Biz Bizleri Bıraktığımızda ; Sen Bizleri Bırakma Yarab ...
İnsan olarak dünyaya geldik . Kainatın en şerefli varlığı olarak hayata açtık gözlerimizi . Küçüktük , güçsüz , savunmasız ve himayesiz ... Ama birilerini hizmetkar kıldın bizlere . Yüzümüze tebessümle bakan , sevgiyle bizleri bağırlarına basan bir ana ve bir baba bahşettin . Sıcacık bir yuvamız vardı . Dışarda ki yağan yağmur ve karlar hiç ilgilendirmemişti bizi ve yine hiç üşütememişdi rahmetinle beslenen sinelerimizi . Sürdüğümüz zevk ve sefalar hep emeksizdi . Bizler şanına yakışan mertliğin ve yine zatına yakışan rahmetin nimetleriyle besledik hep nefislerimizi . Zamana sen hükmediyordun . Gündüze ve geceye sen hükmediyordun . Büyüdüğümüzün farkında bile değildik . Biz geceleri sıcak yatağımızda yatarken ; uzuvlarımıza hükmeden ilahi kudretin çepeçevre kuşatıyordu bizi . Kainatı emrimize amade yapmıştın . Öyle ki senin kudretin karşısında dağ taş bile ; daha saçındaki tek bir tele hükmedemeyen aciz bir beşere boyun eğmişti . Nimetlerin , güzelliklerin , lütuf ve keremlerin öylesine sonsuz , öylesine baş döndürücüydü ki , istifade ederken bile ondaki hazzı yaşarken , hayret ve şaşkınlığımızı hiç gizleyememiştik . Takvimden koparılan her yaprak ve saçımıza düşen her aklar şüphesiz dönüşün yalnız sana olduğunu haykırıyordu . Fakat biz buna rağmen , bu ilahi gerçeği bir türlü görmek istemiyorduk . Nankördük çünkü . Dünyayı , yaratılışından beri kimseye tapulamayan ilahi kanundan , ısrarla bizleree tapulaması için ömrümüzü heba ediyorduk . Aslında görüyorduk da . Her ne kadar da kör olması için gözlerimizi görmemeye davet etsek de , her gün birilerinin ; genç yaşlı demeden , kadın erkek demeden bu dünyaya bir daha gelmemek üzere ayrılık gemisine binerek , zamandan demir alma vaktinin geldiğini haber veren buğulu gözlerine şahit oluyorduk . Biliyorduk meçhule giden geminin dönüşü hiç olmayacak . Çok çabuk unutuyorduk ama , belki de hatırlamak ürkütüyordu bizi . Nasıl ürkmeyelim ki daha biz , hiçbir hazırlığımızı yapmadık ... Valizimize koyacağımız eşyaları hazırlamak bir yana dursun ; biz daha valizimizin bile olmadığının farkına dahi varamadık ... Beklemiyorduk ki hiç . Nasılsa gençtik . Daha önümüzde uzun yıllar vardı . Güneş , çok kez daha bizim için doğacak ; ve yine Güneş , çok kez daha bizim için batacaktı ... Daha önümüzde kırmamız gereken nice kalpler vardı . Hakir görüp , aşağılamak istediğimiz nice insanlar ... Ve yarınlarımızı süsleyen nice hayaller vardı . Daha işe girecektik , evlenecektik . Bizi dünyaya getiren koruyucu meleklerimize en güzel hediye olarak ; bizlerden bir parça olacak yavrularımızı rengarenk paketlerle süsleyecektik . Hep yarınlara dair planlar yaptık , bugünü kurtarmadan yarının derdine düştük . O kadar düşünceli ve yine o kadar ileri görüşlüydük ki 24 saat sonrasının sancısını daha şimdiden çekerken ; bitmek bilmeyen , tükenmez yarınların telaşını hiç yaşamadık yaşayamadık ... Asıl gelecek olan mutlak yarınları hiçbir zaman hesaba katmadık ... Kainatın özünde seni haykıran kurtuluş sesine kulaklarımızı tıkarken ; nefsimizin daha şimdiden yakmaya başladığı cehennem kokan şeytani sesine hep kucak açtık ... Biz seni unuttuk , unutmamamız gerekeni unuttuk . Amaçlarımız , gayelerimiz Nuh ' un gemisine binmek olmalıyken ; araçların beyhudeliği ile avunmak , onlarla vakit öldürmek en büyük gayemiz oldu . Doğmamız senin elindeydi , yaşamamız senin elindeydi ve yine ölmemiz senin elindeydi . Bizler tüm bu hakikatlere iman ederken , acziyetimiz böylesine başımızı aşarken ; sana dost olabilmek için değil , dost olanların safında bulunmak için değil ; düşman olan ve düşman olabilmek için çırpınan batan geminin yolcuları arasında saf tuttuk ... Çünkü bizler nankördük , sana layık kul olamadık ... Mert olan Allah ' a , namertlik yaptık ... Sen bizleri affet Allah ' ım . Kalbimizi , fikrimizi ve zikrimizi nurun ile aydınlat . Seni bilen , sana inanan , seni tanıyıp da sana iman ettiğini söylerken ; sözleri ile özü bir olan yaşadığı gibi değil de ; inandığı gibi yaşayan kullarından eyle . Sen bizleri affeyle Rabbim ...
Biz bizi bıraktığımız zaman , ne olursun SEN BİZLERİ BIRAKMA YARAB ...
Biz bizi bıraktığımız zaman , ne olursun SEN BİZLERİ BIRAKMA YARAB ...
