susuyorum.Sonra yine başlıyorum kendimle hesaplaşmaya bu sefer sakinliyorum kötü birşey yapmadın sadece sevmek istedin, bu fırtınalarla dolu hayatta yaslancak bir omuz, tutunacak bir dal aradın, kimseyi kırmak, incitmek istemedin hep kırılan sen oldun diyorum acıyorum kendime... Yani anlayacağın birtanem kendimle savaşıyorum.Kendimle savaşım... Başkalarının kırdığı onurumu, başkalarını yaraladığı benliğmi birde ben kanatıyorum. Biliyorum birgün geçecek bu sancı. Ben yine ben olacağım hiç akıllanmayacak deli yüreğim, hep acıyacak,her gelen kanatacak acımadan ama o hiç akıllanmayacak.Senden vazgeçmek kolay olmayacak elbette ama vazgeçeceğim. Birgün karşılaşacağız ve konuşmaya çalışacağız belki... Belki hiç konuşmayacağız , bilmiyorum kestiremiyorum... Konuşursan sözlerinle suçlayacaksın beni. Konuşmazsan gözlerinle...Sen bitirdin bu adı konmamış saçmalığı.Saçma sapan şeylere üzülerek, manasız şeylerle sorun çıkararak sen gittin sen vazgeçtin diyeceksin...Vazgeçerenin sen olduğunu görmezden gelerek...Belki daha başka şeyler. Ama her kelimenle, her bakışınla beni suçlayacaksın. Sen ne yaşadın , hayat neler götürdü yüreğinden bilmiyorum..Ama bende seni suçluyorum işte.Senin yaptığını yapıyorum.Kolay olanı seçiyorum...Suçlu sensin. Hiç izin vermedin, hiç yaklaştırmadın kendine...Hep bir adım uzağımdaydın...Bazen çok daha fazlası...Ben yanına geldikçe sen geri gittin.Kaçtın...Sevmekten korktun...Bu acımasız hayatın yokmuydu bizede bir şansı... O vermiyorsa biz alamazmıydık zorla...Ben herşeye katlanırdım, herşeyi göze alırdım uğruna ama sen hiç güç vermedin bana. Hiç yanımda olmadın.Vazgeçen sendin... Yada ben tek başına bu adı konmamış saçmalıkta en başından.......




alıntı