Yuregım kıblemdı ya nebı

OMRU HAYATIM

Yeni Üye
Üye
Yuregım kıblemdı ya nebı
Yüreğin kıblemdi!
Meltemler getirirdi gül kokunu
Gözlerin Firdevs'in gül bahçeleriydi
Ümmeti! ümmeti! diye akan gözyaşların
Ecrin en güzide akçeleriydi
Meleklerin şeydâ şeydâ dillerinden dökülen
Sana olan hasret incileriydi...

Yüreğin evimdi!
Sevgi sarmaşıkları sarmıştı
Sana meftun, sana aşık yıldızlar düşüyordu
Aşkın en safi, en duru hali okunuyordu
Lebbeyk! Lebbeyk! diye kalp dilin oynuyordu
Rabbimin her an tecellisi, rahmet olmuş yağıyordu
Hiç bir yere sığmayan Mevlam
Kâinâti yaratan yüce (c.c.)
Yüreğine sığıyordu

Yüreğin hâbibim'di!
Sevgi bal peteği olmuş, yüreğine dokunmuştu
Rabbimin nazar eylediği her an gül yüreğinde
Işıklar benek benek, muştu muştu
Sen bizler için uykulardan feragat edip
Her gece ellerin semâya yükselirken
Üfürdüğün her zerre sevgiler uçuşurdu
Gördüğümde; rüyanın en yalın asaletini
Düşündüğümde, yüreğim erir, ruhum titrer
Gözyaşlarımı muştuların siler
Her gecenin bitiminde
Usulca uyuttum içimdeki hasretini

Yüreğin kabemdi!
An zamanı, yutup küçülürken
Özlemlerim bir nehir gibi sana doğru akarken
Biliyorum sana giden yollar hep sabır ister
Dokunduğun her dal, her yürek çiçeklenir
Benliğime hasretin eklenir
Sevgini ipek kanatlı bir melek gözlerime bıraktı
Ne dilinde bir sitem vardı, ne gözlerinde acı
O nûr yüzün, gül kadar güzel, su gibi berrâktı
İşte o an şükrü edâ için
Başım yere eğilmişti
Seccadem topraktı

Yüreğin sevgiliydi!
Güneş gibi her yeri sarıveren
Nerde masum bir çift göz görsem
Ellerimle hemen saçlarını okşuyorum
Biliyorum çocukları çok sevdiğini
Sonra avuçlarımı doyasıya kokluyorum
Gül kokun ellerime sinmiştir diye
Sonra
Uzun uzun eğilip gözlerine bakıyorum
O masum enginlikte
Seni görebilir miyim diye
Her ışıltıda seni arıyorum
Seni arıyorum
Yüreğimdeki sevgili
 
Geri
Üst