zekice bir ikna :D
Psikolojinin gücü iknada ne harikalar meydana getirebiliyor!
Sevgili anneciğim ve babacığım!Üniversiteye gitmek için evden ayrıldığımdan bu yana size yazmayı ihmal ettim.Yaptığım düşüncesizlikten dolayı üzgünüm.Size bugüne kadar olanları anlatacağım, fakat okumaya devam etmeden önce lütfen oturun.Oturmadan devam etmek yok, tamam mı?
Artık hayli iyi sayılırım.Buraya geldikten kısa süre sonra yurtta çıkan yangında pencereden atladığım için kafatasımda oluşan kırıklar ve geçirdiğim sarsıntı hemen hemen geçti.Hastahanede iki hafta yattım,şimdi hayli iyi görünüyorum ve o korkunç başağrıları da artık sadece günde bir defa geliyor.Ne talihliymişim ki, yurttaki yangını ve pencereden atlayışımı yakındaki benzin istasyonunun pompacısı görmüş ve hemen itfaiyeye haber verip cankurtaran çağırmış.Beni hastanede de ziyaret etti ve yurt tamamen yandığı, kalacak başka yerim de olmadığı için bana işyerinin bodrum katında bir daire gösterdi, azcık karanlık ama sevimli bir yer.O çok iyi biri�Biliyorum, kızacaksınız ama birbirimize sırılsıklam aşık olduk ve evlendik.Yine çok kızacaksınız ama şimdi 5.5 aylık hamileyim.Herhalde bir oğlumuz dünyaya gelecek.Evet sevgili anneciğim ve babacığım;gelişmeler böyle�Torun sahibi olmaya nasıl can attığınızı biliyorum ve bebeği sevgi ile karşılayacağınızı, bana çocukken gösterdiğiniz sevgi ve ilgiyi ondan da esirgemeyeceğinizi hissedebiliyorum.Bu arada bazı gelişmeler de oldu tabi�Eşimle geçinemedik, uzun süren tartışmalar sonunda boşanmaya karar verdik.Bu sonucu elbette istemezdim, inanın en az sizin kadar ben de üzgünüm ama elden ne gelir?Babasız çocuk yetiştirmenin zorluğu mâlûm.Hatta bu üzüntü dolayısıyla yaşadığım çaresizlik ve dalgınlık yüzünden intiharı bile denedim, peşpeşe 2 kutu hap içtim ve bayıldım.Saatler sonra uyandığımda attığım çığlıkları işiten komşumuz camı kırarak pencereden girip beni kurtardı.Tam da karnımın üzerine düşmüşüm.Bebekte hareketsizlik fark edince korktum, neyse ki doktor sevindirici haberi verdi:Bebek yaşıyormuş.Bir süre yalnız kalmamam gerektiği için komşumuzun kızı Mary bana arkadaşlık etmeye başladı.İkinci gece evi polis bastı, meğer Mary cinayetten aranıyormuş;erkek arkadaşını öldürüp çöp poşetine koyarak nehre atmış.Polisler cinayetle irtibatlı olduğumu düşünerek beni de götürdüler.'ben suçsuzum!lütfen bırakın beni!'diye bağırınca dikkati bozulan polis karşı yönden gelen jipe çarptı.2 görevli ve Mary olay yerinde öldü, benimse sol bacağım koptu.Kopan bacakla hastaneye yetiştirdiler.Erken davranıldığından bacağımı yerine diktiler.Bebeği merak ediyorsanız söyleyeyim:Çok şükür bebeğim yaşıyor.
Fakat önemli bir problemle daha karşılaştık.12 bin $ hastahane masrafı�. Gittiğimiz yer özel klinikmiş.Bunu ödeyebilmek için zar zor bulduğum iş ülke genelindeki en büyük mafyaya ait çıktı.Ne yapacağımı kimden yardım isteyeceğimi şaşırdım.Sonunda mafyanın ileri gelenlerinden birisinin karşısına çıkardılar beni�Adam ayakkabısının ucuyla başıma dokunarak 'beyninden geçenleri yapmaya kalkışırsan beynini dağılmış bulursun.'dedi,korkudan ölecek gibi oldum.Hiç sesimi çıkarmadan ne yapacaklarını bekledim.Beni uyuşturucu paketlenen bir yere götürdüler.Günde 10 bin paket iş çıkarmamı aksi halde uyuşturucu komasına sokularak öldürüleceğimi söylediler.O kadar yıkılmıştım ki�Ailemin, annemin, babamın yanımda olmasına o kadar muhtaçtım ki�Üniversite eğitimi için evden ayrılalı beri size yazmamış olmanın derin ızdırabını yaşıyorum.Dışarılar bilindiği gibi değilmiş�Uzaklar tuzaklarla doluymuş�Sonra bir boşluk yakalayıp uyuşturucu deposundan kaçtım.Ayak bileğime bağladıkları kelepçeyle beni takip ediyorlardı ama ayağımı yaralama incitme pahasına kelepçeyi çözüp atmayı başardım.Daha sonra hastahaneye koştum, ayağıma 8 dikiş attılar.Şu anda başka yurtta misafir kontenjanıyla kalıyorum.Doğuma 20 gün var ve Allah'tan başka hiçbir yardımcım, destekçim yok.Bilseniz size o kadar muhtacım ki !Sizi o kadar özledim ki!Fakat bana çok ama çok kızdın olduğunuzu biliyorum, bu yüzden çaresiz durumdayım.
Şimdi sizlere bunları bir bir sıraladıktan sonra yurtta yangın çıkmadığını ,intihar etmediğimi ,hastahaneye yatmadığımı, evlenmediğimi, hamile olmadığımı,mafyaya bulaşmadığımı,uyuşturucu batağına düşmediğimi, bütün bunları kesinlikle yaşamadığımı söyleyebilirim.Bununla birlikte Amerika Tarihi'den D,kimyadan F aldım ve bu notları gerekli perspektif içinde değerlendirmenizi ve beni affetmenizi dilerim.Sizi seven kızınız Sharon.
Yazarın notu:Kimyadan kalmış olabilir ama psikolojiden A aldığı kesin.
Sevgili anneciğim ve babacığım!Üniversiteye gitmek için evden ayrıldığımdan bu yana size yazmayı ihmal ettim.Yaptığım düşüncesizlikten dolayı üzgünüm.Size bugüne kadar olanları anlatacağım, fakat okumaya devam etmeden önce lütfen oturun.Oturmadan devam etmek yok, tamam mı?
Artık hayli iyi sayılırım.Buraya geldikten kısa süre sonra yurtta çıkan yangında pencereden atladığım için kafatasımda oluşan kırıklar ve geçirdiğim sarsıntı hemen hemen geçti.Hastahanede iki hafta yattım,şimdi hayli iyi görünüyorum ve o korkunç başağrıları da artık sadece günde bir defa geliyor.Ne talihliymişim ki, yurttaki yangını ve pencereden atlayışımı yakındaki benzin istasyonunun pompacısı görmüş ve hemen itfaiyeye haber verip cankurtaran çağırmış.Beni hastanede de ziyaret etti ve yurt tamamen yandığı, kalacak başka yerim de olmadığı için bana işyerinin bodrum katında bir daire gösterdi, azcık karanlık ama sevimli bir yer.O çok iyi biri�Biliyorum, kızacaksınız ama birbirimize sırılsıklam aşık olduk ve evlendik.Yine çok kızacaksınız ama şimdi 5.5 aylık hamileyim.Herhalde bir oğlumuz dünyaya gelecek.Evet sevgili anneciğim ve babacığım;gelişmeler böyle�Torun sahibi olmaya nasıl can attığınızı biliyorum ve bebeği sevgi ile karşılayacağınızı, bana çocukken gösterdiğiniz sevgi ve ilgiyi ondan da esirgemeyeceğinizi hissedebiliyorum.Bu arada bazı gelişmeler de oldu tabi�Eşimle geçinemedik, uzun süren tartışmalar sonunda boşanmaya karar verdik.Bu sonucu elbette istemezdim, inanın en az sizin kadar ben de üzgünüm ama elden ne gelir?Babasız çocuk yetiştirmenin zorluğu mâlûm.Hatta bu üzüntü dolayısıyla yaşadığım çaresizlik ve dalgınlık yüzünden intiharı bile denedim, peşpeşe 2 kutu hap içtim ve bayıldım.Saatler sonra uyandığımda attığım çığlıkları işiten komşumuz camı kırarak pencereden girip beni kurtardı.Tam da karnımın üzerine düşmüşüm.Bebekte hareketsizlik fark edince korktum, neyse ki doktor sevindirici haberi verdi:Bebek yaşıyormuş.Bir süre yalnız kalmamam gerektiği için komşumuzun kızı Mary bana arkadaşlık etmeye başladı.İkinci gece evi polis bastı, meğer Mary cinayetten aranıyormuş;erkek arkadaşını öldürüp çöp poşetine koyarak nehre atmış.Polisler cinayetle irtibatlı olduğumu düşünerek beni de götürdüler.'ben suçsuzum!lütfen bırakın beni!'diye bağırınca dikkati bozulan polis karşı yönden gelen jipe çarptı.2 görevli ve Mary olay yerinde öldü, benimse sol bacağım koptu.Kopan bacakla hastaneye yetiştirdiler.Erken davranıldığından bacağımı yerine diktiler.Bebeği merak ediyorsanız söyleyeyim:Çok şükür bebeğim yaşıyor.
Fakat önemli bir problemle daha karşılaştık.12 bin $ hastahane masrafı�. Gittiğimiz yer özel klinikmiş.Bunu ödeyebilmek için zar zor bulduğum iş ülke genelindeki en büyük mafyaya ait çıktı.Ne yapacağımı kimden yardım isteyeceğimi şaşırdım.Sonunda mafyanın ileri gelenlerinden birisinin karşısına çıkardılar beni�Adam ayakkabısının ucuyla başıma dokunarak 'beyninden geçenleri yapmaya kalkışırsan beynini dağılmış bulursun.'dedi,korkudan ölecek gibi oldum.Hiç sesimi çıkarmadan ne yapacaklarını bekledim.Beni uyuşturucu paketlenen bir yere götürdüler.Günde 10 bin paket iş çıkarmamı aksi halde uyuşturucu komasına sokularak öldürüleceğimi söylediler.O kadar yıkılmıştım ki�Ailemin, annemin, babamın yanımda olmasına o kadar muhtaçtım ki�Üniversite eğitimi için evden ayrılalı beri size yazmamış olmanın derin ızdırabını yaşıyorum.Dışarılar bilindiği gibi değilmiş�Uzaklar tuzaklarla doluymuş�Sonra bir boşluk yakalayıp uyuşturucu deposundan kaçtım.Ayak bileğime bağladıkları kelepçeyle beni takip ediyorlardı ama ayağımı yaralama incitme pahasına kelepçeyi çözüp atmayı başardım.Daha sonra hastahaneye koştum, ayağıma 8 dikiş attılar.Şu anda başka yurtta misafir kontenjanıyla kalıyorum.Doğuma 20 gün var ve Allah'tan başka hiçbir yardımcım, destekçim yok.Bilseniz size o kadar muhtacım ki !Sizi o kadar özledim ki!Fakat bana çok ama çok kızdın olduğunuzu biliyorum, bu yüzden çaresiz durumdayım.
Şimdi sizlere bunları bir bir sıraladıktan sonra yurtta yangın çıkmadığını ,intihar etmediğimi ,hastahaneye yatmadığımı, evlenmediğimi, hamile olmadığımı,mafyaya bulaşmadığımı,uyuşturucu batağına düşmediğimi, bütün bunları kesinlikle yaşamadığımı söyleyebilirim.Bununla birlikte Amerika Tarihi'den D,kimyadan F aldım ve bu notları gerekli perspektif içinde değerlendirmenizi ve beni affetmenizi dilerim.Sizi seven kızınız Sharon.
Yazarın notu:Kimyadan kalmış olabilir ama psikolojiden A aldığı kesin.
