Ey nefsim ilahisi

[kaprisli]

nefsim ilahisi
Ey nefsim kış gelmeden odun kömür alırsın
Kışın soğuklarına böyle hazırlanırsın.
Halbuki Cehennemde Zemherir soğuğu var
Hiç kalır buna göre dünyadaki soğuklar.
Tedbir alıyorsun da kış için çok önceden
Âhireti ne için düşünmezsin ölmeden?
Yoksa sen âhirete iman etmiyor musun?
Allah’tan kork ey nefsim Sana yazıklar olsun.
Sonra tövbe ederim diye düşünüyorsan
Ölüm âni gelir de olursun sonra pişman.
İstiğfar edeceksen bu günden etmelisin
Yarına bırakma ki belki ölebilirsin.
Bu ömrün kıymetini ne için bilmiyorsun
Biraz düşün ey nefsim Sana yazıklar olsun
İçindeki ateşle kendini yakıyorsun
Öyle ise ey nefsim Sana yazıklar olsun.
Dünya nimetlerinden bir gün ayrılacaksın
Ve firak ateşiyle tutuşup yanacaksın.
İstediğin şeyi sev bir gün elbet yok olur
Ayrılık ateşi de sevgin kadar çok olur.
Sen bu hakikatleri hiç mi düşünmüyorsun?
Kendine gel ey nefsim Sana yazıklar olsun
Niçin sarılıyorsun dünya mal ü mülküne?
Bu dünyanın tamamı senin olsa hükmü ne?
Halbuki bu dünyadan nasibin azdır senin
Onlar da azalmakta bozulmakta gün be gün.
Bunlar için Cenneti fedâ mı ediyorsun?
Biraz utan ey nefsim Sana yazıklar olsun.
Müslümanım diyorsun bilmiyorsun dinini
Öğrenmedin namazın farzını sünnetini.
Ahlâkın iyi değil ve kötü huyların var
Günahların Dağ gibi etmiyorsun istiğfar.
Bak önünde ölüm var ahiret var hesap var
İnsanları bekliyor Cehennemde azablar.
Artık bırak gafleti yoksa pişman olursun
Allah’tan kork ey nefsim Sana yazıklar olsun.