Bir avuç hayal...
Yumuk bakışlı bir çocuğum. Başımı omzuna dayadığım annemin kollarında minicik avuçlarıma kocaman hayaller doldurmuşum:
"Biliyor musunuz? Kocaman bir sevdam olacak benim. Sevgilim olacak dizlerine uzandığım. Sevgimin büyüklüğünü sorgulayan gözlerle bakarken gözlerime, iki yana açılmış kollarımla ‘İşte bu kadar!’ demiyeceğim elbet. Şiirler yazacağım sevgiye dair, sevgilimin deniz gözlerine. Daha dün sığ göllerde öğrendiğim yüzme, biliyorum engel olamayacak boğulmama o engin denizde. Adımları, bende gizli bir sevda haritasının sınırları olacak. Ve o sınırları geçmek için bastığım her adımda aranacak yüreğim. Oysa aylar önce olduğu gibi o gün de hiçbir kaçak his bulunamayacak o sevda bavulunda. Ve aylar sonra, canının sıkılmaması için herşeyi yapmaya hazır olduğum sevgili, sanının sıkılması için herşeyi yapmaya hazır insanları sevdiğinda öğreneceğim sevginin anlamını. Değersizliğin değerine tanık olduğumda hiçbir değeri kalmayacak aşkımın. İşte o gün, ilk onun yüzünde göreceğim güzelliğin çirkinliğini…
"Ve biliyor musunuz? Büsbüyük arkadaşlarım, dost bildiklerim olacak benim. Bir top sevinç yumağını birlikte doladığım, bir yalan teselli için mumla aradığım dostlarım. Geceleri çukuruna düşmekten korkarken belediyenin, apaydın bir günde kırılacak dost kuyularında yüreğim. Kim bilir! Belki dünyalara değecek dostlarım da olacak. Çekinmeden sırtımı dayayabileceğim birkaç heybetli çınar ağacım. Olur da günün birinde dünyanın hırs ateşinde yakılmak için kesilirlerse, dünyalara sahip olan ben yine sahipsiz kalacağım…"
Başımı omzuna dayadığım annemin kollarında minicik avuçlarıma kocaman hayaller doldurmuşum. Usulca kaldırıp başımı nemli gözlerle anneme sesleniyorum: ‘Annem; hayal kırıklıklarımın usta yapıştırıcısı. N’olur söyle! Kırık da olsalar almasınlar oyuncaklarımı. Büyümek istemiyorum…
alıntı
"Biliyor musunuz? Kocaman bir sevdam olacak benim. Sevgilim olacak dizlerine uzandığım. Sevgimin büyüklüğünü sorgulayan gözlerle bakarken gözlerime, iki yana açılmış kollarımla ‘İşte bu kadar!’ demiyeceğim elbet. Şiirler yazacağım sevgiye dair, sevgilimin deniz gözlerine. Daha dün sığ göllerde öğrendiğim yüzme, biliyorum engel olamayacak boğulmama o engin denizde. Adımları, bende gizli bir sevda haritasının sınırları olacak. Ve o sınırları geçmek için bastığım her adımda aranacak yüreğim. Oysa aylar önce olduğu gibi o gün de hiçbir kaçak his bulunamayacak o sevda bavulunda. Ve aylar sonra, canının sıkılmaması için herşeyi yapmaya hazır olduğum sevgili, sanının sıkılması için herşeyi yapmaya hazır insanları sevdiğinda öğreneceğim sevginin anlamını. Değersizliğin değerine tanık olduğumda hiçbir değeri kalmayacak aşkımın. İşte o gün, ilk onun yüzünde göreceğim güzelliğin çirkinliğini…
"Ve biliyor musunuz? Büsbüyük arkadaşlarım, dost bildiklerim olacak benim. Bir top sevinç yumağını birlikte doladığım, bir yalan teselli için mumla aradığım dostlarım. Geceleri çukuruna düşmekten korkarken belediyenin, apaydın bir günde kırılacak dost kuyularında yüreğim. Kim bilir! Belki dünyalara değecek dostlarım da olacak. Çekinmeden sırtımı dayayabileceğim birkaç heybetli çınar ağacım. Olur da günün birinde dünyanın hırs ateşinde yakılmak için kesilirlerse, dünyalara sahip olan ben yine sahipsiz kalacağım…"
Başımı omzuna dayadığım annemin kollarında minicik avuçlarıma kocaman hayaller doldurmuşum. Usulca kaldırıp başımı nemli gözlerle anneme sesleniyorum: ‘Annem; hayal kırıklıklarımın usta yapıştırıcısı. N’olur söyle! Kırık da olsalar almasınlar oyuncaklarımı. Büyümek istemiyorum…
alıntı
