Hadi rekor kıralım
- Konbuyu başlatan PeLiNiM
- Başlangıç tarihi
ömrümden ömrümü aldın
yetmedi mi geriye ne kaldı tek bir canım var
al oda senin olsun.
Gereksiz di yaşamım
Sevmiştim koymadım engel
gözlerde sen varken
eller bana uzak olsun
benliğim seni özler
yetmedi mi geriye ne kaldı tek bir canım var
al oda senin olsun.
Gereksiz di yaşamım
Sevmiştim koymadım engel
gözlerde sen varken
eller bana uzak olsun
benliğim seni özler
Ne kadar güzel bir resim
Paylaşım için teşekkürler
Üç kez seni seviyorum diye uyandım
Tuttum sonra çiçeklerin suyunu değiştirdim
Bir bulut almış başını gidiyordu görüyordum
Sabahın bir yerinden düşmüş gibiydi yüzün
Sokağı balkonları yarım kalmış bir şiiri teptim
Sıkıldım yemekler yaptım kendime otlar kuruttum
Taflanım! diyordu bir ses duyuyordum
Cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün
Kalktım sonra bir aşağı bir yukarı dolaştım
Şiirler okudum şiirlerdeki yaşa geldim
Karanfil sakız kokan soluğunu üstümde duydum
Eskitiyorum eskitiyorum kalıyor ne kadar güzel olduğun
ÜÇ KEZ SENİ SEVİYORUM DİYE UYANDIM Ilhan Berk.
Tuttum sonra çiçeklerin suyunu değiştirdim
Bir bulut almış başını gidiyordu görüyordum
Sabahın bir yerinden düşmüş gibiydi yüzün
Sokağı balkonları yarım kalmış bir şiiri teptim
Sıkıldım yemekler yaptım kendime otlar kuruttum
Taflanım! diyordu bir ses duyuyordum
Cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün
Kalktım sonra bir aşağı bir yukarı dolaştım
Şiirler okudum şiirlerdeki yaşa geldim
Karanfil sakız kokan soluğunu üstümde duydum
Eskitiyorum eskitiyorum kalıyor ne kadar güzel olduğun
ÜÇ KEZ SENİ SEVİYORUM DİYE UYANDIM Ilhan Berk.
Fidan yeşerir umudun bittiği yerde,bir fidan tutunacak dal olur uçurumun kenarında..!
Yeşerir solmuş yaşamın gölgesinde, umutsuzluğa inat umut dalları büyütür insanın içinde..!
Her yaprak farklı bir umudu simgeler, yeşerdikçe dallanıp budaklandıkça hayatın yaşamaya değer olduğunu hissederiz..!
Hani yalanlar içinde gerçek oluşturmaya çalışırız ya kimi zaman, ya da fırtınalı yüreğimizde sığınacak liman ararız, işte yoklukta varlığa tutunmak için yalancı fidan büyütürüz içimizde ve de umudumuzun yapraklarıyla bezeriz..!
Fakat kaçınılmaz bir kader vardır; YAPRAĞIN KADERİ..!
Her güzde yok olmaya mahkûm, her fırtınada da savrulmaya..!
YAPRAĞIN KADERİ DÜŞMEKTİR
Yeşerir solmuş yaşamın gölgesinde, umutsuzluğa inat umut dalları büyütür insanın içinde..!
Her yaprak farklı bir umudu simgeler, yeşerdikçe dallanıp budaklandıkça hayatın yaşamaya değer olduğunu hissederiz..!
Hani yalanlar içinde gerçek oluşturmaya çalışırız ya kimi zaman, ya da fırtınalı yüreğimizde sığınacak liman ararız, işte yoklukta varlığa tutunmak için yalancı fidan büyütürüz içimizde ve de umudumuzun yapraklarıyla bezeriz..!
Fakat kaçınılmaz bir kader vardır; YAPRAĞIN KADERİ..!
Her güzde yok olmaya mahkûm, her fırtınada da savrulmaya..!
YAPRAĞIN KADERİ DÜŞMEKTİR
Yıldızımdın,kalp sızımdın ama artık sende yoksun...
Çanakkale'den 30-32 yaşlarında bir kadın,kucağındaki süt bebeğiyle otobüse biner.
Yanına da iri kıyım bir adam oturur.
Otobüs Ezine'ye ulaştığında kadın çocuğunu emzirmek amacıyla memesini açar ve çocuğun ağzına verir.
Ancak çocuk inatla memeyi emmek istemez.
Kadın çocuğa kızar ve sert bir sesle;
-Al yoksa amcaya veririm!..
Adam göz ucuyla bakar ve önüne döner...
Ayvacık'a geldiklerinde kadın yine memesini çıkarır ve çocuğu yine emzirmek ister,
çocuk yine emmez ve yine aynı sözler kadının ağzından dökülür;
-Al yoksa amcaya veririm.
Bu olay her durakta tekrarlanır ve hepsinde de aynı şeyler yaşanır.
Küçük kuyu, Altınoluk, Güre, Akçay derken Edremit'e kadar gelinir.
Edremit'te de kadın;
-Al yoksa amcaya veririm diyince adam patlar ;
-Hanım hanım yeter artık!.. Vereceksen ver. Ben taa Ayvacık'ta inecektim, buralara kadar geldim...
Yanına da iri kıyım bir adam oturur.
Otobüs Ezine'ye ulaştığında kadın çocuğunu emzirmek amacıyla memesini açar ve çocuğun ağzına verir.
Ancak çocuk inatla memeyi emmek istemez.
Kadın çocuğa kızar ve sert bir sesle;
-Al yoksa amcaya veririm!..
Adam göz ucuyla bakar ve önüne döner...
Ayvacık'a geldiklerinde kadın yine memesini çıkarır ve çocuğu yine emzirmek ister,
çocuk yine emmez ve yine aynı sözler kadının ağzından dökülür;
-Al yoksa amcaya veririm.
Bu olay her durakta tekrarlanır ve hepsinde de aynı şeyler yaşanır.
Küçük kuyu, Altınoluk, Güre, Akçay derken Edremit'e kadar gelinir.
Edremit'te de kadın;
-Al yoksa amcaya veririm diyince adam patlar ;
-Hanım hanım yeter artık!.. Vereceksen ver. Ben taa Ayvacık'ta inecektim, buralara kadar geldim...
