*MeleK*
♥Ben Aşık Olduğum Adamın Aşık Olduğu Kadınım♥
yemek sorunu olan çocuklar
Hepimiz çevremizde 'çocuğum bir türlü yemek yemiyor','masadan aç kalkıyor', 'kahvaltısını yapmak istemiyor', 'çok yemek seçiyor', 'ağzında uzun süre bekletiyor', 'çok yavaş yiyiyor'...diyerek yakınan anneler duyarız.Çünkü onlar çocuklarının yemek yememe sorunları olduğunu düşünerek bu olayı ciddi bir hale kendileri getirirler.
Unutmamak gerekir ki beslenme çocuk için bir yaşam kaynağıdır.Çocuk daha doğduktan birkaç saat sonra acıktığı için ağlamaya başlar.Dolayısıyla bebeklikten itibaren insan vücudu açlık ,tokluk ve doygunluk hissini bilir ve gerekli tepkiyi verir.
Yemek yeme davranışı çocuğun kendi başına hareket etmede attığı önemli adımlardan biridir.Fakat anne babalar çoğu zaman kendilerince haklı sebeplerle bunu hep engellerler.Bunlarda 'üstüne döker,yemez,beceremez,etrafı kirletir...'gibi onlara göre neden diye gösterilen bahanelerdir aslında..
Çocuğa yemek yerken engel olmak sürekli müdahele etmek zamanla bu durumun ciddiyetini arttırır ve problemler başlar.Halbuki çocuğun tek başına yemek yiyebilmesi özerk olabilme yolunda attığı önemli adımlardan biridir.
Annelerin yemek yeme konusunda çocuklarına uyguladıkları hatalı yaklaşımları inceleyecek olursak; tabağına yeterli miktarda konulan yemeği bitiren çocuk yine de tabağını sıyırması için uyarılır,sevmediği yemeği yemesi için ısrar edilir ve zorla yedirilir, yersen şeker vereceğim yada şuraya götüreceğim denilerek rüşvet bile teklif edilir...Bunun gibi daha nice hatalı yaklaşımlar çocuğun yemeğe karşı olumsuz tutum geliştirmesine sebep olur ve yemek yememe yada 'iştahsızlık'dediğimiz durum ortaya çıkar.
Çocukların yemeği reddetmesindeki sebepler çoğu zaman annelerin aşırı ısrarcı olup zorlamasının dışında çocuktan da kaynaklanabilir.Yani çocuklar rahatsız oldukları bir durum yada ihtiyacı belitmek için de yemek yememe davranışı gösterebilirler.Bunlarda dikkat çekme, sevilme ihtiyacı, endişe yada korku gibi durumlar olabilir.Sebebin ne olduğunu anlamak için çocuğu iyi gözlemlemek ve uzmana danışmak en yerinde davranış olacaktır.
Okul öncesi eğitim kurumlarına giden çocuklarda okula başlamadan önce görülen yemek yememe davranışları okula uyum göstermeyle birlikte en aza düşer ve ortadan kalkar.Çünkü yemek yeme davranışı sosyal bir davranış olduğu için doğal olarak bu durum sosyal bir ortam da halolacaktır.Çocuk yaşıtlarıyla birlikye,mutlu ve huzurlu bir ortamda yemek yemenin keyfine varır ve sorunu kendiliğinden ortadan kaldırır.
Bu konuda önemle üzerinde durulması gerekilen asıl nokta çocuğa 'istemediği halde bir şeyin zorla yaptırılmasıdır' .Sonucunda da çocuğun buna karşı geliştirdiği olumsuz tutum oluşur.Bu sebeple anne babaların yaklaşımlarında daha özenli ve bilinçli olmaları, gerektiği takdirde uzmandan yardım almaktan çekinmemeleri ve okul öncesi eğitim kurumlarından faydalanmaları gerekmektedir.
'En iyi anne baba çocuğuna en az zarar verendir'
PEDAGOG
ÖZLEM ÇAKIR kaynak.hanemiz.com
Unutmamak gerekir ki beslenme çocuk için bir yaşam kaynağıdır.Çocuk daha doğduktan birkaç saat sonra acıktığı için ağlamaya başlar.Dolayısıyla bebeklikten itibaren insan vücudu açlık ,tokluk ve doygunluk hissini bilir ve gerekli tepkiyi verir.
Yemek yeme davranışı çocuğun kendi başına hareket etmede attığı önemli adımlardan biridir.Fakat anne babalar çoğu zaman kendilerince haklı sebeplerle bunu hep engellerler.Bunlarda 'üstüne döker,yemez,beceremez,etrafı kirletir...'gibi onlara göre neden diye gösterilen bahanelerdir aslında..
Çocuğa yemek yerken engel olmak sürekli müdahele etmek zamanla bu durumun ciddiyetini arttırır ve problemler başlar.Halbuki çocuğun tek başına yemek yiyebilmesi özerk olabilme yolunda attığı önemli adımlardan biridir.
Annelerin yemek yeme konusunda çocuklarına uyguladıkları hatalı yaklaşımları inceleyecek olursak; tabağına yeterli miktarda konulan yemeği bitiren çocuk yine de tabağını sıyırması için uyarılır,sevmediği yemeği yemesi için ısrar edilir ve zorla yedirilir, yersen şeker vereceğim yada şuraya götüreceğim denilerek rüşvet bile teklif edilir...Bunun gibi daha nice hatalı yaklaşımlar çocuğun yemeğe karşı olumsuz tutum geliştirmesine sebep olur ve yemek yememe yada 'iştahsızlık'dediğimiz durum ortaya çıkar.
Çocukların yemeği reddetmesindeki sebepler çoğu zaman annelerin aşırı ısrarcı olup zorlamasının dışında çocuktan da kaynaklanabilir.Yani çocuklar rahatsız oldukları bir durum yada ihtiyacı belitmek için de yemek yememe davranışı gösterebilirler.Bunlarda dikkat çekme, sevilme ihtiyacı, endişe yada korku gibi durumlar olabilir.Sebebin ne olduğunu anlamak için çocuğu iyi gözlemlemek ve uzmana danışmak en yerinde davranış olacaktır.
Okul öncesi eğitim kurumlarına giden çocuklarda okula başlamadan önce görülen yemek yememe davranışları okula uyum göstermeyle birlikte en aza düşer ve ortadan kalkar.Çünkü yemek yeme davranışı sosyal bir davranış olduğu için doğal olarak bu durum sosyal bir ortam da halolacaktır.Çocuk yaşıtlarıyla birlikye,mutlu ve huzurlu bir ortamda yemek yemenin keyfine varır ve sorunu kendiliğinden ortadan kaldırır.
Bu konuda önemle üzerinde durulması gerekilen asıl nokta çocuğa 'istemediği halde bir şeyin zorla yaptırılmasıdır' .Sonucunda da çocuğun buna karşı geliştirdiği olumsuz tutum oluşur.Bu sebeple anne babaların yaklaşımlarında daha özenli ve bilinçli olmaları, gerektiği takdirde uzmandan yardım almaktan çekinmemeleri ve okul öncesi eğitim kurumlarından faydalanmaları gerekmektedir.
'En iyi anne baba çocuğuna en az zarar verendir'
PEDAGOG
ÖZLEM ÇAKIR kaynak.hanemiz.com
